Job 18

1 Then responded Bildad the Shuhite, and said: —

بیلدەدی شوحیش وەڵامی دایەوە:

2 How long will ye make a perversion of words? Ye should understand, and, afterwards, we could speak.

«هەتا کەی تەڵە بۆ قسە دەنێنەوە؟ تێبگەن ئینجا ئێمە دەتوانین قسە بکەین.

3 Wherefore are we accounted like beasts? or appear stupid, in thine eyes?

بۆچی بە ئاژەڵ دانراین و لەبەرچاوتان گێل بووین؟

4 One tearing in pieces his own soul in his anger, —For thy sake, shall the earth be forsaken? or the rock be moved out of its place?

ئەی ئەوەی لە ڕقی خۆی، خۆی دەخواتەوە، ئایا لەبەر تۆ زەوی چۆڵ بکرێت و تاشەبەرد لە جێی خۆی بجوڵێت؟

5 Even the light of the lawless, shall go out, —Neither shall shine the flame of his fire;

«بەڵێ چرای بەدکاران دەکوژێتەوە و گڕی ئاگرەکەی ڕووناکی نابەخشێت.

6 The light, hath darkened in his tent, Yea, his lamp above him, goeth out;

لەناو چادرەکەی ڕووناکی تاریک دەبێت و چراکەی تەنیشتی دەکوژێتەوە.

7 The steppings of his strength are hemmed in, and his own counsel casteth him down;

هێزی هەنگاوەکانی کورت دەبن و ڕاوێژەکەی خۆی دەیخات.

8 For he is thrust into a net by his own feet, and, upon a trap, he marcheth;

بە پێیەکانی خۆی بۆ ناو داو هەنگاو دەنێت، جا لەناو تۆڕدا گیر دەخوات.

9 There catcheth him—by the heel—a gin, there holdeth him fast—a noose:

تەڵە پاژنەی پێی دەگرێت و فاقە توند دەیگرێت.

10 Concealed in the ground is a cord for him, —and a snare for him, on the path.

داوەکانی لە زەوی شاردراونەتەوە و تەڵەکەی لەسەر ڕێگایە.

11 Round about, terrors have startled him, and have driven him to his feet.

بەڵاکان لە هەموو لایەکەوە دەیتۆقێنن و هەنگاوبەهەنگاو دوای کەوتوون.

12 Let his strength be famished, and, calamity, be ready at his side;

برسیێتی بڕستی لێ بڕی و کارەسات چاوەڕێی کەوتنی دەکات.

13 Let it devour the members of his body, Let the firstborn of death devour his members;

نەخۆشی پارچەکانی پێستەکەی دەخوات، یەکەم بەری مەرگ ئەندامەکانی لەشی دەخوات.

14 Uprooted, out of his tent, be his confidence, and let it drive him down to the king of terrors;

لە ئارامی ناو چادرەکەی خۆی دەڕفێنرێت، بەرەو لای پاشای بەڵاکان پەلکێش دەکرێت.

15 There shall dwell in his tent, what is naught-of-his, Let brimstone be strewed over his dwelling;

ئەوەی هی ئەو نییە لەناو چادرەکەی نیشتەجێ دەبێت، گۆگرد بەسەر جێی مانەوەی پەخش دەکرێت.

16 Beneath, let his roots be dried up, and, above, be cut off his branch;

لە ژێرەوە ڕەگوڕیشەی وشک دەبێت و لە سەرەوەش لقەکانی سیس دەبن.

17 His memorial, have perished out of the land, and let him have no name over the face of the open field;

یادەوەری لە زەوی نامێنێت و لەسەر ڕووی وشکانیش هیچ ناوێکی نییە.

18 Let them thrust him out of light into darkness, Yea, out of the world, let them chase him;

لە ڕووناکییەوە پاڵ دەدرێت بۆ تاریکی و لە جیهان دەردەکرێت.

19 Let him have neither scion nor seed among his people, neither any survivor in his place of sojourn:

نە نەوە و نە وەچەی لەنێو گەلەکەی دەبێت، نە دەربازبوو لەنێو چادرەکانی.

20 Over his day, have they been astounded who come behind, and, them who are in advance, a shudder hath seized.

خەڵکی ڕۆژئاوا لە ڕۆژی حوکمدان لەسەر ئەودا دەحەپەسێن، گەلانی ڕۆژهەڵات مووچڕکەیان پێدا دێت.

21 Surely, these, are the dwellings of him that is perverse, and, this, is the place of him that knoweth not GOD.

ئەوە نشینگەی بەدکارانە و ئەمە شوێنی ئەوانەیە کە خودا ناناسن.»