Hebrews 3
1 Whence, holy brethren, partners, in a heavenly calling, attentively consider the Apostle and High—priest of our confession—Jesus
ഹേ സ്വർഗീയസ്യാഹ്വാനസ്യ സഹഭാഗിനഃ പവിത്രഭ്രാതരഃ, അസ്മാകം ധർമ്മപ്രതിജ്ഞായാ ദൂതോഽഗ്രസരശ്ച യോ യീശുസ്തമ് ആലോചധ്വം|
2 As one, faithful, to him who made him: as, Moses also, in [all] his house.
മൂസാ യദ്വത് തസ്യ സർവ്വപരിവാരമധ്യേ വിശ്വാസ്യ ആസീത്, തദ്വത് അയമപി സ്വനിയോജകസ്യ സമീപേ വിശ്വാസ്യോ ഭവതി|
3 For, of more glory than Moses, hath, this one been counted worthy—by as much as more honour than, the house, hath, he that prepared it;
പരിവാരാച്ച യദ്വത് തത്സ്ഥാപയിതുരധികം ഗൗരവം ഭവതി തദ്വത് മൂസസോഽയം ബഹുതരഗൗരവസ്യ യോഗ്യോ ഭവതി|
4 For, every house, is prepared by someone, —but, he that hath prepared all things, is, God.
ഏകൈകസ്യ നിവേശനസ്യ പരിജനാനാം സ്ഥാപയിതാ കശ്ചിദ് വിദ്യതേ യശ്ച സർവ്വസ്ഥാപയിതാ സ ഈശ്വര ഏവ|
5 Even Moses, indeed, was faithful in all his house, as an attendant, for a witness of the things which were to be spoken;
മൂസാശ്ച വക്ഷ്യമാണാനാം സാക്ഷീ ഭൃത്യ ഇവ തസ്യ സർവ്വപരിജനമധ്യേ വിശ്വാസ്യോഽഭവത് കിന്തു ഖ്രീഷ്ടസ്തസ്യ പരിജനാനാമധ്യക്ഷ ഇവ|
6 But, Christ, as, a Son, over his house, —whose house are, we, —if, the freedom of speech and boast of the hope, [throughout, firm, ] we hold fast.
വയം തു യദി വിശ്വാസസ്യോത്സാഹം ശ്ലാഘനഞ്ച ശേഷം യാവദ് ധാരയാമസ്തർഹി തസ്യ പരിജനാ ഭവാമഃ|
7 Wherefore, —according as saith the Holy Spirit—To-day, if, unto his voice ye would hearken, do not
അതോ ഹേതോഃ പവിത്രേണാത്മനാ യദ്വത് കഥിതം, തദ്വത്, "അദ്യ യൂയം കഥാം തസ്യ യദി സംശ്രോതുമിച്ഛഥ|
8 harden your hearts, —as in the embitterment, in the day of testing in the desert,
തർഹി പുരാ പരീക്ഷായാ ദിനേ പ്രാന്തരമധ്യതഃ| മദാജ്ഞാനിഗ്രഹസ്ഥാനേ യുഷ്മാഭിസ്തു കൃതം യഥാ| തഥാ മാ കുരുതേദാനീം കഠിനാനി മനാംസി വഃ|
9 When your fathers tested by proving, and saw my works forty years.
യുഷ്മാകം പിതരസ്തത്ര മത്പരീക്ഷാമ് അകുർവ്വത| കുർവ്വദ്ഭി ർമേഽനുസന്ധാനം തൈരദൃശ്യന്ത മത്ക്രിയാഃ| ചത്വാരിംശത്സമാ യാവത് ക്രുദ്ധ്വാഹന്തു തദന്വയേ|
10 Wherefore I was sore vexed with this generation, and said, Always err they in their heart; —howbeit, they, learned not my ways:
അവാദിഷമ് ഇമേ ലോകാ ഭ്രാന്താന്തഃകരണാഃ സദാ| മാമകീനാനി വർത്മാനി പരിജാനന്തി നോ ഇമേ|
11 So I sware in mine anger—they shall not enter into my rest!—
ഇതി ഹേതോരഹം കോപാത് ശപഥം കൃതവാൻ ഇമം| പ്രേവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമ|| "
12 Be taking heed, brethren, lest at any time, there shall be in any one of you, a wicked heart of unbelief, in revolting from a Living God.
ഹേ ഭ്രാതരഃ സാവധാനാ ഭവത, അമരേശ്വരാത് നിവർത്തകോ യോഽവിശ്വാസസ്തദ്യുക്തം ദുഷ്ടാന്തഃകരണം യുഷ്മാകം കസ്യാപി ന ഭവതു|
13 But be exhorting one another, on each successive day, —while the To-day is being named! lest any from among you be hardened by the deceitfulness of sin.
കിന്തു യാവദ് അദ്യനാമാ സമയോ വിദ്യതേ താവദ് യുഷ്മന്മധ്യേ കോഽപി പാപസ്യ വഞ്ചനയാ യത് കഠോരീകൃതോ ന ഭവേത് തദർഥം പ്രതിദിനം പരസ്പരമ് ഉപദിശത|
14 For, partners of the Christ, have we become, —if, at least, the beginning of the confidence, throughout, firm, we hold fast:
യതോ വയം ഖ്രീഷ്ടസ്യാംശിനോ ജാതാഃ കിന്തു പ്രഥമവിശ്വാസസ്യ ദൃഢത്വമ് അസ്മാഭിഃ ശേഷം യാവദ് അമോഘം ധാരയിതവ്യം|
15 So long as it is said—To-day, if, unto his voice, ye would hearken, do not harden your hearts, —as in the embitterment.
അദ്യ യൂയം കഥാം തസ്യ യദി സംശ്രോതുമിച്ഛഥ, തർഹ്യാജ്ഞാലങ്ഘനസ്ഥാനേ യുഷ്മാഭിസ്തു കൃതം യഥാ, തഥാ മാ കുരുതേദാനീം കഠിനാനി മനാംസി വ ഇതി തേന യദുക്തം,
16 For, who, though they heard, caused embitterment? Nay, indeed! did not all who come forth out of Egypt through Moses?
തദനുസാരാദ് യേ ശ്രുത്വാ തസ്യ കഥാം ന ഗൃഹീതവന്തസ്തേ കേ? കിം മൂസസാ മിസരദേശാദ് ആഗതാഃ സർവ്വേ ലോകാ നഹി?
17 But, with whom, was be sore vexed forty years? Was it not with them who sinned, whose dead bodies fell in the desert?
കേഭ്യോ വാ സ ചത്വാരിംശദ്വർഷാണി യാവദ് അക്രുധ്യത്? പാപം കുർവ്വതാം യേഷാം കുണപാഃ പ്രാന്തരേ ഽപതൻ കിം തേഭ്യോ നഹി?
18 But, unto whom, sware he, that they should not enter into his rest, —save unto them who were obstinate?
പ്രവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമേതി ശപഥഃ കേഷാം വിരുദ്ധം തേനാകാരി? കിമ് അവിശ്വാസിനാം വിരുദ്ധം നഹി?
19 And we see, that they were not able to enter, because of unbelief.
അതസ്തേ തത് സ്ഥാനം പ്രവേഷ്ടുമ് അവിശ്വാസാത് നാശക്നുവൻ ഇതി വയം വീക്ഷാമഹേ|
