Job 15
1 Then responded Eliphaz the Temanite, and said:
Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
2 Should, a wise man, answer unreal knowledge? or fill, with the east wind, his inner man?
Sasagot ba ang isang pantas ng walang kabuluhang kaalaman, at pupunuin ang kaniyang tiyan ng hanging silanganan?
3 Disputing with discourse that doth no good, or with speech, wherein is no profit?
Makikipagmatuwiranan ba siya ng walang kapakinabangang pangungusap, o ng mga salita na hindi niya ikagagawa ng mabuti?
4 But, thou, wouldst take away reverence, and wouldst attain unto meditation before GOD.
Oo, ikaw ay nagaalis ng katakutan, at iyong pinipigil ang dalangin sa harap ng Dios.
5 For thine own mouth would teach thine iniquity, and thou wouldst choose the tongue of the crafty.
Sapagka't ang iyong kasamaan ang nagtuturo sa iyong bibig, at iyong pinipili ang dila ng mapagkatha.
6 Thine own mouth shall condemn thee, and, not I, And, thine own lips, shall testify against thee.
Ang iyong sariling bibig ang humahatol laban sa iyo, at hindi ako; Oo, ang iyong sariling mga labi ay nagpapatotoo laban sa iyo.
7 The first of mankind, wast thou born? Or, before the hills, wast thou brought forth?
Ikaw ba ang unang tao na ipinanganak? O nalabas ka bang una kay sa mga burol?
8 In the secret council of GOD, hast thou been wont to hearken? Or canst thou attain for thyself unto wisdom?
Iyo bang narinig ang lihim na payo ng Dios? At ikaw ba'y nagpigil ng karunungan sa iyong sarili?
9 What knowest thou, that we know not? [What] understandest thou, and the same, is not with us?
Anong nalalaman mo na di namin nalalaman? Anong nauunawa mo na wala sa amin?
10 Both hoary and venerable, are among us, one mightier than thy father in days!
Kasama namin ay mga ulong may uban, at mga totoong napakatandang tao, matandang makapupo kay sa iyong ama.
11 Too small for thee, are the consolations of GOD? or a word spoken gently with thee?
Ang mga pagaliw ba ng Dios ay totoong kaunti pa sa ganang iyo, sa makatuwid baga'y ang salitang napakabuti sa iyo?
12 How doth thine own heart carry thee away, and how thine eyes do roll!
Bakit ka napadadala sa iyong puso? At bakit kumikindat ang iyong mga mata?
13 For thy spirit, replieth against GOD, and thou bringest forth—out of thy mouth—words!
Na tinatalikdan mo ng iyong diwa ang Dios, at binibigkas mo ang ganyang mga salita sa iyong bibig.
14 What is a mortal, that he should be pure? or that righteous should be one born of a woman?
Ano ang tao upang maging malinis? At siyang ipinanganak ng babae, upang siya'y maging matuwid?
15 Lo! in his holy ones, he putteth not confidence, and, the heavens, are not pure in his eyes:
Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga banal; Oo, ang langit ay hindi malinis sa kaniyang paningin.
16 How much less when one is detested and corrupt, a man who drinketh in—like water—perversity.
Gaano pa nga kaliit ang karumaldumal at hamak, ang taong umiinom ng kasamaan na parang tubig!
17 I will tell thee—hear me, Since this I have seen, I must needs declare it.
Ipakikilala ko sa iyo, dinggin mo ako; at ang aking nakita ay aking ipahahayag:
18 Which, wise men, tell, and deny not [that which is] from their fathers.
(Ang isinaysay ng mga pantas na mula sa kanilang mga magulang, at hindi inilingid;
19 To them alone, was the earth given, and no alien passed through their midst:
Sa mga yaon lamang ibinigay ang lupain, at walang taga ibang lupa na dumaan sa gitna nila: )
20 All the days of the lawless man, he, doth writhe with pain, and, the number of years, is hidden from the tyrant;
Ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.
21 A noise of dreadful things, is in his ears, In prosperity, the destroyer cometh upon him;
Ang hugong ng kakilabutan ay nasa kaniyang mga pakinig; sa kaginhawahan ay daratnan siya ng mga mananamsam:
22 He hath no confidence to come back out of darkness, he, being destined to the power oft the sword;
Siya'y hindi naniniwala na babalik siya na mula sa kadiliman, at siya'y hinihintay ng tabak:
23 A wanderer, he, for bread, [saying] Where [is it]? He knoweth that, prepared by his own hand, is the day of darkness;
Siya'y gumagala dahil sa tinapay, na nagsasabi: Nasaan? Kaniyang nalalaman na ang araw ng kadiliman ay handa sa kaniyang kamay:
24 Distress and anguish shall startle him, It shall overpower him, like a king ready for the onset:
Kapanglawan at kadalamhatian ay tumatakot sa kaniya: nangananaig laban sa kaniya, na gaya ng isang hari na handa sa pakikipagbaka;
25 Because he had stretched out—against GOD—his hand, and, against the Almighty, had been wont to behave himself proudly;
Sapagka't iniuunat niya ang kaniyang kamay laban sa Dios. At nagpapalalo laban sa Makapangyarihan sa lahat;
26 He used to run against him with uplifted neck, with the stout bosses of his bucklers;
Tinatakbo niya siya na may mapagmatigas na leeg, sa kakapalan ng kaniyang mga kalasag;
27 For he had covered his face with his fatness, and had gathered a superabundance on his loins;
Sapagka't tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at nagpangulubot ng kaniyang mga pigi;
28 And had inhabited demolished cities, houses, wherein men would not dwell, that were destined to become heaps.
At siya'y tumahan sa mga sirang bayan, sa mga bahay na walang taong tumatahan, na madaling magiging mga bunton.
29 He shall not be rich, nor shall his substance continue, neither shall their shadow stretch along on the earth;
Hindi siya yayaman, o mamamalagi man ang kaniyang pag-aari. Ni di lalawak sa lupa ang kaniyang mga tinatangkilik.
30 He shall not depart out of darkness, his young branch, shall the flame dry up, and he shall depart, by the breath of his own mouth!
Siya'y hindi hihiwalay sa kadiliman; tutuyuin ng liyab ang kaniyang mga sanga, at sa pamamagitan ng hininga ng bibig ng Dios ay papanaw siya.
31 Let no one trust in him that—by vanity—is deceived, for, vanity, shall be his recompense;
Huwag siyang tumiwala sa kalayawan na dayain ang sarili: sapagka't kalayawan ang magiging kagantihan sa kaniya.
32 Before his day, shall it be accomplished, with, his palm-top, not covered with leaves;
Magaganap ito bago dumating ang kaniyang kapanahunan, at ang kaniyang sanga ay hindi mananariwa.
33 He shall wrong—like a vine—his sour grapes, and shall cast off—as an olive-tree—his blossom.
Lalagasin niya ang kaniyang mga hilaw na ubas na gaya ng puno ng ubas, at lalagasin ang kaniyang bulaklak na gaya ng olibo.
34 For, the family of the impious, is unfruitful, and, a fire, hath devoured the tents of bribery;
Sapagka't ang pulutong ng mga di banal ay hindi lalago, at susupukin ng apoy ang mga toldang suhulan.
35 Conceiving mischief, and bringing forth iniquity, yea, their inmost soul, prepareth deceit.
Sila'y nag-iisip ng pagapi at naglalabas ng kasamaan, at ang kanilang kalooban ay naghahanda ng pagdaraya.
