Job 20

1 Then responded Zophar the Naamathite, and said: —

چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە:

2 Not so, do my thoughts answer me, and to this end, is my haste within me:

«لەبەر جۆشانی ناخم، بیرکردنەوەکانم هانم دەدەن وەڵام بدەمەوە.

3 The correction meant to confound me, I must hear, but, the spirit—out of my understanding, will give me a reply.

گوێم لە سەرزەنشتەکانی تۆ دەبێت کە سووکایەتیم پێ دەکەیت، ڕۆحی تێگەیشتنم وام لێ دەکات وەڵام بدەمەوە.

4 Knowest thou, this—from antiquity, from the placing of man upon earth: —

«ئایا لە کۆنەوە ئەمەت نەزانیوە، لەو کاتەوەی مرۆڤ لەسەر زەوی دانراوە؟

5 That, the joy-shout of the lawless, is short, and, the rejoicing of the impious, for a moment?

هاواری خۆشی خراپەکاران کورتە و خۆشی خوانەناس بۆ ساتێکە.

6 Though his elevation mount up to the heavens, and, his head, to the clouds, doth reach,

هەرچەندە لووتبەرزی خوانەناس بگاتە ئاسمان و سەریشی لە هەور بدات،

7 Like his own stubble, shall he utterly perish, They who had seen him, shall say, Where is he?

بەڵام وەک تەپاڵە خۆی بۆ هەتاهەتایە لەناودەچێت و ئەوانەی بینیویانە دەڵێن:”کوا؟“

8 Like a dream, shall he fly away, and they shall not find him, yea he shall be chased away, as a vision of the night.

وەک خەون دەفڕێت و ئیتر نامێنێت، وەک مۆتەکەیەک دەردەکرێت.

9 The eye that hath scanned him, shall not do it again, neither, any more, shall his place behold him:

چاوێک کە بینیویەتی دیسان نایبینێتەوە، جارێکی دیکە شوێنەکەشی نابینرێت.

10 His children, shall seek the favour of the poor, and, his own hand, shall give back his wealth.

کوڕەکانی هەوڵ دەدەن هەژاران ڕازی بکەن؛ دەستەکانی سامانەکەی دەدەنەوە.

11 His bones, are full of youthful vigour, yet, with him—in the dust, shall it lie down.

ئێسکەکانی پڕ لە گەنجیێتین، بەڵام ئەو گەنجیێتییە لەگەڵیدا لەناو خاک ڕادەکشێت.

12 Though, a sweet taste in his mouth, be given by vice, though he hide it under his tongue;

«کە خراپە لەناو دەمی شیرین بێت و لەژێر زمانی بیشارێتەوە،

13 Though he spare it, and will not let it go, but retain it in the midst of his mouth,

دڵی پێی سووتاو و بەجێی نەهێشت، بەڵکو لەناو گەرویدا بەندی کرد،

14 His food, in his stomach, is changed, the gall of adders, within him!

بەڵام نانەکەی لەناو ڕیخۆڵەکانی دەگۆڕێت، دەبێتە تاڵی ژەهری مار لەناو سکی.

15 Wealth, hath he swallowed, and hath vomited the same, Out of his belly, shall, GOD, drive it forth:

سامانێکی قووت دا و دەیڕشێنێتەوە؛ خودا لەناو سکی وەدەری دەنێت.

16 The poison of adders, shall he suck, The tongue of the viper shall slay him;

ژەهری مار دەمژێت؛ زمانی مار دەیکوژێت.

17 Let him not see in the channels the flowings of torrents of honey and milk.

جۆگەکان نابینێت، ڕووبارە ڕۆیشتووەکانی هەنگوین و قەیماغ.

18 In vain, he toiled, he shall not swallow, like wealth to be restored, in which he cannot exult!

بەری ماندووبوونەکەی دێنێتەوە و قووتی نادات، لە قازانجی بازرگانییەکەی خۆشی نابینێت.

19 For he hath oppressed—hath forsaken the poor, A house, hath he seized, which he cannot rebuild.

لەبەر ئەوەی هەژارانی وردوخاش کرد و بەجێی هێشتن؛ دەستی بەسەر ماڵێکدا گرت کە بنیادی نەنابوو.

20 Surely he hath known no peace in his inmost mind, —With his dearest thing, shall he not get away:

«بێگومان لە ناخیدا نەیزانی بەس چییە؛ ئەوەی ئارەزووی دەکات دەربازی ناکات.

21 Nothing escaped his devouring greed, —For this cause, shall his prosperity not continue:

خواردنەکەی پاشماوەی نییە؛ ئیتر خێروخۆشییەکەی بەردەوام نابێت.

22 When his abundance is gone, he shall be in straits, All the power of distress, shall come upon him.

لەوپەڕی سەڵتەنەتیدا تووشی تەنگانە دەبێت، دەستی هەموو ڕەنجدەرێکی دێتە سەر.

23 It shall be that, to fill his belly, he will thrust at him the glow of his anger, and rain [it] upon him for his punishment.

لە کاتێکدا سکی خۆی پڕ دەکات، خودا گڕی تووڕەیی خۆی بۆ دەنێرێت و وەکو باران بەسەریدا دەیبارێنێت.

24 He shall flee from the armour of iron, —There shall pierce him, a bow of bronze!

لە چەکی ئاسنەوە ڕادەکات و تیری بڕۆنز دەیبڕێت.

25 He hath drawn it out, and it hath come forth out of his back, —yea the flashing arrow-head, out of his gall, There shall march on him—terrors:

تیرەکەی ڕاکێشا و لە پشتییەوە هاتە دەرەوە، نووکی بریسکەدار زراوی بڕی. ترسی بەسەرەوەیە؛

26 Every misfortune, is laid up for his treasures, —There shall consume, a fire, not blown up, —it shall destroy what remaineth in his tent:

هەموو تاریکییەک بۆ گەنجینەکانی شاردراوەتەوە. ئاگرێک دەیخوات فووی لێ نەکراوە، ئەوەی لە چادرەکەی مابێتەوە لووشی دەدات.

27 The heavens shall reveal his iniquity, and, the earth, be rising up against him:

ئاسمان تاوانەکەی ئاشکرا دەکات، زەوی لێی ڕادەپەڕێت.

28 The increase of his house shall vanish, melting away in the day of his anger.

لەو ڕۆژەی کە خودا تووڕەییەکەی دەبارێنێت، لافاوێک ماڵەکەی دەبات.

29 This, is the portion of the lawless man, from God, and the inheritance decreed him from the Mighty One.

ئەمە بەشی کەسی خراپە لە خوداوە، میراتی دیاریکراوە لە خوداوە.»