Job 21
1 Then responded Job, and said: —
Unya si Job mitubag ug miingon.
2 Hear ye patiently my words, and let this be your consolation:
Patalinghugi pag-ayo ang akong pakigpulong; Ug himoa kini nga inyong mga kalipayan.
3 Suffer me, that, I, may speak, and, after I have spoken, thou canst mock!
Tugoti ako, ug ako mosulti usab; Ug sa tapus sa akong pagsulti, padayona ang imong pagtamay.
4 Did, I, unto man, make my complaint? Wherefore, then, should my spirit not be impatient?
Mahitungod kanako, ngadto ba sa tawo ang akong pag-agulo? Ug ngano nga ako dili man magkaguol?
5 Turn round to me, and be astonished, and lay hand on mouth!
Matngoni ako, ug kahibulongi, Ug sa inyong baba ibutang ang inyong kamot.
6 When I call to mind, then am I dismayed, and there seizeth my flesh a shuddering: —
Bisan kong ako mahanumdum gisamok ako, Ug ang kalisang nagakapyot sa akong unod.
7 Wherefore do, lawless men, live, advance in years, even wax mighty in power?
Ngano man nga ang mga dautan nagapadayon sa kinabuhi, Moabut sa kagulangon, oo, magatubo sa dakung kagahum?
8 Their seed, is established in their sight, along with them, yea their offspring, before their eyes;
Ang ilang kaliwatan ginatukod uban nila sa ilang panan-aw, Ug ang ilang mga anak sa atubangan sa ilang mga mata.
9 Their houses, are at peace, without dread, neither is, the rod of GOD, upon them;
Ang ilang mga balay halayo sa mga kalisangan, Ni ang latus sa Dios gipahamtang kanila.
10 His bull, covereth, and causeth not aversion, His cow safely calveth, and casteth not her young;
Ang ilang lake nga vaca magaliwat, ug dili mapoo; Ang ilang baye nga vaca magapanganak ug dili mahulog ang iyang nati.
11 They send forth—like a flock—their young ones, and, their children, skip about for joy;
Ang ilang mga gagmay ilang pagapagulaon ingon sa panon, Ug ang ilang mga anak managsayaw.
12 They rejoice aloud as [with] timbrel and lyre, and make merry to the sound of the pipe;
Sa atubangan sa magagmayng tambor ug alpa sila manag-awit, Ug sa tingog sa flauta sila managkasadya.
13 They complete, in prosperity, their days, and, in a moment to hades, they sink down. (Sheol h7585)
Ang ilang mga adlaw ilang pagagawion sa pagkaadunahan, Ug sa usa ka pagpilok, sila mangadto sa Sheol. (Sheol h7585)
14 Yet they said unto GOD, Depart from us, and, In the knowledge of thy ways, find we no pleasure.
Ug sila magaingon sa Dios: Bumulag ka kanamo; Kay kami wala magkinahanglan sa kahibalo sa imong mga dalan.
15 What is the Almighty, that we should serve him? Or what shall we profit, that we should urge him?
Unsa man ang Makagagahum, nga kaniya kita manag-alagad? Ug unsa man ang atong ganancia kong kita manag-ampo kaniya?
16 Lo! not in their own hand, is their welfare, The counsel of lawless men, is far from me!
Ania karon, ang ilang pagkaadunahan wala sa ilang kamot: Ang tambag sa mga dautan halayo kanako.
17 How oft, the lamp of the lawless, goeth out, and their calamity, cometh upon them, Sorrows, apportioneth he in his anger;
Makapila ba palunga ang lamparahan sa mga dautan? Nga ang ilang kasakitan nagadangat kanila? Nga ang Dios sa iyang kasubo nagahatag kanila ug mga kagul-anan.
18 They become as straw before the wind, and as chaff, which the storm stealeth away.
Nga sila ingon sa uhot sa atubangan sa hangin, Ug sama sa tahop nga mapalid sa bagyo?
19 Shall, GOD, reserve, for his children, his sorrow? Let him recompense him so that he may know it;
Kamo magaingon: Ang Dios nagatagana sa iyang igdadaut alang sa iyang mga anak. Pasagdi siya nga magahatag kaniya sa iyang balus, aron siya masayud niana:
20 His own eyes, shall see his misfortune, and, the wrath of the Almighty, shall he drink.
Ipatan-aw sa iyang kaugalingong mga mata ang iyang pagkalaglag, Ug paimna siya sa kaligutgut sa Makagagahum.
21 For what shall be his pleasure in his house after him, when, the number of his months, is cut in twain?
Kay unsay kawilihan niya sa iyang balay nga gitalikdan niya, Sa diha nga pagaputlon na ang gidaghanon sa iyang mga bulan?
22 Is it, to GOD, one can teach knowledge, seeing that, he, shall judge, them who are on high?
May arang ba nga makatudlo sa Dios ug kanibalo, Sanglit siya ang nagahukom niadtong atua sa kahitas-an?
23 This, man dieth, in the very perfection of his prosperity, wholly tranquil and secure;
Kining usa mamatay sa kalig-on sa iyang kabaskug, Nga anaa sa dakung kalinaw ug kahusay:
24 His veins, are filled with nourishment, and, the marrow of his bones, is fresh;
Puno sa gatas ang iyang mga baldi, Ug ang utok sa iyang kabukogan magaumog.
25 Whereas, this other man, dieth, in bitterness of soul, and hath never tasted good fortune:
Ug kadtong usa mamatay sa kapait sa iyang kalag, Ug dili gayud makatilaw sa bisan unsa nga maayo.
26 Together, in the dust, they lie down, and, the worm, spreadeth a covering over them.
Sa walay kalainan, sa abug sila magahigda, Ug ang wati magatabon kanila.
27 Lo! I know your plans, and the devices, wherewith ye would do me violence!
Ania karon, ako nasayud sa inyong mga hunahuna, Ug sa mga lalang nga buot ninyong idaut kanako.
28 For ye say, Where is the house of the noble-minded? And where the dwelling-tent of the lawless?
Kay kamo nagaingon: Hain ba ang balay sa principe? Ug hain ba ang balong-balong nga gipuy-an sa tawong dautan?
29 Have ye not asked the passers-by in the way? And, their signs, can ye not recognise?
Wala ba ninyo mapangutana kadtong mga magpapanaw? Ug wala ba kamo mangasayud sa mga kamatuoran nila,
30 That, to the day of calamity, is the wicked reserved, to the day of indignant visitation, are they led.
Nga ang mga tawong dautan ginatagana sa adlaw sa kagul-anan? Nga sila pagadad-on ngadto sa adlaw sa kaligutgut?
31 Who can declare—to his face—his way? And, what, he, hath done, who shall recompense to him?
Kinsa ang mopahayag sa iyang nawong sa iyang dalan? Ug kinsa ang magabalus kaniya sa iyang nabuhat?
32 Yet, he, to the graves, is borne, and, over the tomb, one keepeth watch;
Ngani igahatud siya ngadto sa lubnganan, Ug ang mga katawohan magabantay sa ibabaw sa iyang lubong.
33 Pleasant to him are the mounds of the torrent-bed, —and, after him, doth every man march, as, before him, there were without number.
Matam-is kaniya ang mga umol nga yuta sa kawalogan, Ug ang tanang tawo kaniya mosunod, Ingon nga daghanan man uyamut ang nag-una kaniya.
34 How then should ye comfort me with vanity, since, as for your replies, there lurketh, [in them] treachery?
Busa unsa may pulos sa inyong mga paglipay kanako, Sanglit sa inyong mga tubag maoy makita ang lonlon kabakakan?
