Jeremiah 41

1 And it came to pass in the seventh month, that Ishmael son of Nethaniah son of Elishama of the seed royal and chiefs of the king, and ten men with him, came in, unto Gedaliah son of Ahikam, at Mizpah, —and they did there eat bread together in Mizpah.

۱ و در ماه هفتم واقع شد که اسماعیل بن نتنیا ابن الیشاماع که از نسل پادشاهان بود با بعضی از روسای پادشاه و ده نفر همراهش نزد جدلیا ابن اخیقام به مصفه آمدند و آنجا درمصفه با هم نان خوردند.

2 Then arose Ishmael son of Nethaniah—and the ten men who were with him and they smote Gedaliah son of Ahikam son of Shaphan—with the sword and slew him whom the king of Babylon had set in charge, over the land.

۲ و اسماعیل بن نتنیا وآن ده نفر که همراهش بودند برخاسته، جدلیا ابن اخیقام بن شافان را به شمشیر زدند و او را که پادشاه بابل به حکومت زمین نصب کرده بودکشت.

3 And Ishmael smote, all the Jews who were with him even with Gedaliah in Mizpah, and the Chaldeans who were found there the men of war.

۳ و اسماعیل تمامی یهودیانی را که همراه او یعنی با جدلیا در مصفه بودند و کلدانیانی را که در آنجا یافت شدند و مردان جنگی را کشت.

4 And it came to pass, on the second day, after he had slain Gedaliah, not, a man, knowing it,

۴ و در روز دوم بعد از آنکه جدلیا را کشته بودو کسی از آن اطلاع نیافته بود،

5 that men came in from Shechem, from Shiloh, and from Samaria, —eighty men, with beards shaven and clothes rent who also had cut themselves, with a meal-offering and frankincense in their hand, to bring them into the house of Yahweh.

۵ هشتاد نفر با ریش تراشیده و گریبان دریده و بدن خراشیده هدایا وبخور با خود آورده، از شکیم و شیلوه و سامره آمدند تا به خانه خداوند ببرند.

6 Then went forth Ishmael son of Nethaniah to meet them out of Mizpah, weeping all along as he went, —and it came to pass when he fell in with them, that he said unto them, Come ye in unto Gedaliah son of Ahikam.

۶ و اسماعیل بن نتنیا به استقبال ایشان از مصفه بیرون آمد و دررفتن گریه می‌کرد و چون به ایشان رسید گفت: «نزد جدلیا ابن اخیقام بیایید.»

7 And so it was when they had come into the midst of the city, that Ishmael son of Nethaniah slew them and cast them into the midst of a pit, he and the men who were with him.

۷ و هنگامی که ایشان به میان شهر رسیدند اسماعیل بن نتنیا وکسانی که همراهش بودند ایشان را کشته، درحفره انداختند.

8 But, ten men, were found among them, who said unto Ishmael—Do not put us to death, for we have secret treasures in the field, wheat and barley and oil and honey, So he forbare and put them not to death in the midst of their brethren.

۸ اما در میان ایشان ده نفر پیداشدند که به اسماعیل گفتند: «ما را مکش زیرا که ما را ذخیره‌ای از گندم و جو و روغن و عسل درصحرا می‌باشد.» پس ایشان را واگذاشته، در میان برادران ایشان نکشت.

9 Now the pit whereinto Ishmael cast all the dead bodies of the men whom he had smitten, was a large pit which King Asa had made for fear of Baasha king of Israel, —the same, did Ishmael son of Nethaniah fill with the slain,

۹ و حفره‌ای که اسماعیل بدنهای همه کسانی را که به‌سبب جدلیا کشته در آن انداخته بود همان است که آسا پادشاه به‌سبب بعشا پادشاه اسرائیل ساخته بود و اسماعیل بن نتنیا آن را از کشتگان پرکرد.

10 Then did Ishmael take captive all the remnant of the people that was in Mizpah, —the daughters of the king, and all the people that were left remaining in Mizpah, whom Nebuzaradan chief of the royal executioners had committed unto Gedaliah son of Ahikam, —yea Ishmael son of Nethaniah took them captive, and departed to pass over unto the sons of Ammon.

۱۰ پس اسماعیل تمامی بقیه قوم را که درمصفه بودند با دختران پادشاه و جمیع کسانی که در مصفه باقی‌مانده بودند که نبوزردان رئیس جلادان به جدلیا ابن اخیقام سپرده بود، اسیر ساخت و اسماعیل بن نتنیا ایشان را اسیر ساخته، می‌رفت تا نزد بنی عمون بگذرد.

11 But when Johanan son of Kareah and all the captains of the forces who were with him heard of all the wickedness which Ishmael son of Nethaniah had done,

۱۱ اما چون یوحانان بن قاریح و تمامی سرداران لشکری که همراهش بودند از تمامی فتنه‌ای که اسماعیل بن نتنیا کرده بود خبر یافتند،

12 then took they all the men, and went their way to fight with Ishmael son of Nethaniah, —and found him near the many waters which were in Gibeon.

۱۲ آنگاه جمیع کسان خود را برداشتند و به قصد مقاتله با اسماعیل بن نتنیا روانه شده، او را نزد دریاچه بزرگ که درجبعون است یافتند.

13 And it came to pass, when all the people who were with Ishmael saw Johanan son of Kareah, and all the captains of the forces who were with him, then were they glad.

۱۳ و چون جمیع کسانی که بااسماعیل بودند یوحانان بن قاریح و تمامی سرداران لشکر را که همراهش بودند دیدندخوشحال شدند.

14 So all the people whom Ishmael had carried away captive out of Mizpah, compassed about, and returned and went their way unto Johanan son of Kareah.

۱۴ و تمامی کسانی که اسماعیل از مصفه به اسیری می‌برد روتافته، برگشتند و نزدیوحانان بن قاریح آمدند.

15 But, Ishmael son of Nethaniah, escaped with eight men, from the face of Johanan, —and departed unto the sons of Ammon.

۱۵ اما اسماعیل بن نتنیابا هشت نفر از دست یوحانان فرار کرد و نزدبنی عمون رفت.

16 Then did Johanan son of Kareah and all the captains of the forces who were with him take all the remnant of the people whom he had recovered from Ishmael son of Nethaniah out of Mizpah, after he had smitten Gedaliah son of Ahikam, —mighty men, men of war, and women and children and eunuchs, whom he had recovered out of Gibeon;

۱۶ و یوحانان بن قاریح با همه سرداران لشکرکه همراهش بودند، تمامی بقیه قومی را که ازدست اسماعیل بن نتنیا از مصفه بعد از کشته شدن جدلیا ابن اخیقام خلاصی داده بود بگرفت، یعنی مردان دلیر جنگی و زنان و اطفال و خواجه‌سرایان را که ایشان را در جبعون خلاصی داده بود؛

17 and they departed, and dwelt in the khan of Chimham, which is near Bethlehem, —that they might go to enter Egypt;

۱۷ و ایشان رفته، در جیروت کمهام که نزدبیت لحم است منزل گرفتند تا بروند و به مصرداخل شوند،

18 because of the Chaldeans, for they were afraid of them, —because Ishmael son of Nethaniah had smitten Gedaliah son of Ahikam, whom the king of Babylon had set in charge over the land.

۱۸ به‌سبب کلدانیان زیرا که از ایشان می‌ترسیدند چونکه اسماعیل بن نتنیا جدلیا ابن اخیقام را که پادشاه بابل او را حاکم زمین قرار داده بود کشته بود.