< Jeremiah 3 >
1 He hath said, If a man send away his wife, and she go from him and become another man’s, will he return unto her, again? would not that land be, utterly defiled? And, thou, hast been unchaste with many neighbours, and yet [thinkest] to return unto me! Declareth Yahweh.
“Kung makigbulag ang lalaki sa iyang asawa ug mobiya ang babaye gikan kaniya ug mahimong asawa sa laing lalaki, mobalik pa ba ang lalaki kaniya? Dili ba mahugaw pag-ayo kana nga yuta? Nagkinabuhi ka ingon nga usa ka nagabaligya ug dungog nga adunay daghang hinigugma; ug mobalik ka kanako? —mao kini ang pahayag ni Yahweh.
2 Lift up thine eyes unto the bare heights and see—where thou hast not been unchastely embraced! beside the ways, hast thou sat to them, like the Arabian in the desert, —and hast defiled the land with thine unchastities, and with thy wickedness.
Hangad ngadto sa tag-as nga dapit nga walay tanom ug tan-awa! Aduna bay laing dapit nga wala ka nagbuhat ug malaw-ay nga pakighilawas? Naglingkod ka daplin sa dalan nga naghulat sa imong mga hinigugma, ingon nga Arabo didto sa kamingawan. Gihugawan nimo ang yuta pinaagi sa pagbaligya ug dungog ug pagkadaotan.
3 Therefore have been withholden the showers, And, the latter rain, hath not come, —Yet the forehead of an unchaste woman, hast thou, Thou hast refused to be ashamed.
Busa gipugngan ang ulan sa panahon sa tingpamulak ug wala miabot ang ulan sa kataposan. Apan mapasigarbohon ang imong panagway, sama sa dagway sa bigaon nga babaye. Nagdumili ka sa pagbati ug kaulaw.
4 Hast thou not from this time, cried unto me, My father! the friend of my youth, art, thou?
Dili ba nagtawag ka man kanako karon: 'Amahan ko! Labing suod ko nga higala bisan pa sa akong pagkabatan-on!
5 Will he maintain his anger to times age-abiding? Will he keep it perpetually? Lo! thou hast spoken thus but hast done wicked things and had thy way!
Masuko pa ba siya kanunay? Tipigan ba niya ang iyang kasuko hangtod sa kataposan?' Tan-awa! Mao kini ang imong giingon, apan gibuhat nimo ang tanang daotan nga imong mahimo!”
6 And Yahweh said unto me, in the days of Josiah the king, Hast thou seen what apostate Israel, did? She used to go upon every high mountain and beneath every green tree, and commit unchastity there.
Unya miingon si Yahweh kanako sa mga adlaw ni Josia nga hari, “Nakita ba nimo kung unsa ang gibuhat sa Israel nga walay pagtuo? Mitungas siya sa matag bungtod ug ngadto sa ilalom sa matag lunhaw nga kahoy, ug didto nagbuhat siya nga sama sa nagbaligya ug dungog.
7 And I said, after she had been doing all these things, Unto me, shall thou return? and she returned not, —and her treacherous sister Judah saw it!
Miingon ako, 'Human niya buhata kining mga butanga, mobalik siya kanako,' apan wala siya mibalik. Unya nakita sa iyang walay pagtuo nga igsoong babaye nga mao ang Juda kining mga butanga.
8 Though she saw that for all this, apostate Israel having committed adultery, I had sent her away, and had given a scroll of divorcement unto her, yet her treacherous sister Judah feared not, but, she also, went and committed unchastity.
Busa nakita ko kana, sa samang paagi nga nakabuhat ug pagpanapaw ang walay pagtuo nga Israel ug gipahawa ko siya ug naghatag ug sulat sa pagpakigbulag batok kaniya, wala nahadlok ang walay pagtuo niya nga igsoong babaye nga mao ang Juda; migawas usab siya ug nagbuhat nga sama sa nagbaligya ug dungog.
9 Yea though it had come to pass that through the levity of her unchastity, she had defiled the land, —and committed adultery with Stone and with Tree,
Wala lamang kaniya ang iyang pagbaligya ug dungog; gihugawan niya ang yuta, ug nanapaw siya pinaagi sa mga bato ug mga kahoy.
10 yet, in spite of all this, her treacherous sister Judah returned not unto me, with all her heart, —but, falsely, Declareth Yahweh.
Unya human niining tanan, mibalik kanako ang walay pagtuo nga Juda nga iyang igsoong babaye, dili uban sa bug-os niyang kasingkasing, apan inubanan sa bakak—mao kini ang pahayag ni Yahweh.”
11 Then said Yahweh unto me, —Apostate Israel, hath justified herself, —more than treacherous Judah.
Unya miingon si Yahweh kanako, 'Nahimong mas matarong ang walay pagtuo nga Israel kaysa walay pagtuo nga Juda!
12 Go, and proclaim these words, towards the North and say—Return! thou apostate—Israel, Urgeth Yahweh, I will not lower my face against you, —for full of lovingkindness, I am, Declareth Yahweh, I will not maintain [mine anger] unto times age-abiding.
Lakaw ug imantala kini nga mga pulong didto sa amihanan. Pag-ingon, 'Balik, walay pagtuo nga Israel! —mao kini ang pahayag ni Yahweh—dili na gayod ako masuko kaninyo sa kanunay. Sanglit matinud-anon man ako—mao kini ang pahayag ni Yahweh—dili ako magpabiling masuko hangtod sa kahangtoran.
13 Only, acknowledge thine iniquity, that against Yahweh thy God, hast thou transgressed, —and hast gone hither and thither unto foreigners under every green tree, and unto my voice, ye have not hearkened Declareth Yahweh.
Ilha ang imong pagkadaotan, kay nakasala ka batok kang Yahweh nga imong Dios; gipaambit nimo ang imong mga binuhatan ngadto sa mga dumoduong ilalom sa matag lunhaw nga kahoy! Kay wala ka naminaw sa akong tingog! —mao kini ang pahayag ni Yahweh.
14 Return, ye apostate sons, Urgeth Yahweh, for, I, am become your husband, —therefore will I take you one of a city, and two of a family, and will bring you to Zion;
Balik, katawhan nga walay pagtuo! —mao kini ang pahayag ni Yahweh—ako ang imong bana! Dad-on ko ikaw, usa gikan sa imong siyudad ug duha gikan sa pamilya, ug dad-on ko kamo sa Zion!
15 and will give you shepherds according to mine own heart, —who will feed you with knowledge and discretion.
Hatagan ko kamo ug mga magbalantay nga sunod sa akong kasingkasing, ug bantayan nila kamo inubanan sa kahibalo ug panglantaw.
16 And it shall come to pass when ye shall be multiplied and become fruitful in the land, in those days, Declareth Yahweh, They shall say no more, The ark of the covenant of Yahweh, Neither shall it come up on the heart, Neither shall they remember it, Neither shall they miss it, Neither shall it be made any more.
Unya mahitabo kini nga motubo ka ug mamunga didto sa maong yuta niadtong mga adlawa—mao kini ang pahayag ni Yahweh—dili na sila moingon, “Ang sudlanan sa kasabotan ni Yahweh!” Kining butanga dili na moabot sa ilang mga kasingkasing o mahinumdoman; dili na kini malimtan, ug dili na magbuhat ug lain.'
17 At that time, shall they call Jerusalem, The throne of Yahweh, and there shall be gathered unto her all the nations—to the Name of Yahweh, to Jerusalem; and they shall walk no more after the stubbornness of their own wicked heart.
Nianang panahona magmantala sila mahitungod sa Jerusalem, 'Mao kini ang trono ni Yahweh,' ug magtigom ang ubang kanasoran didto sa Jerusalem sa ngalan ni Yahweh. Dili na sila maglakaw pa diha sa pagkamasinupakon sa ilang daotan nga mga kasingkasing.
18 In those days, shall the house of Judah go unto the house of Israel, —that they may enter together out of the land of the North, upon the land which I gave as an inheritance unto your fathers.
Niadtong mga adlawa, maglakaw ang panimalay sa Juda uban sa panimalay sa Israel. Moabot sila gikan sa yuta sa amihanan ngadto sa yuta nga gihatag nako sa inyong mga katigulangan ingon nga panulondon.
19 Though, I myself, had said, —How can I put thee among the sons, And give thee a land to be coveted, An inheritance of beauty, of the hosts of nations? Yet I said, My father, shalt thou call me, And away from me, shalt thou not turn.
Alang kanako, moingon ako, “Buot ko gayod nga pasidunggan ka ingon nga akong anak nga lalaki ug hatagan ka ug maayong yuta, usa ka panulondon nga mas nindot pa kaysa anaa sa ubang mga nasod!' Moingon ako, 'Tawgon mo ako nga “akong amahan”.' Moingon ako nga dili ka motalikod gikan sa pagsunod kanako.
20 But indeed [as] a wife goeth treacherously from her husband, so, have ye acted treacherously with me, O house of Israel, Declareth Yahweh.
Apan sama sa babaye nga walay pagtuo sa iyang bana, giluiban mo ako, balay sa Israel—mao kini ang pahayag ni Yahweh.”
21 A voice on the bare heights, is heard, The weeping of the supplications of the sons of Israel, —Because they have perverted their way, Have forgotten Yahweh their God.
Adunay tingog nga nadungog didto sa kapatagan, ang paghilak ug pagpangamuyo sa katawhan sa Israel! Kay giusab nila ang ilang mga paagi; gikalimtan nila si Yahweh nga ilang Dios.
22 Return ye apostate sons, I will heal your apostasies! Behold us! we have come unto thee, For thou, art Yahweh our God.
“Balik, katawhan nga walay pagtuo! Ayohon ko kamo gikan sa pagluib!” “Tan-awa! Moanha kami kanimo, kay ikaw si Yahweh nga among Dios!
23 Surely, to falsehood, pertain the hills The noisy throng on the mountains, —Surely, in Yahweh our God, is the salvation of Israel!
Sa pagkatinuod naggikan sa kabungtoran ang mga bakak, ug ang makalibog nga kasaba naggikan sa kabukiran; tinuod gayod nga si Yahweh nga atong Dios ang kaluwasan sa Israel.
24 But, the Shameful thing, hath devoured the labour of our fathers from our youth: Their flocks, and their herds, their sons and their daughters.
Apan ang makauulaw nga mga diosdios maoy nagkuha sa gibuhat sa atong mga katigulangan—ang ilang mga karnero ug mga baka, ang ilang mga anak nga lalaki ug babaye!
25 We must lie down in our shame And our reproach, be our covering, For, against Yahweh our God, have we sinned, We and our fathers, from our youth even until this day, —Neither have we hearkened unto the voice of Yahweh our God.
Manghigda kita sa kaulaw. Hinaot nga tabonan kita sa atong kaulaw, kay nakasala kita batok kang Yahweh nga atong Dios! Kita ug ang atong mga katigulangan, gikan sa panahon sa atong pagkabatan-on hangtod karong adlawa, wala naminaw sa tingog ni Yahweh nga atong Dios!”