Job 16
1 Then responded Job, and said: —
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 I have heard many such things, Wearisome comforters, are ye all!
“Nakadungog na ako sa daghang mga butang nga ingon niana; kamong tanan walay pulos nga manghuhupay.
3 Is there to be an end to windy words? Or what so strongly exciteth thee, that thou must respond?
Aduna bay katapusan ang walay hinungdan nga mga pulong? Unsa bay nakapahagit kaninyo nga mitubag man kamo sama niini?
4 I also, like you, could speak, —If your soul were in the place of my soul, I could string together words against you, and could therewith shake over you my head.
Makasulti usab ako sama sa inyong gibuhat, kung kamo pa ang anaa sa akong kahimtang; Makatigom ako ug usahon ang mga pulong batok kaninyo ug magpanglingo sa akong ulo sa pagbugalbugal kaninyo.
5 I could make you determined, by my mouth, and then my lip-solace should restrain you.
O, pagadasigun ko gayod kamo sa akong baba! Pagahupayon ko gayod ang inyong kasubo gikan sa akong mga ngabil!
6 Though I do speak, unassuaged is my stinging pain, —And, if I forbear, of what am I relieved?
Kung mosulti ako, ang akong pagsubo dili mokunhod; kung magpadayon ako sa pagsulti, sa unsang paagi ako matabangan?
7 But, now, hath he wearied me, thou hast destroyed all my family;
Apan karon, O Dios, gipasubo mo ako; gikuha mo ang tanan kong pamilya.
8 And, having captured me, it hath served, as a witness; and so my wasting away hath risen up against me, in my face, it answereth.
Gihimo mo akong uga, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako; ang kapayat sa akong kalawasan mibatok kanako, ug nagpamatuod kini batok sa akong panagway.
9 His anger, hath torn and persecuted me, He hath gnashed upon me with his teeth, Mine adversary, hath sharpened his eyes for me.
Gikuniskunis ako sa Dios sa iyang kapungot ug gilutos ako; mikagot ang iyang ngipon kanako; gisigaan ako sa mga mata sa akong kaaway samtang iya akong gikuniskunis.
10 They have gaped upon me with their mouth, With reproach, have they smitten my cheek, Together, against me, have they closed their ranks.
Nagnganga ang baba sa mga tawo; gisagpa nila ang akong aping uban ang pagpakaulaw; nagkatigom sila batok kanako.
11 GOD doth abandon me to him that is perverse, and, into the hands of the lawless, he throweth me headlong.
Gitugyan ako sa Dios sa dili diosnon nga mga tawo, ug gilabay ako ngadto sa mga kamot sa mga tawong daotan.
12 At ease, was I when he shattered me, Yea he seized me by my neck, and dashed me in pieces, then set me up for himself as a mark:
Anaa ako sa kaharuhay, ug iya akong gipikas. Tinuod gayod, gituok niya ang ako ug gidugmok ako sa pino; gihimo usab niya ako ingon nga iyang ig-onon.
13 His archers came round against me, He clave asunder my reins, and spared not, He poured out, on the earth, my gall:
Ang iyang mga magpapana nag-alirong kanako sa tanang higayon; gitusok sa Dios ang akong mga kidney ug wala niya ako luwasa; giula niya ang akong apdo sa yuta.
14 He made a breach in me, breach upon breach, He ran upon me, like a mighty man.
Gibalikbalik niya sa pagdugmok ang akong pader; midasmag siya kanako sama sa manggugubat.
15 Sackcloth, sewed I on my skin, and rolled—in the dust—my horn:
Gitahi ko ang sako nga bisti sa akong panit; Gihulog ko ang akong budyong ngadto sa yuta.
16 My face, is reddened from weeping, and, upon mine eyelashes, is the death-shade: —
Ang akong panagway mipula na sa paghilak; sa akong mga mata anaa ang landong sa kamatayon
17 Though no violence was in my hands, and, my prayer, was pure.
bisan walay pagpanlupig ang akong mga kamot, ug putli ang akong mga pag-ampo.
18 O earth! do not cover my blood, and let there be no place for mine outcry.
Yuta, ayaw taboni ang akong dugo; ayaw papahulaya ang akong paghilak.
19 Even now, lo! in the heavens, is my witness,
Bisan karon, tan-awa, ang akong saksi atua sa langit; siya nga nagsaksi alang kanako atua sa kahitas-an.
20 And, he that voucheth for me is on high. My friends are, they who scorn me, Unto GOD, hath mine eye shed tears: —
Gibiaybiay ako sa akong mga higala, apan ang akong mata mihilak ngadto sa Dios.
21 That one might plead, for a man, with GOD, —Even a son of man, for his friend!
Maghangyo ako nianang saksi sa langit aron mangatarungan alang niining tawhana uban sa Dios sama sa gibuhat sa usa ka tawo ngadto sa iyang silingan!
22 When, a few years, come, then, by a path by which I shall not return, shall I depart.
Kay sa paglabay sa pipila ka mga katuigan, moadto ako sa dapit nga kung diin dili na ako mobalik pa.
