Job 14

1 Man that is born of a woman, is of few days, and full of trouble:

Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.

2 As a flower, he cometh forth—and fadeth, He fleeth also as a shadow, and continueth not.

Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.

3 And yet upon such a one as this, hast thou opened thine eye? And, him, wouldst thou bring into judgment with thee?

Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!

4 Who can bring a clean thing out of an unclean? Not one!

Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.

5 If determined am his days, the number of his months, is with thee, Fixed times for him, thou hast appointed and he cannot go beyond.

Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.

6 Look sway from him, that he may rest, Till he shall pay off, as a hireling, his day.

Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.

7 Though there is—for a tree—hope, —if it should be cut down, that, again, it will grow, and, the tender branch thereof, will not cease;

Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.

8 If its root, should become old in the earth, and, in the dust, its stock should die:

Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,

9 Through the scent of water, it may break forth, and produce branches like a sapling,

Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.

10 Yet, man, dieth, and is prostrate, Yea the son of earth doth cease to breathe, and where is he?

Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?

11 Waters, have failed from, the sea, and, a river, may waste and dry up;

Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:

12 So, a man, hath lain down, and shall not arise, until there are no heavens, they shall not awake, nor be roused up out of their sleep.

Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.

13 Oh that, in hades, thou wouldst hide me! that thou wouldst keep me secret, until the turn of thine anger, that thou wouldst set for me a fixed time, and remember me: (Sheol h7585)

Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min! (Sheol h7585)

14 If a man die, can he live again? All the days of my warfare, would I wait, until my relief should come: —

Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.

15 Thou shouldst call, and, I, would answer thee, —For the work of thine own hand, thou shouldst long.

Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.

16 For, now, my steps, thou countest, Thou wilt not pass over my sin:

Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;

17 Sealed up in a bag, is my transgression, and thou hast glued over mine iniquity.

Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.

18 But, in very deed, a mountain falling, will lie prostrate, or, a rock moved out of its place:

Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;

19 Stones, have been hollowed out by waters, the floods thereof wash away the dust of the earth, and, the hope of mortal man, thou hast destroyed:

Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.

20 Thou dost overpower him utterly, and he departeth, Disfiguring his face, so, hast thou sent him away.

Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.

21 His sons, come to honour, and he knoweth it not, Or they are brought low, and he perceiveth it not of them.

Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.

22 But, his flesh, for himself, is in pain, and, his soul, for himself, doth mourn.

Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.