< Job 12 >

1 Then responded Job, and said: —
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 Of a truth, ye, are the people, and, with you, wisdom, will die.
“Sa walay pagduhaduha kamo mao ang katawhan; ang kaalam mamatay uban kaninyo.
3 I also, have a mind like you, I, fall not short, of you, But who hath not such things as these?
Apan aduna akoy salabutan sama usab kaninyo; dili ako ubos kaninyo. Oo matuod gayod, kinsa ba ang wala makahibalo niining mga butanga?
4 A laughing-stock to one’s neighbour, do I become, one who hath called upon GOD and he hath answered him! A laughing-stock—a righteous man without blame!
Usa na ako ka tawo nga nahimong kataw-anan sa akong silingan—ako nga nagtawag sa Dios ug mitubag siya kanako! Ako nga usa ka matarong ug hingpit nga tawo—gihimo na ako karong kataw-anan.
5 For ruin, there is contempt, in the thought of the man at ease, —ready, for such as are of faltering foot!
Sa hunahuna sa tawo nga anaa sa kaharuhay, adunay pagtamay alang sa kaalautan; naghunahuna siya ug pamaagi nga makapadala ug dugang pang kaalautan alang niadtong mga tiil nga nangadalin-as.
6 At peace are the tents that belong to the spoilers, and there is security to them who provoke GOD, To him who bringeth a god in his hand.
Ang mga balongbalong sa mga tulisan nagmalamboon, ug kadtong nagpasuko sa Dios mibati nga luwas; ang ilang kaugalingong mga kamot mao ang ilang mga dios.
7 But, in very deed, ask, I pray thee, the beasts, and they will teach thee, and the bird of the heavens, and it will tell thee;
Apan pangutan-a karon ang mga mananap, ug sila magatudlo kanimo; pangutan-a ang mga langgam sa kalangitan ug sila magasulti kanimo.
8 Or address the earth, and it will teach thee, and the fishes of the sea, will recount it to thee:
O pakigsulti sa yuta, ug sila magatudlo kanimo; ang isda sa kadagatan mopahayag kanimo.
9 Who knoweth not, among all these, that, the hand of Yahweh, hath done this?
Asa man niining tanang mga mananap ang wala masayod nga ang kamot ni Yahweh mao ang nagbuhat niini—naghatag kanila sa kinabuhi—
10 In whose hand is the soul of every living thing, and the spirit of all the flesh of men.
kang Yahweh, kansang mga kamot anaa ang kinabuhi sa matag buhing binuhat ug ang gininhawa sa tanang katawhan?
11 Doth not, the ear, try, words? even as, the palate, tasteth for itself, food?
Dili ba ang igdulungog man ang nagaila sa mga pulong sama sa dila nga nagatilaw sa pagkaon?
12 In the Ancient, is wisdom, and [in] Length of Days, understanding:
Anaa sa mga tawong tigulang ang kaalam; ang kataas sa mga adlaw mao ang salabutan.
13 With Him, are wisdom and strength, to Him, pertain counsel and understanding.
Sa Dios anaa ang kaalam ug kagahom; aduna siyay maayong mga panghunahuna ug panabot.
14 Lo! He pulleth down, and it cannot be built, He closeth up over a man, and it cannot be opened:
Tan-awa, nagalumpag siya, ug dili na kini matukod pag-usab; kung bilanggoon niya ang usa tawo, wala nay makapalingkawas.
15 Lo! He holdeth back the waters, and they dry up, or sendeth them out, and they transform the earth:
Tan-awa, kung pugngan niya ang katubigan, mahubas sila; ug kung buhian niya sila, molunop sa kayutaan.
16 With Him, is strength and effective wisdom, to Him, belong he that erreth, and he that causeth to err.
Kaniya ang kusog ug ang kaalam; ang mga tawo nga nalimbongan ug ang malimbungon managsama man nga anaa sa iyang gahom.
17 Who leadeth away counsellors [as] a spoil, and, judges, He befooleth:
Nagpalakaw siya sa mga magtatambag nga nagtiniil diha kasub-anan; ang mga maghuhukom iyang himoong buang.
18 The fetters of kings, He looseth, or hath bound a slave’s waistcloth about their loins:
Gitanggal niya ang kadina sa katungdanan gikan sa mga hari; giputos niya ang ilang mga hawak sa panapton.
19 Who leadeth away priests [as] a spoil, and, men firmly seated, He overturneth:
Nagpalakaw siya sa mga pari nga magtiniil diha sa kagul-anan ug nagpukan sa mga tawong gamhanan.
20 Setting aside the speech of the trusty, and, the discernment of elders, He taketh away:
Gipahilom niya ang mga tawo nga masaligan ug gikuha ang salabutan sa mga tigulang.
21 Pouring contempt upon nobles, and, the girdle of the mighty, hath He loosed:
Pagabubuan niya sa pagtamay ang mga prinsipe ug pagatanggalon ang bakos sa mga tawong kusgan.
22 Laying open deep things, out of darkness, and bringing out to light, the death-shade:
Magpadayag siya sa mga halalom nga mga butang gikan sa kangitngit ug dad-on ngadto sa kahayag ang mga landong kung asa nahimutang ang mga tawong patay.
23 Who giveth greatness to nations, or destroyeth them, Who spreadeth out nations, or leadeth them into exile:
Magapalig-on siya sa kanasoran, ug magalaglag usab siya kanila; padakuon niya ang mga kanasoran, ug ihatod usab niya sila ingon nga mga binilanggo.
24 Who taketh away the sense of the chiefs of the people of the earth, and hath caused them to wander in a pathless waste:
Kuhaon niya ang salabutan gikan sa mga pangulo sa katawhan sa kalibotan; palatagawon niya sila sa kamingawan nga walay agianan.
25 They grope about in the dark, having no light, and He hath made them to reel, like a drunken man.
Nagpangapkap sila sa kangitngit nga walay kahayag; gipasukarap niya sila sama sa tawong hubog.

< Job 12 >