< Job 20 >

1 Then responded Zophar the Naamathite, and said: —
Unya mitubag si Zofar nga Naamatihanon ug miingon,
2 Not so, do my thoughts answer me, and to this end, is my haste within me:
“Paspas ako makatubag tungod sa kabalaka nga anaa sa akong mga hunahuna.
3 The correction meant to confound me, I must hear, but, the spirit—out of my understanding, will give me a reply.
Naulawan ako tungod sa akong nadungog nga pagbadlong gikan kanimo, apan ang espiritu nga labaw pa sa akong panabot nagatubag kanako.
4 Knowest thou, this—from antiquity, from the placing of man upon earth: —
Wala ka ba nasayod niini nga kamatuoran nga gikan sa karaang kapanahonan, sa dihang gibutang sa Dios ang tawo sa kalibotan:
5 That, the joy-shout of the lawless, is short, and, the rejoicing of the impious, for a moment?
hamubo lamang ang kadaogan sa tawong daotan, ug hamubo lamang ang kalipay sa tawo nga walay dios?
6 Though his elevation mount up to the heavens, and, his head, to the clouds, doth reach,
Bisan tuod ang iyang katas-on mosangko hangtod sa kalangitan, ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran,
7 Like his own stubble, shall he utterly perish, They who had seen him, shall say, Where is he?
apan ang maong tawo mahanaw gayod sama sa iyang kaugalingong hugaw; kadtong nakakita kaniya moingon, 'Hain naman siya?'
8 Like a dream, shall he fly away, and they shall not find him, yea he shall be chased away, as a vision of the night.
Mahanaw siya sama sa damgo ug dili na makaplagan; sa pagkatinuod, gukdon siya sama sa panan-awon sa kagabhion.
9 The eye that hath scanned him, shall not do it again, neither, any more, shall his place behold him:
Dili na makakita kaniya pag-usab ang mata nga nakakita kaniya; ug ang iyang dapit dili na makakita kaniya.
10 His children, shall seek the favour of the poor, and, his own hand, shall give back his wealth.
Mangayog pasaylo ang iyang mga anak ngadto sa mga tawong kabos; ibalik niyag hatag ang iyang bahandi pinaagi sa iyang kamot.
11 His bones, are full of youthful vigour, yet, with him—in the dust, shall it lie down.
Puno ang iyang kabukogan sa kusog sa pagkabatan-on, apan mohigda kini uban kaniya sa abog.
12 Though, a sweet taste in his mouth, be given by vice, though he hide it under his tongue;
Bisan tuod tam-is ang kadaotan sa iyang baba, bisan tuod ug gitago niya kini ilalom sa iyang dila,
13 Though he spare it, and will not let it go, but retain it in the midst of his mouth,
bisan ug gipundo niya kini ug gitipigan sa iyang baba—
14 His food, in his stomach, is changed, the gall of adders, within him!
ang pagkaon sa iyang tinai mahimong pait; mahimo kining lala sa bitin sa iyang kinasuloran.
15 Wealth, hath he swallowed, and hath vomited the same, Out of his belly, shall, GOD, drive it forth:
Tunlon niya ang bahandi, apan isuka gihapon niya kini pag-usab; pagawson kini sa Dios gikan sa iyang tiyan.
16 The poison of adders, shall he suck, The tongue of the viper shall slay him;
Suyupon niya ang lala sa bitin; ang dila sa bitin maoy makapatay kaniya.
17 Let him not see in the channels the flowings of torrents of honey and milk.
Dili na siya makapahimulos sa mga sapa, ang paghaganas sa dugos ug sa mantikilya.
18 In vain, he toiled, he shall not swallow, like wealth to be restored, in which he cannot exult!
Ibalik niya ang bunga sa iyang paghago apan dili na siya makakaon niini; dili na siya makapahimulos sa bahandi nga halin sa iyang negosyo.
19 For he hath oppressed—hath forsaken the poor, A house, hath he seized, which he cannot rebuild.
Tungod kay gidaogdaog ug gipasagdan niya ang mga tawong kabos; mapugsanon niya nga giilog ang mga balay nga dili siya ang nagtukod.
20 Surely he hath known no peace in his inmost mind, —With his dearest thing, shall he not get away:
Tungod kay wala siya makasinati sa katagbawan, dili niya matipigan ang bisan unsang mga butang nga makapalipay kaniya.
21 Nothing escaped his devouring greed, —For this cause, shall his prosperity not continue:
Walay laing nahibilin nga wala niya gilamoy; nagpasabot nga dili molungtad ang iyang pagkaadunahan.
22 When his abundance is gone, he shall be in straits, All the power of distress, shall come upon him.
Mahulog siya sa kagubot tungod sa kadagaya sa iyang bahandi; moduol kaniya ang mga kamot sa tanan nga anaa sa kawalad-on.
23 It shall be that, to fill his belly, he will thrust at him the glow of his anger, and rain [it] upon him for his punishment.
Sa dihang busgon na niya ang iyang tiyan, ilabay sa Dios ang kabangis sa iyang kasuko ngadto kaniya; paulanan siya niini sa Dios samtang gakaon siya.
24 He shall flee from the armour of iron, —There shall pierce him, a bow of bronze!
Bisan tuod ug kanang tawhana mopalayo gikan nianang puthaw nga hinagiban, ang bronsi nga pana moigo kaniya.
25 He hath drawn it out, and it hath come forth out of his back, —yea the flashing arrow-head, out of his gall, There shall march on him—terrors:
Motaop ang pana sa iyang likod ug molapos sa pikas; sa pagkatinuod, moigo gayod sa iyang atay ang sinaw nga hait niini; ang pagkalisang moabot kaniya.
26 Every misfortune, is laid up for his treasures, —There shall consume, a fire, not blown up, —it shall destroy what remaineth in his tent:
Nakatagana ang hingpit nga kangitngit alang sa iyang mga bahandi; molamoy kaniya ang kalayo nga dili matayhop; lamoyon niini ang bisan unsa nga nahibilin sa iyang tolda.
27 The heavens shall reveal his iniquity, and, the earth, be rising up against him:
Ibutyag sa kalangitan ang iyang kasal-anan, ug makigbatok kaniya ang yuta ingon nga saksi.
28 The increase of his house shall vanish, melting away in the day of his anger.
Mawagtang ang bahandi sa iyang balay; maanod ang iyang kabtangan sa adlaw sa kasuko sa Dios.
29 This, is the portion of the lawless man, from God, and the inheritance decreed him from the Mighty One.
Mao kini ang bahin sa tawong daotan gikan sa Dios, ang kabilin nga gitagana kaniya sa Dios.”

< Job 20 >