Job 22
1 Then responded Eliphaz the Temanite, and said: —
| ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە: |
2 Unto GOD, can a man act as friend? Surely a discreet man befriendeth himself!
| «ئایا مرۆڤ سوودی بۆ خودا هەیە؟ تەنانەت کەسێکی دانا، ئایا سوودی بۆ خودا هەیە؟ |
3 Is it a pleasure to the Almighty, that thou shouldst be righteous? or any profit, that thou shouldst be blameless in thy ways?
| ئایا خۆشی تێدایە بۆ توانادارەکە کە تۆ ڕاستودروست بیت؟ ئەگەر ڕەفتارەکەشت بێ کەموکوڕی بێت، ئایا قازانجی بۆ خودا تێدایە؟ |
4 Is it, for thy reverence, that he will accuse thee? will enter with thee into judgment?
| «ئایا لەسەر لەخواترسییەکەت سەرزەنشتت دەکات و تۆ دەداتە دادگا؟ |
5 Is not, thy wickedness, great? and, without end, [are not] thine iniquities?
| ئایا خراپەکانت زۆر نین و تاوانەکانیشت بێ کۆتایی نین؟ |
6 Surely then hast been wont to put thy brother in pledge, for nothing, and, the garments of the ill-clad, hast thou stripped off:
| بەبێ هۆ بارمتەت لە برای خۆت وەرگرت و جلت لەبەر داکەند ڕووتت کردەوە. |
7 No water—to the weary, hast thou given to drink, and, from the hungry, thou hast withheld bread:
| ئاوت نەدا بە تینوو و ئامادە نەبووی نان بدەیتە برسی، |
8 A man of might, to him, pertaineth the land, and, the favorite, dwelleth therein:
| هەرچەندە تۆ خاوەن زەوی و پیاوێکی بە توانا بووی، کە وەک کەسێکی ناودار تێدا نیشتەجێ بوو. |
9 Widows, thou hast sent away empty, and, the arms of the fatherless, thou dost crush.
| بێوەژنانت بە دەستبەتاڵی بەڕێکرد و دەستی هەتیوانت شکاند. |
10 For this cause, round about thee, are snares, and a dread startleth thee suddenly;
| لەبەر ئەوە چواردەورت تەڵەیە و ترسی لەناکاو دەتتۆقێنێت، |
11 Or darkness—thou canst not see, and, a flood of waters, covereth thee.
| لەبەر ئەوەش ئەوەندە تاریک بووە کە نابینیت و لافاوێک داتدەپۆشێت. |
12 Is not, GOD, [in] the height of the heavens? Behold, then, the head of the stars, that they are high.
| «ئایا خودا لە بەرزی ئاسمان نییە؟ سەیری لووتکەی ئەستێرەکان بکە چەند خۆیان بڵند گرتووە! |
13 Wilt thou say then, What doth GOD know? Out through a thick cloud, can he judge?
| بەڵام تۆ دەڵێیت:”خودا چی دەزانێت؟ ئایا لە پشت هەوری ڕەشەوە دادوەری دەکات؟ |
14 Dark clouds, are a veil to him, and he cannot see, or, the vault of the heavens, doth he walk?
| هەورەکان پەردەن بۆ ئەو ئیتر نامانبینێت کە بەسەر بازنەی ئاسمان هاتوچۆ دەکات.“ |
15 The path of the ancient time, wilt thou mark, which the men of iniquity trod?
| ئایا تۆش بەو ڕێگا کۆنەدا دەڕۆیت کە خراپەکاران پێیدا ڕۆیشتوون؟ |
16 Who were snatched away before the time, and, a stream, washed away their foundation?
| ئەوانەی پێشوەخت دەستیان بەسەردا گیرا، ڕووبار بەسەر بناغەکەیاندا ڕژا. |
17 Who had been saying unto GOD, Depart from us! and—What can the Almighty do for himself?
| ئەوانەی بە خودایان گوت:”لێمان دوور بکەوە! خودای هەرە بەتوانا چیمان لەگەڵ دەکات؟“ |
18 Yet, he, had filled their houses with good! The counsel of the lawless, then, is far from me:
| بەڵام ئەو بوو کە ماڵەکانی ئەوانی پڕکردووە لە خێروخۆشی، با ڕاوێژی خراپەکاران لێم دوور بێت. |
19 The righteous shall see and rejoice, and, the innocent, shall laugh them to scorn:
| ڕاستودروستان کە وێرانییان دەبینن، دڵخۆش دەبن، بێگەردیش گاڵتەیان پێ دەکات: |
20 If our assailants do not vanish, then, their abundance, a fire consumeth!
| ”بێگومان بەرهەڵستکارانمان لەناودەچن و سامانەکەشیان ئاگر دەیخوات.“ |
21 Shew thyself to be one with him—I pray thee—and prosper, thereby, shall there come on thee blessing.
| «تکایە لەگەڵ خودا ڕێک بکەوە و لە ئاشتی بە، بەمە خێرۆخۆشیت بۆ دێت. |
22 Accept, I beseech thee, from his mouth—instruction, —and lay up his sayings in thy heart.
| تکایە فێرکردنەکان لە دەمیەوە وەربگرە و قسەکانی بخە دڵتەوە. |
23 If thou return unto the Almighty and submit thyself, if thou far remove perversity from thy tent,
| ئەگەر بگەڕێیتەوە بۆ لای خودای هەرە بەتوانا بنیاد دەنرێیتەوە، ئەگەر ستەم لە چادرەکەت دووربخەیتەوە، |
24 Then lay up, in the dust, precious ore, and, among the stones of the torrent-beds, fine gold:
| ئەگەر زێڕ فڕێبدەیتە سەر خۆڵ و زێڕی ئۆفیر بۆ ناو بەردی شیوەکان، |
25 So shall, the Almighty, become, thy precious ores, yea glittering silver unto thee!
| ئەو کاتە توانادارەکە دەبێت بە زێڕەکەت و بە زیوی گرانبەها بۆ تۆ. |
26 For, then, in the Almighty, shalt thou take exquisite delight, and shalt lift up—unto GOD—thy face;
| بێگومان ئیتر خۆشی لە توانادارەکە دەبینیت، ڕووت لە خودا دەکەیت. |
27 Thou shalt make entreaty unto him, and he will hear thee, and, thy vows, shalt thou pay;
| نوێژی بۆ دەکەیت و گوێت لێ دەگرێت، نەزرەکانت بەجێدەهێنیت. |
28 And thou shalt decree a purpose, and it shall be fulfilled unto thee, and, upon thy ways, shall have shone a light;
| بڕیار دەدەیت و بۆت جێبەجێ دەبێت، بەسەر ڕێگاکانت ڕووناکی دەدرەوشێتەوە. |
29 When men cast themselves down, then thou shalt say: Up! And, him that is of downcast eyes, shall he save;
| کاتێک خەڵک دەکەون تۆ دەڵێیت:”هەڵیانبستێنەوە!“ئەوا خودا ماتومەلوولەکان ڕزگار دەکات. |
30 He shall deliver the innocent, and thou shalt escape by the pureness of thy hands.
| تەنانەت ئەو کەسەی کە بێگەرد نییە دەربازی دەکات، بەهۆی دەستپاکییەکەت دەرباز دەبێت.» |
