Job 15
1 Then responded Eliphaz the Temanite, and said:
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 Should, a wise man, answer unreal knowledge? or fill, with the east wind, his inner man?
«Müdrik insan boş sözlərlə cavab verərmi? Köksünü şərq küləyi ilə doldurarmı?
3 Disputing with discourse that doth no good, or with speech, wherein is no profit?
Faydasız sözlərlə, dəyərsiz nitqlərlə Mübahisə etmək olarmı?
4 But, thou, wouldst take away reverence, and wouldst attain unto meditation before GOD.
Amma sən Allah qorxusunu bir kənara qoyursan, Allah hüzurunda düşünməyə mane olursan.
5 For thine own mouth would teach thine iniquity, and thou wouldst choose the tongue of the crafty.
Çünki sənin ağzın günahdan dərs alıb, Hiyləgərlərin dili ilə danışırsan.
6 Thine own mouth shall condemn thee, and, not I, And, thine own lips, shall testify against thee.
Səni məhkum edən mən deyiləm, öz dilindir. Dodaqların öz əleyhinə şəhadət edir.
7 The first of mankind, wast thou born? Or, before the hills, wast thou brought forth?
İlk doğulan insan sənsənmi? Yoxsa dağlardan da əvvəl sən var olmusan?
8 In the secret council of GOD, hast thou been wont to hearken? Or canst thou attain for thyself unto wisdom?
Allahın sirrinəmi qulaq asmısan? Təkcə özünümü müdrik sayırsan?
9 What knowest thou, that we know not? [What] understandest thou, and the same, is not with us?
Sən nəyi bilirsən ki, biz onu bilmirik? Sənin dərk etdiyin nədir ki, biz onu dərk etmirik?
10 Both hoary and venerable, are among us, one mightier than thy father in days!
Bizdə ağsaçlı da, yaşlı da var, Onlar atandan da yaşlı olar.
11 Too small for thee, are the consolations of GOD? or a word spoken gently with thee?
Sənə Allahın təsəllisi, Söylədiyi xoş sözlər kifayət deyilmi?
12 How doth thine own heart carry thee away, and how thine eyes do roll!
Niyə qəlbin səni belə çaşdırır, Gözlərindən od çıxır?
13 For thy spirit, replieth against GOD, and thou bringest forth—out of thy mouth—words!
Niyə Allaha qəzəbini göstərirsən, Dilindən belə sözlər çıxır?
14 What is a mortal, that he should be pure? or that righteous should be one born of a woman?
İnsan, həqiqətən, təmiz ola bilərmi? Qadından doğulan insan saleh ola bilərmi?
15 Lo! in his holy ones, he putteth not confidence, and, the heavens, are not pure in his eyes:
Allah müqəddəslərinə belə, etibar etmirsə, Göylər belə, Onun gözündə təmiz deyilsə,
16 How much less when one is detested and corrupt, a man who drinketh in—like water—perversity.
Haqsızlığı su kimi içən, İyrənc, korlanmış insana O etibar edərmi?
17 I will tell thee—hear me, Since this I have seen, I must needs declare it.
Dinlə məni, sənə deyim, Gördüyümü bəyan edim –
18 Which, wise men, tell, and deny not [that which is] from their fathers.
Hikmətli adamların dediklərini, Atalarından alıb gizlətmədiyi şeyləri.
19 To them alone, was the earth given, and no alien passed through their midst:
O atalar ki ölkə yalnız onlara verilmişdi, Aralarına yadelli girməmişdi.
20 All the days of the lawless man, he, doth writhe with pain, and, the number of years, is hidden from the tyrant;
Pis insan həyatı boyu əzab çəkir, Zorakı adama ayrılan illərin sayı bilinir.
21 A noise of dreadful things, is in his ears, In prosperity, the destroyer cometh upon him;
Qulağından dəhşətli səslər əskilmir, Dinc oturanda soyğunçular ona hücum edir.
22 He hath no confidence to come back out of darkness, he, being destined to the power oft the sword;
İnana bilməz ki, qaranlıqdan qurtara bilər, Onu qılınc gözlər.
23 A wanderer, he, for bread, [saying] Where [is it]? He knoweth that, prepared by his own hand, is the day of darkness;
“Haradadır?” deyib çörək üçün avara gəzər, Qara günlərinin yanında olduğunu bilər.
24 Distress and anguish shall startle him, It shall overpower him, like a king ready for the onset:
Ağrı və sıxıntı onu qorxudar, Zəfər çalan padşah kimi onu məğlubiyyətə uğradar.
25 Because he had stretched out—against GOD—his hand, and, against the Almighty, had been wont to behave himself proudly;
Çünki Allaha belə, əl uzadıb, Külli-İxtiyara meydan oxuyub.
26 He used to run against him with uplifted neck, with the stout bosses of his bucklers;
Dikbaşlıq edib, dəyirmi sipərini tutub, Allahın üstünə hücum çəkir.
27 For he had covered his face with his fatness, and had gathered a superabundance on his loins;
Onun üzü tosqunluqdan şişər, Qarnı nə qədər piyləşər,
28 And had inhabited demolished cities, houses, wherein men would not dwell, that were destined to become heaps.
O, dağılmış şəhərlərdə, Kimsəsiz, yerlə yeksan olan viranələrdə, Aqibəti dağılmaq olan evlərdə yaşayacaq.
29 He shall not be rich, nor shall his substance continue, neither shall their shadow stretch along on the earth;
Varlı olmayacaq, sərvətləri tükənəcək, Malları ölkəni bürüməyəcək.
30 He shall not depart out of darkness, his young branch, shall the flame dry up, and he shall depart, by the breath of his own mouth!
Qaranlıqdan qurtulmayacaq, Pöhrələrini alov tutacaq, Allahın ağzının nəfəsi ilə yox olacaq.
31 Let no one trust in him that—by vanity—is deceived, for, vanity, shall be his recompense;
Qoy boş şeyə güvənərək özünü aldatmasın, Çünki əvəzində nəsibi boşluq olacaq.
32 Before his day, shall it be accomplished, with, his palm-top, not covered with leaves;
İşi vaxtsız bitəcək, Budağı göyərməyəcək.
33 He shall wrong—like a vine—his sour grapes, and shall cast off—as an olive-tree—his blossom.
Qorası tökülən üzüm ağacı kimi, Çiçəyi tökülən zeytun ağacı kimi olacaq.
34 For, the family of the impious, is unfruitful, and, a fire, hath devoured the tents of bribery;
Çünki allahsız icma qısır olar, Rüşvətxorların çadırı od tutub yanar.
35 Conceiving mischief, and bringing forth iniquity, yea, their inmost soul, prepareth deceit.
Onlar bəlaya hamilə olub şər doğar, Bətnləri hiylə ilə dolar».
