< James 4 >

1 Whence wars and whence fightings among you? are they not from hence—due to your pleasures which are taking the field in your members?
Aranglardiki urux wǝ majiralar nǝdin kelip qiⱪidu? Bu dǝl tǝn ǝzaliringlar iqidǝ jǝng ⱪiliwatⱪan arzu-ⱨǝwǝsliringlardin ǝmǝsmu?
2 Ye covet—and have not, ye commit murder, and are jealous—and cannot obtain, —ye fight and war. Ye have not—because ye do not really ask,
Silǝr arzu-ⱨǝwǝs ⱪilisilǝr, lekin arzu-ⱨǝwǝsliringlarƣa erixmǝysilǝr; adǝm olturisilǝr, ⱨǝsǝt ⱪilisilǝr, lekin erixǝlmǝysilǝr; jedǝl-majira qiⱪirip jǝng ⱪilisilǝr. Erixmǝysilǝr, qünki tilimǝysilǝr.
3 Ye ask and receive not, because that, basely, ye ask, in order that, in your pleasures, ye may spend [it].
Tilisǝnglarmu erixǝlmǝysilǝr, qünki ɵz arzu-ⱨǝwǝsliringlarni ⱪandurux üqün rǝzil niyǝtlǝr bilǝn tilǝysilǝr.
4 Adulteresses! Know ye not that, the friendship of the world, is, enmity to God? Whosoever, therefore, is minded to be, a friend, of the world, an enemy of God, doth constitute himself.
Əy zinahorlar! Bu dunya bilǝn dostlixixning ǝmǝliyǝttǝ Huda bilǝn düxmǝnlixix ikǝnlikini bilmǝmtinglar? Kimdikim bu dunyani dost tutmaⱪqi bolsa, ɵzini Hudaning düxmini ⱪilidu.
5 Or think ye that, in vain, the scripture speaketh? Is it, for envying, that the spirit which hath taken an abode within us doth crave?
Muⱪǝddǝs yazmilarda: «[Huda] ⱪǝlbimizgǝ makan ⱪildurƣan Roⱨ naqar arzu-ⱨǝwǝslǝrni ⱪilamdu?» degǝn sɵz silǝrqǝ bikar deyilgǝnmu?
6 Howbeit he giveth, greater, favour. Wherefore it saith—God, against the haughty, arrayeth himself, Whereas, unto the lowly, he giveth favour.
Lekin [Huda] bǝrgǝn meⱨir-xǝpⱪǝt buningdin üstün turidu. Xuning tüpǝylidin muⱪǝddǝs yazmilarda: «Huda tǝkǝbburlarƣa ⱪarxidur, lekin mɵmin-kǝmtǝrlǝrgǝ xǝpⱪǝt ⱪilidu» dǝp yezilƣandur.
7 Range yourselves, therefore, under God, but withstand the adversary, and he will flee from you:
Xuning üqün, Hudaƣa boysununglar. Xǝytanƣa ⱪarxi turunglar; [xundaⱪ ⱪilsanglar] u silǝrdin ⱪaqidu.
8 Draw near unto God, and he will draw near unto you. Cleanse hands, sinners! Chasten hearts, double souls!
Hudaƣa yeⱪinlixinglar, Hudamu silǝrgǝ yeⱪinlixidu. Əy gunaⱨkarlar, [gunaⱨtin] ⱪolunglarni yuyunglar; ǝy üjmǝ kɵngüllǝr, ⱪǝlbinglarni pak ⱪilinglar.
9 Be miserable and lament and weep, let, your laughter, into lamentation, be turned, and, your joy, into dejection;
[Gunaⱨliringlarƣa] ⱪayƣu-ⱨǝsrǝt qekinglar, ⱨaza tutup yiƣlanglar, külkǝnglarni matǝmgǝ, huxalliⱪinglarni ⱪayƣuƣa aylandurunglar.
10 Be made low in presence of the Lord, and he will lift you up.
Rǝbning aldida ɵzünglarni tɵwǝn tutunglar wǝ xundaⱪ ⱪilƣanda U silǝrni üstün ⱪilidu.
11 Be not speaking one against another, brethren! He that speaketh against a brother, or judgeth his brother, speaketh against law, and judgeth law; Now, if, upon law, thou art passing judgment, thou art not a doer of law, but a judge!
I ⱪerindaxlar, bir-biringlarni sɵkmǝnglar. Kimdikim ⱪerindixini sɵksǝ yaki uning üstidin ⱨɵküm ⱪilsa, Tǝwrat ⱪanuninimu sɵkkǝn wǝ uning üstidin ⱨɵküm ⱪilƣan bolidu. Xundaⱪ ⱪilip ⱪanun üstidin [toƣra-natoƣra dǝp] ⱨɵküm ⱪilsang, ⱪanunƣa ǝmǝl ⱪilƣuqi ǝmǝs, bǝlki ɵzüngni [uning üstidin] ⱨɵküm ⱪilƣuqi ⱪiliwalƣan bolisǝn.
12 One, is Lawgiver and Judge—He who hath power to save and to destroy; but who art, thou, that judgest thy neighbour?
Ⱪutⱪuzuxⱪa wǝ ⱨalak ⱪilixⱪa ⱪadir bolƣan, ⱪanun Tüzgüqi wǝ ⱨɵküm Ⱪilƣuqi pǝⱪǝt birdur! Xundaⱪ ikǝn, sǝn baxⱪilar üstidin ⱨɵküm ⱪilƣudǝk zadi kimsǝn?
13 Come now! ye that say—Today or To-morrow, we will journey unto this city here, and will spend there a year, and will trade and get gain, —
Ⱨǝy, «Bügün yaki ǝtǝ palani-püküni xǝⱨǝrgǝ barimiz, u yǝrdǝ bir yil turup, tijarǝt ⱪilip payda tapimiz» degüqilǝr buningƣa ⱪulaⱪ selinglar!
14 Men who are not versed in the morrow—of what sort your life [will be]; for ye are, a vapour—for a little, appearing, then, just disappearing!
Əy ǝtǝ nemǝ bolidiƣanliⱪini bilmǝydiƣanlar, ⱨayatinglar nemigǝ ohxaydu? U huddi ƣil-pal pǝyda bolup yoⱪap ketidiƣan bir parqǝ tuman, halas.
15 Instead of your saying—If, the Lord, be pleased, we shall both, live and do this or that;
Buning orniƣa, «Rǝb buyrusa, ⱨayat bolsaⱪ, uni ⱪilimiz, buni ⱪilimiz» deyixinglar kerǝk.
16 Whereas, now, are ye boasting in your pretensions: —All boasting like this, is, wicked,
Lekin ǝmdi silǝr ⱨazir undaⱪ yoƣan gǝpliringlar bilǝn mahtinisilǝr. Bundaⱪ mahtinixlarning ⱨǝmmisi rǝzil ixtur.
17 To him, therefore, who knoweth how to be doing, a right thing, and is not doing it, it is, sin, unto him.
Xuningdǝk kimdikim mǝlum yahxi ixni ⱪilixⱪa tegixlik dǝp bilip turup ⱪilmiƣan bolsa, gunaⱨ ⱪilƣan bolidu.

< James 4 >