Hebrews 4

1 Let us therefore fear, lest at any time, although there is left behind a promise of entering into his rest, —any one from amongst you should be deemed, to have come short;

১অপৰং তদ্ৱিশ্ৰামপ্ৰাপ্তেঃ প্ৰতিজ্ঞা যদি তিষ্ঠতি তৰ্হ্যস্মাকং কশ্চিৎ চেৎ তস্যাঃ ফলেন ৱঞ্চিতো ভৱেৎ ৱযম্ এতস্মাদ্ বিভীমঃ|

2 For we have had delivered to us the joyful message, just as even, they; but the word which was heard did not profit them, they not having been blended, by faith, with the things heard.

২যতো ঽস্মাকং সমীপে যদ্ৱৎ তদ্ৱৎ তেষাং সমীপেঽপি সুসংৱাদঃ প্ৰচাৰিতো ঽভৱৎ কিন্তু তৈঃ শ্ৰুতং ৱাক্যং তান্ প্ৰতি নিষ্ফলম্ অভৱৎ, যতস্তে শ্ৰোতাৰো ৱিশ্ৱাসেন সাৰ্দ্ধং তন্নামিশ্ৰযন্|

3 For we who have believed, are to enter into the rest, according as he hath said—So I sware in mine anger, They shall not enter into my rest; And yet, the works, from the foundation of the world, had been brought into existence,

৩তদ্ ৱিশ্ৰামস্থানং ৱিশ্ৱাসিভিৰস্মাভিঃ প্ৰৱিশ্যতে যতস্তেনোক্তং, "অহং কোপাৎ শপথং কৃতৱান্ ইমং, প্ৰৱেক্ষ্যতে জনৈৰেতৈ ৰ্ন ৱিশ্ৰামস্থলং মম| " কিন্তু তস্য কৰ্ম্মাণি জগতঃ সৃষ্টিকালাৎ সমাপ্তানি সন্তি|

4 For he hath spoken, somewhere, concerning the seventh [day], thus—And God rested, on the seventh day, from all his works;

৪যতঃ কস্মিংশ্চিৎ স্থানে সপ্তমং দিনমধি তেনেদম্ উক্তং, যথা, "ঈশ্ৱৰঃ সপ্তমে দিনে স্ৱকৃতেভ্যঃ সৰ্ৱ্ৱকৰ্ম্মভ্যো ৱিশশ্ৰাম| "

5 And in this again—They shall not enter into my rest.

৫কিন্ত্ৱেতস্মিন্ স্থানে পুনস্তেনোচ্যতে, যথা, "প্ৰৱেক্ষ্যতে জনৈৰেতৈ ৰ্ন ৱিশ্ৰামস্থলং মম| "

6 Seeing, therefore, that it is left over for, some, to enter into it, and, they who formerly had delivered to them the joyful message, entered not in by reason of obstinacy, —

৬ফলতস্তৎ স্থানং কৈশ্চিৎ প্ৰৱেষ্টৱ্যং কিন্তু যে পুৰা সুসংৱাদং শ্ৰুতৱন্তস্তৈৰৱিশ্ৱাসাৎ তন্ন প্ৰৱিষ্টম্,

7 Again, he marketh out a certain day, To-day, in David, saying—after so long a time as this, —according as it hath been said before: —To-day, if, unto his voice, ye would hearken, do not harden your hearts.

৭ইতি হেতোঃ স পুনৰদ্যনামকং দিনং নিৰূপ্য দীৰ্ঘকালে গতেঽপি পূৰ্ৱ্ৱোক্তাং ৱাচং দাযূদা কথযতি, যথা, "অদ্য যূযং কথাং তস্য যদি সংশ্ৰোতুমিচ্ছথ, তৰ্হি মা কুৰুতেদানীং কঠিনানি মনাংসি ৱঃ| "

8 For, if, unto them, Joshua had given rest, it had not in that case, concerning another day, been speaking, after, these things.

৮অপৰং যিহোশূযো যদি তান্ ৱ্যশ্ৰামযিষ্যৎ তৰ্হি ততঃ পৰম্ অপৰস্য দিনস্য ৱাগ্ ঈশ্ৱৰেণ নাকথযিষ্যত|

9 Hence there is, left over, a Sabbath-keeping, for the people of God.

৯অত ঈশ্ৱৰস্য প্ৰজাভিঃ কৰ্ত্তৱ্য একো ৱিশ্ৰামস্তিষ্ঠতি|

10 For, he that hath entered into his rest, He too, hath rested from his works, just as, from his own, God, [rested].

১০অপৰম্ ঈশ্ৱৰো যদ্ৱৎ স্ৱকৃতকৰ্ম্মভ্যো ৱিশশ্ৰাম তদ্ৱৎ তস্য ৱিশ্ৰামস্থানং প্ৰৱিষ্টো জনোঽপি স্ৱকৃতকৰ্ম্মভ্যো ৱিশ্ৰাম্যতি|

11 Let us, therefore, give diligence to enter into that rest, lest anyone fall into the same example, of obstinacy.

১১অতো ৱযং তদ্ ৱিশ্ৰামস্থানং প্ৰৱেষ্টুং যতামহৈ, তদৱিশ্ৱাসোদাহৰণেন কোঽপি ন পততু|

12 For, living, is the word of God, and, energetic, and more cutting than any knife with two edges, and penetrating as far as a dividing asunder of soul and spirit, of joints also, and marrow, and able to judge the impulses and designs of the heart;

১২ঈশ্ৱৰস্য ৱাদোঽমৰঃ প্ৰভাৱৱিশিষ্টশ্চ সৰ্ৱ্ৱস্মাদ্ দ্ৱিধাৰখঙ্গাদপি তীক্ষ্ণঃ, অপৰং প্ৰাণাত্মনো ৰ্গ্ৰন্থিমজ্জযোশ্চ পৰিভেদায ৱিচ্ছেদকাৰী মনসশ্চ সঙ্কল্পানাম্ অভিপ্ৰেতানাঞ্চ ৱিচাৰকঃ|

13 And there is, no created thing, can be secreted before him, but, all things, are naked and exposed to his eyes: —as to whom is, our discourse.

১৩অপৰং যস্য সমীপে স্ৱীযা স্ৱীযা কথাস্মাভিঃ কথযিতৱ্যা তস্যাগোচৰঃ কোঽপি প্ৰাণী নাস্তি তস্য দৃষ্টৌ সৰ্ৱ্ৱমেৱানাৱৃতং প্ৰকাশিতঞ্চাস্তে|

14 Having then a great high-priest who hath passed through the heavens, Jesus the Son of God, let us hold fast the confession;

১৪অপৰং য উচ্চতমং স্ৱৰ্গং প্ৰৱিষ্ট এতাদৃশ একো ৱ্যক্তিৰৰ্থত ঈশ্ৱৰস্য পুত্ৰো যীশুৰস্মাকং মহাযাজকোঽস্তি, অতো হেতো ৰ্ৱযং ধৰ্ম্মপ্ৰতিজ্ঞাং দৃঢম্ আলম্বামহৈ|

15 For we have not a high-priest unable to have fellow-feeling with our weaknesses, but one tested in all respects, by way of likeness, apart from sin.

১৫অস্মাকং যো মহাযাজকো ঽস্তি সোঽস্মাকং দুঃখৈ ৰ্দুঃখিতো ভৱিতুম্ অশক্তো নহি কিন্তু পাপং ৱিনা সৰ্ৱ্ৱৱিষযে ৱযমিৱ পৰীক্ষিতঃ|

16 Let us, then, be approaching with freedom of speech, unto the throne of favour, that we may receive mercy, and, favour, may find, for seasonable succour.

১৬অতএৱ কৃপাং গ্ৰহীতুং প্ৰযোজনীযোপকাৰাৰ্থম্ অনুগ্ৰহং প্ৰাপ্তুঞ্চ ৱযম্ উৎসাহেনানুগ্ৰহসিংহাসনস্য সমীপং যামঃ|