Hebrews 4

1 Let us therefore fear, lest at any time, although there is left behind a promise of entering into his rest, —any one from amongst you should be deemed, to have come short;

Bójmy się więc, gdy jeszcze trwa obietnica wejścia do jego odpoczynku, aby czasem się nie okazało, że ktoś z was [jej] nie osiągnął.

2 For we have had delivered to us the joyful message, just as even, they; but the word which was heard did not profit them, they not having been blended, by faith, with the things heard.

I nam bowiem głoszono ewangelię jak i tamtym. Lecz tamtym nie pomogło słowo, które słyszeli, gdyż nie było powiązane z wiarą tych, którzy [je] słyszeli.

3 For we who have believed, are to enter into the rest, according as he hath said—So I sware in mine anger, They shall not enter into my rest; And yet, the works, from the foundation of the world, had been brought into existence,

Bo do odpoczynku wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy, jak powiedział: Dlatego przysiągłem w moim gniewie, że nie wejdą do mojego odpoczynku, choć [jego] dzieła były dokonane od założenia świata.

4 For he hath spoken, somewhere, concerning the seventh [day], thus—And God rested, on the seventh day, from all his works;

Powiedział bowiem w pewnym miejscu o siódmym dniu tak: I odpoczął Bóg siódmego dnia od wszystkich swoich dzieł.

5 And in this again—They shall not enter into my rest.

A tutaj znowu: Nie wejdą do mego odpoczynku.

6 Seeing, therefore, that it is left over for, some, to enter into it, and, they who formerly had delivered to them the joyful message, entered not in by reason of obstinacy, —

Ponieważ więc jest tak, że niektórzy mają wejść do niego, a ci, którym najpierw głoszono, nie weszli z powodu niewiary;

7 Again, he marketh out a certain day, To-day, in David, saying—after so long a time as this, —according as it hath been said before: —To-day, if, unto his voice, ye would hearken, do not harden your hearts.

Znowu wyznacza pewien dzień, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie „Dzisiaj”, jak to zostało powiedziane: Dzisiaj, jeśli usłyszycie jego głos, nie zatwardzajcie waszych serc.

8 For, if, unto them, Joshua had given rest, it had not in that case, concerning another day, been speaking, after, these things.

Gdyby bowiem Jozue zapewnił im odpoczynek, [Bóg] nie mówiłby potem o innym dniu.

9 Hence there is, left over, a Sabbath-keeping, for the people of God.

A tak zostaje [jeszcze] odpoczynek dla ludu Bożego.

10 For, he that hath entered into his rest, He too, hath rested from his works, just as, from his own, God, [rested].

Kto bowiem wszedł do jego odpoczynku, on także odpoczął od swoich czynów, tak jak Bóg od swoich.

11 Let us, therefore, give diligence to enter into that rest, lest anyone fall into the same example, of obstinacy.

Starajmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie wpadł w ten sam przykład niewiary.

12 For, living, is the word of God, and, energetic, and more cutting than any knife with two edges, and penetrating as far as a dividing asunder of soul and spirit, of joints also, and marrow, and able to judge the impulses and designs of the heart;

Słowo Boże bowiem jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, [zdolne] rozsądzić myśli i zamiary serca.

13 And there is, no created thing, can be secreted before him, but, all things, are naked and exposed to his eyes: —as to whom is, our discourse.

[Żadne] stworzenie nie ukryje się przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odkryte przed oczami tego, któremu musimy zdać sprawę.

14 Having then a great high-priest who hath passed through the heavens, Jesus the Son of God, let us hold fast the confession;

Mając więc wielkiego najwyższego kapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się [naszego] wyznania.

15 For we have not a high-priest unable to have fellow-feeling with our weaknesses, but one tested in all respects, by way of likeness, apart from sin.

Nie mamy bowiem najwyższego kapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz kuszonego we wszystkim podobnie jak [my], ale bez grzechu.

16 Let us, then, be approaching with freedom of speech, unto the throne of favour, that we may receive mercy, and, favour, may find, for seasonable succour.

Przystąpmy więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej chwili.