Job 22
1 Then responded Eliphaz the Temanite, and said: —
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 Unto GOD, can a man act as friend? Surely a discreet man befriendeth himself!
Czy człowiek może być użyteczny dla Boga? Mądry jest raczej użyteczny dla samego siebie.
3 Is it a pleasure to the Almighty, that thou shouldst be righteous? or any profit, that thou shouldst be blameless in thy ways?
Czy Wszechmocny ma upodobanie [w tym], że jesteś sprawiedliwy? Czy ma zysk z tego, że doskonalisz swoje drogi?
4 Is it, for thy reverence, that he will accuse thee? will enter with thee into judgment?
Czy będzie cię karać z powodu strachu przed tobą? Czy stawia cię przed sądem?
5 Is not, thy wickedness, great? and, without end, [are not] thine iniquities?
Czy twoja niegodziwość nie jest wielka i twoje nieprawości nie mają końca?
6 Surely then hast been wont to put thy brother in pledge, for nothing, and, the garments of the ill-clad, hast thou stripped off:
Brałeś bowiem zastaw od swoich braci bez powodu i nagich z szat obdzierałeś.
7 No water—to the weary, hast thou given to drink, and, from the hungry, thou hast withheld bread:
Nie podałeś wody zmęczonemu, a głodnemu odmówiłeś chleba.
8 A man of might, to him, pertaineth the land, and, the favorite, dwelleth therein:
Ale możnemu [dałeś] ziemię, a poważany mieszkał w niej.
9 Widows, thou hast sent away empty, and, the arms of the fatherless, thou dost crush.
Wdowy odprawiłeś z niczym, a sierotom połamałeś ramiona.
10 For this cause, round about thee, are snares, and a dread startleth thee suddenly;
Dlatego ogarnęły cię sidła, a trwoży cię nagły strach;
11 Or darkness—thou canst not see, and, a flood of waters, covereth thee.
Lub [ogarnęła] cię ciemność, [bo] nie widzisz, a wezbrane wody okryły cię.
12 Is not, GOD, [in] the height of the heavens? Behold, then, the head of the stars, that they are high.
Czy Bóg nie jest na wysokości niebios? Spójrz na najwyższe gwiazdy, jakże są wysoko!
13 Wilt thou say then, What doth GOD know? Out through a thick cloud, can he judge?
A ty mówisz: Cóż Bóg wie? Czy przez chmury będzie sądził?
14 Dark clouds, are a veil to him, and he cannot see, or, the vault of the heavens, doth he walk?
Obłoki [są] jego zasłoną, więc nie widzi, po okręgu niebios się przechadza.
15 The path of the ancient time, wilt thou mark, which the men of iniquity trod?
Czy zwróciłeś uwagę na stare ścieżki, którymi kroczyli niegodziwcy?
16 Who were snatched away before the time, and, a stream, washed away their foundation?
Oni zostali wykorzenieni przed czasem, powódź zalała ich fundamenty.
17 Who had been saying unto GOD, Depart from us! and—What can the Almighty do for himself?
Mówili Bogu: Odejdź od nas. Cóż może im uczynić Wszechmogący?
18 Yet, he, had filled their houses with good! The counsel of the lawless, then, is far from me:
Przecież napełnił ich domy dobrem. Ale rada niegodziwych jest daleka ode mnie.
19 The righteous shall see and rejoice, and, the innocent, shall laugh them to scorn:
Widzą [to] sprawiedliwi i cieszą się, a niewinny naśmiewa się z nich.
20 If our assailants do not vanish, then, their abundance, a fire consumeth!
Nasz dobytek bowiem nie zostaje zniszczony, lecz ich resztkę pochłonął ogień.
21 Shew thyself to be one with him—I pray thee—and prosper, thereby, shall there come on thee blessing.
Zapoznaj się z nim i zawrzyj z nim pokój, bo będzie ci się szczęściło.
22 Accept, I beseech thee, from his mouth—instruction, —and lay up his sayings in thy heart.
Przyjmij, proszę, prawo z jego ust i złóż jego słowa w swoim sercu.
23 If thou return unto the Almighty and submit thyself, if thou far remove perversity from thy tent,
Jeśli się nawrócisz do Wszechmocnego, zostaniesz odbudowany i oddalisz nieprawość od swego namiotu.
24 Then lay up, in the dust, precious ore, and, among the stones of the torrent-beds, fine gold:
Wtedy zgromadzisz złota jak prochu, a [złota] z Ofiru jak kamienia z potoku.
25 So shall, the Almighty, become, thy precious ores, yea glittering silver unto thee!
Wszechmocny będzie twoim złotem, srebrem i twoją siłą.
26 For, then, in the Almighty, shalt thou take exquisite delight, and shalt lift up—unto GOD—thy face;
Wtedy będziesz się rozkoszować we Wszechmocnym i podniesiesz do Boga swoje oblicze.
27 Thou shalt make entreaty unto him, and he will hear thee, and, thy vows, shalt thou pay;
Będziesz się modlił do niego, a on cię wysłucha, a ty wypełnisz swoje śluby.
28 And thou shalt decree a purpose, and it shall be fulfilled unto thee, and, upon thy ways, shall have shone a light;
Cokolwiek postanowisz, to ci się spełni, a na twoich drogach rozbłyśnie światłość.
29 When men cast themselves down, then thou shalt say: Up! And, him that is of downcast eyes, shall he save;
Gdy [inni] będą upokorzeni, ty powiesz: Będzie wywyższenie, bo Bóg zbawia pokornego.
30 He shall deliver the innocent, and thou shalt escape by the pureness of thy hands.
Wybawi także tego, który nie jest bez winy, a zostanie wybawiony dzięki czystości twoich rąk.
