Job 17
1 My spirit, is broken, My days, are extinguished, Graves, are left me.
Ang akong espiritu naluya na, ang akong mga adlaw nahurot na; ang lubnganan andam na alang kanako.
2 Verily there are mockers, with me! And, on their insults, mine eye doth rest.
Nakasiguro ako nga adunay mangyubit kanako; ang akong mata kinahanglan kanunay gayod makakita sa ilang pagpanghagit.
3 Appoint it, I pray thee—be thou surety for me with thyself, Who is there that, on my side, can pledge himself?
Paghatag na karon sa bayad, pangakohon mo ako uban ang imong kaugalingon; kinsa pa man didto ang makatabang kanako?
4 For, their heart, hast thou kept back from understanding, On this account, thou wilt not exalt them.
Kay ikaw, O Dios, ang nagtabon sa ilang kasingkasing gikan sa salabotan; busa, dili ka motuboy kanila labaw pa kay kanako.
5 He that, for a share, denounceth friends, even, the eyes of his children, shall be dim.
Siya nga nagbudhi sa iyang mga higala alang sa usa ka ganti, ang mga mata sa iyang mga anak mangapakyas.
6 But he hath set me, as the byword of peoples, And, one to be spit on in the face, do I become.
Apan gihimo niya ako nga yubitanan sa mga tawo; giluwaan nila ang akong nawong.
7 Therefore hath mine eye become dim from vexation, and, my members, are like a shadow, all of them.
Ang akong mga mata mihalap usab tungod sa kasubo; ang tanang bahin sa akong lawas sama na kapayat sa mga anino.
8 Upright men shall be astounded over this, and, the innocent, against the impious, shall rouse themselves.
Ang mga tawong matarong natingala niini; ang tawong walay sala mao ang mobatok sa mga tawong walay dios.
9 That the righteous may hold on his way, and, the clean of hands, increase in strength.
Ang tawong matarong magapadayon sa iyang dalan; siya nga hinlo ang mga kamot magatubo sa kalig-on pa gayod.
10 But indeed, as for them all, will ye bethink yourselves and enter into it, I pray you? Or shall I not find, among you, one who is wise?
Apan alang kaninyong tanan, karon duol kamo; wala akoy nakita nga maalamong tawo taliwala kaninyo.
11 My days, are past, my purposes, are broken off, the possessions of my heart!
Ang akong mga adlaw nanglabay na; ang akong mga laraw nangakawang na. Ingon man ang mga pangandoy sa akong kasingkasing...
12 Night for day, they appoint, Light, is near, by reason of darkness!
Kining mga tawhana, kining mga mabiaybiayon, nag-usab sa gabii ngadto sa adlaw; ang kahayag haduol na sa kangitngit.
Sanglit gitan-aw ko na ang Sheol ingon nga akong pinuy-anan; tungod kay gibukhad ko na ang akong higdanan sa kangitngit; (Sheol h7585)
14 To corruption, have exclaimed, My father, thou! My mother! and My sister! to the worm.
sanglit nag-ingon na ako sa bung-aw, 'Ikaw mao ang akong amahan,' ug sa ulod, 'Ikaw mao ang akong inahan o ang akong igsoong babaye,'
15 Where then would be my hope? And, as for my blessedness, who should see it!
nan asa may akong paglaom? Alang sa akong paglaom, kinsa pa may makakita niana?
