Jeremiah 27
1 In the beginning of the reign of Jehoiakim son of Josiah, king of Judah, came this word unto Jeremiah, from Yahweh, saying:
Йәһуда падишаси Йосияниң оғли Зәдәкияниң тәхткә олтарған дәсләпки мәзгилидә, шу сөз Йәрәмияға Пәрвәрдигардин келип мундақ дейилди: —
2 Thus, said Yahweh unto me, Make thee, bonds and bars, and put them upon thine own neck.
Пәрвәрдигар маңа мундақ деди: — Асарәтләр вә боюнтуруқларни ясап өз бойнуңға сал;
3 Then shalt thou send them unto the king of Edom and unto the king of Moab and unto the king of the sons of Ammon, and unto the king of Tyre and unto the king of Zidon, —by the hand of messengers coming into Jerusalem, unto Zedekiah king of Judah.
бу боюнтуруқларни Едомниң падишасиға, Моабниң падишасиға, Аммонийларниң падишасиға, Турниң падишасиға вә Зидонниң падишасиға Йерусалимға, Йәһуда падишасиниң алдиға кәлгән уларниң өз әлчилириниң қоли арқилиқ әвәткин;
4 And thou shall give them charge unto their lords saying, —Thus, saith Yahweh of hosts God of Israel, Thus shall ye say unto your lords: —
һәр бирини өз ғоҗайинлириға шундақ бир хәвәрни йәткүзүшкә буйруғин: — Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар — Исраилниң Худаси мундақ дәйду: — Өз ғоҗайинлириңларға мундақ дәңлар: —
5 I, made The earth—The man and the beast that are on the face of the earth—By my great power, And by mine outstretched arm, —And gave it to whomsoever was right in mine own eyes.
Мән зимин вә зимин йүзидә туруватқан адәмләр вә һайванларни зор қудритим вә созулған билигим билән яратқанмән; вә ким көзүмгә лайиқ көрүнсә, буларни шуларға тәқдим қилимән.
6 Now, therefore, I, have given all these lands, into the hand of Nebuchadnezzar king of Babylon my servant, —Moreover also, the wild beast of the field, have I given him, to serve him.
Һазир Мән бу зиминлaрниң һәммисини Бабил падишаси, Мениң қулум болған Небоқаднәсарниң қолиға тапшурдум; һәтта даладики һайванларниму униң қуллуғида болушқа тәқдим қилдим.
7 Therefore shall all the nations serve him, and his son, and his son’s son, —until the time even of his own land, itself arrive, when many nations and great kings, shall use him as a slave.
Барлиқ әлләр униң, оғлиниң һәм нәврисиниң қуллуғида болиду; андин өз зимининиң вақти-саити тошқанда, көп әлләр вә улуқ падишалар униму қуллуққа салиду.
8 And it shall come to pass that, the nation or kingdom which will not serve him, even Nebuchadnezzar king of Babylon, and that will not put its neck under the yoke of the king of Babylon, —with sword and with famine, and with pestilence, will I bring punishment upon that nation, Declareth Yahweh, until I have consumed them by his hand.
Шундақ болидуки, қайси әл яки падишалиқ Бабил падишаси Небоқаднәсарниң қуллуғида болушни, йәни бойнини Бабил падишасиниң боюнтуруғи астиға қоюшни рәт қилса, Мән шу әлни Небоқаднәсарниң қоли арқилиқ йоқатқузғичә қилич, қәһәтчилик вә ваба билән җазалаймән, — дәйду Пәрвәрдигар.
9 Ye, therefore do not ye hearken unto your prophets, nor unto your diviners, nor unto your dreams, nor unto your users of hidden arts nor unto your mutterers of incantations, —in that, they, are speaking unto you saying, Ye shall not serve the king of Babylon;
— Силәр болсаңлар, «Бабил падишасиниң қуллуғида һеч болмайсиләр» дегән пәйғәмбәрлириңларға, палчилириңларға, чүш көргүчилириңларға, рәм ачқучилириңларға яки җадугәрлириңларға қулақ салмаңлар;
10 for falsehood, are they prophesying unto you, that ye may be far removed from off your own soil, and I drive you out, and ye be destroyed
чүнки улар силәргә ялғанчилиқ қилип бешарәт бериду; [гәплиригә кирсәңлар], силәрни өз жутуңлардин сүргүн қилиду; чүнки Өзүм силәрни жутуңлардин һайдаймән, силәр набут болисиләр.
11 But the nation that shall bring its neck into the yoke of the king of Babylon and serve him, I will let them remain in quietness upon their own soil, Declareth Yahweh, and they shall till it, and dwell therein.
Лекин қайси әл бойнини Бабил падишасиниң боюнтуруғи астиға қоюп қуллуғиға кирсә, шу әлни өз жутида турғузимән, улар униңда териқчилиқ қилип яшайду.
12 Also unto Zedekiah king of Judah, spake I, according to all these words saying, -Bring your necks into the yoke of the king of Babylon, and serve him and his people and live!
— Мән Йәһуда падишаси Зәдәкияғиму шу сөзләр бойичә мундақ дедим: «Бойнуңларни Бабил падишасиниң боюнтуруғи астиға қоюп униң вә униң хәлқиниң қуллуғида болсаңлар, һаят қалисиләр.
13 Wherefore, should ye die, thou, and thy people, by sword, by famine, and by pestilence, —as Yahweh hath spoken against the nation that will not serve the king of Babylon?
Әнди немишкә Пәрвәрдигарниң Бабил падишасиниң қуллуғиға бойсунмиған һәр қайси әлләр тоғрисида дегинидәк, сән вә хәлқиң қилич, қәһәтчилик вә ваба билән өлмәкчи болисиләр?
14 Do not, then hearken unto the words of the prophets who are speaking unto you, saying—Ye shall not serve the king of Babylon, —for falsehood, are they prophesying unto you.
Пәйғәмбәрләрниң: «Бабилниң қуллуғида болмайсиләр» дегән сөзлиригә қулақ салмаңлар; чүнки улар силәргә ялғанчилиқтин бешарәт қилиду.
15 For I have not sent them, Declareth Yahweh, but they are prophesying in my name, falsely, —to the end I may drive you out and ye be destroyed, ye and the prophets who are prophesying unto you.
Мән уларни әвәткән әмәс, — дәйду Пәрвәрдигар, — лекин улар Мениң намимда ялғандин бешарәт бериду; бу сөзләрниң ақивити шуки, Мән силәрни жутуңлардин һайдиветимән, шуниңдәк набут болисиләр; силәр вә силәргә бешарәт бәргән пәйғәмбәрләр набут болисиләр».
16 Also unto the priests, and unto all this people, spake I, saying, Thus! saith Yahweh, Do not hearken unto the words of your prophets, who are prophesying unto you saying, Lo! the vessels of the house of Yahweh, are to be brought back out of Babylon now, quickly; for falsehood, are they prophesying unto you.
Андин Мән каһинларға вә бу барлиқ хәлиққә мундақ дедим: — Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Силәргә бешарәт беридиған пәйғәмбәрләрниң: «Мана, Пәрвәрдигарниң өйидики қиммәтлик қача-қучилар пат арида Бабилдин қайтурулиду» дегән сөзлиригә қулақ салмаңлар; чүнки улар силәргә ялғанчилиқтин бешарәт қилиду.
17 Do not hearken unto them, serve the king of Babylon land live! wherefore, should this city become a desolation?
Уларға қулақ салмаңлар; Бабил падишасиниң қуллуғида болсаңлар, һаят қалисиләр; бу шәһәр немишкә вәйран болсун?
18 But, if prophets, they are, and if the word of Yahweh is with them, let them intercede, I pray you, with Yahweh of hosts, that the vessels which are left remaining in the house of Yahweh and the house of the king of Judah and in Jerusalem, come not into Babylon.
Әгәр булар һәқиқәтән пәйғәмбәрләр болса һәм Пәрвәрдигарниң сөзи уларда болса, улар һазир Пәрвәрдигарниң өйидә, Йәһуда падишасиниң ордисида вә Йерусалимниң өзидә қалған қиммәтлик қача-қучилар Бабилға елип кетилмисун дәп самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарға дуа-тилавәт қилсун!
19 For Thus, saith Yahweh of hosts—Concerning the pillars, and concerning the sea, and concerning the stands, —and concerning the residue of the vessels that remain in this city
Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар икки [мис] түврүк, [мис] «деңиз», дас һарвулири вә бу шәһәрдә қалған [қиммәтлик] қача-қучилар тоғрилиқ мундақ дәйду: —
20 which Nebuchadnezzar king of Babylon took not when he carried away captive Jeconiah son of Jehoiakim king of Judah from Jerusalem to Babylon, —with all the nobles of Judah and Jerusalem,
(буларни болса Бабил падишаси Небоқаднәсар Йәһоакимниң оғли Йәһуда падишаси Йәконияһни Йәһудадики вә Йерусалимдики барлиқ есилзад-әмирләр билән тәң Йерусалимдин Бабилға сүргүн қилғанда у елип кәтмигән еди)
21 Yea—Thus, saith Yahweh of hosts God of Israel Concerning the vessels that are left in thee house of Yahweh and the house of the king of Judah, and Jerusalem,
Бәрһәқ, Исраилниң Худаси Пәрвәрдигарниң өйидә, Йәһуда падишасиниң ордисида вә Йерусалимда қалған [қиммәтлик] қача-қучилар тоғрилиқ самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар мундақ дәйду: —
22 Into Babylon, shall they be taken And there, shall they remain, Until the day that I visit them, Declareth Yahweh, When I will bring them up, and restore them unto this place.
уларму Бабилға елип кетилиду; улар Мән улардин қайтидин хәвәр алидиған күнгичә шу йәрдә туриду, — дәйду Пәрвәрдигар: — шу вақит кәлгәндә, Мән уларни елип бу йәргә қайтуруп беримән.
