< Job 11 >

1 Then responded Zophar the Naamathite, and said: —
Nang magkagayo'y sumagot si Sophar na Naamathita, at nagsabi,
2 Should, the multitude of words, not be answered? Or should, a man full of talk, be justified?
Hindi ba sasagutin ang karamihan ng mga salita? At ang lalaking masalita ay aariing ganap?
3 Shall, thy pratings, cause men to hold their peace? When thou hast mocked, shall there be none to put thee to shame?
Pamamayapain ba ang mga tao ng iyong mga paghahambog. At kung ikaw ay nanunuya, wala bang hihiya sa iyo?
4 Since thou hast said, Right is my doctrine, and pure am I in his eyes.
Sapagka't iyong sinasabi, Ang aking aral ay dalisay, at ako'y malinis sa iyong mga mata.
5 But, in very deed, oh that GOD would speak, that he would open his lips with thee:
Nguni't Oh ang Dios nawa'y magsalita, at bukhin ang kaniyang mga labi laban sa iyo;
6 That he would declare to thee the secrets of wisdom, for they are double to that which actually is, —Know then that GOD could bring into forgetfulness for thee, a portion of thine iniquity.
At ipakilala nawa sa iyo ang mga lihim ng karunungan, pagka't siya ay masagana sa pagkaunawa. Talastasin mo nga na nilalapatan ka ng Dios ng kulang kay sa nauukol sa iyong kasamaan.
7 The hidden depth of GOD canst thou discover? Or, unto the furthest limit of the Almighty, canst thou attain?
Masusumpungan mo ba ang Dios sa pagsaliksik? Masusumpungan mo ba sa kasakdalan ang Makapangyarihan sa lahat?
8 The heights of the heavens, what canst thou do? Depths deeper than hades, what canst thou know? (Sheol h7585)
Mataas na gaya ng langit; anong iyong magagawa? Malalim kay sa Sheol: anong iyong malalaman? (Sheol h7585)
9 Longer than the earth, is the measure thereof, and broader than the sea.
Ang sukat niyao'y mahaba kay sa lupa. At maluwang kay sa dagat.
10 If he sweep on, or shut up, or call together, Who then shall hinder him?
Kung siya'y dumaan at magsara, at tumawag sa kahatulan, sino ngang makapipigil sa kaniya?
11 For, he, knoweth men of falsity, and seeth iniquity, and him that doth not diligently consider.
Sapagka't nakikilala niya ang mga walang kabuluhang tao: Nakikita rin naman niya ang kasamaan, bagaman hindi niya pinapansin.
12 But, an empty person, will get sense, when, a wild ass’s colt, is born a man!
Nguni't ang walang kabuluhang tao ay walang unawa, Oo, ang tao ay ipinanganak na gaya ng anak ng mabangis na asno.
13 If, thou, hast prepared thy heart, and wilt spread forth, unto him, thy hands—
Kung iyong ihahanda ang iyong puso, at iuunat mo ang iyong kamay sa kaniya;
14 If, iniquity, be in thy hand, Put it far away, and let there not dwell in thy tents perversity,
Kung ang kasamaan ay sumaiyong kamay, ilayo mo, at huwag manahan ang kalikuan sa iyong mga tolda;
15 Surely, then, shalt thou lift up thy face free from blemish, and shalt be established, and not fear.
Walang pagsala ngang iyong itataas ang iyong mukha na walang kapintasan; Oo, ikaw ay matatatag, at hindi matatakot:
16 For, now, shalt thou forget, sorrow, Like waters passed away, shalt thou remember it.
Sapagka't iyong malilimutan ang iyong karalitaan; iyong aalalahaning parang tubig na umaagos:
17 Above high noon, shall rise life’s continuance, Darkness, like a morning, shall appear,
At ang iyong buhay ay magiging lalong maliwanag kay sa katanghaliang tapat; bagaman magkaroon ng kadiliman, ay magiging gaya ng umaga.
18 And thou shalt he confident, that there is hope, and, when thou hast searched, securely shalt thou lie down;
At ikaw ay matitiwasay sapagka't may pagasa; Oo, ikaw ay magsiyasat sa palibot mo, at magpapahinga kang tiwasay.
19 And shalt rest, with none to put thee in terror, —and many shall entreat thy favour.
Ikaw nama'y hihiga at walang tatakot sa iyo; Oo, maraming liligaw sa iyo.
20 But, the eyes of the lawless, shall fail, —and, place of refuge, shall have vanished from them, and, their hope, be a breathing out of life.
Nguni't ang mga mata ng masama ay mangangalumata, at mawawalan sila ng daang tatakasan, at ang kanilang pagasa ay pagkalagot ng hininga.

< Job 11 >