Job 16
1 Then responded Job, and said: —
Əyyub belə cavab verdi:
2 I have heard many such things, Wearisome comforters, are ye all!
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 Is there to be an end to windy words? Or what so strongly exciteth thee, that thou must respond?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 I also, like you, could speak, —If your soul were in the place of my soul, I could string together words against you, and could therewith shake over you my head.
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 I could make you determined, by my mouth, and then my lip-solace should restrain you.
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 Though I do speak, unassuaged is my stinging pain, —And, if I forbear, of what am I relieved?
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 But, now, hath he wearied me, thou hast destroyed all my family;
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 And, having captured me, it hath served, as a witness; and so my wasting away hath risen up against me, in my face, it answereth.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 His anger, hath torn and persecuted me, He hath gnashed upon me with his teeth, Mine adversary, hath sharpened his eyes for me.
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 They have gaped upon me with their mouth, With reproach, have they smitten my cheek, Together, against me, have they closed their ranks.
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 GOD doth abandon me to him that is perverse, and, into the hands of the lawless, he throweth me headlong.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 At ease, was I when he shattered me, Yea he seized me by my neck, and dashed me in pieces, then set me up for himself as a mark:
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 His archers came round against me, He clave asunder my reins, and spared not, He poured out, on the earth, my gall:
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 He made a breach in me, breach upon breach, He ran upon me, like a mighty man.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 Sackcloth, sewed I on my skin, and rolled—in the dust—my horn:
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 My face, is reddened from weeping, and, upon mine eyelashes, is the death-shade: —
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 Though no violence was in my hands, and, my prayer, was pure.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 O earth! do not cover my blood, and let there be no place for mine outcry.
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Even now, lo! in the heavens, is my witness,
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 And, he that voucheth for me is on high. My friends are, they who scorn me, Unto GOD, hath mine eye shed tears: —
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 That one might plead, for a man, with GOD, —Even a son of man, for his friend!
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 When, a few years, come, then, by a path by which I shall not return, shall I depart.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
