Genesis 1
1 In the beginning, God created the heavens and the earth.
Sa sinugdan gibuhat sa Dios ang mga langit ug ang yuta.
2 Now, the earth, had become waste and wild, and darkness, was on the face of the roaring deep, —but, the Spirit of God, was brooding on the face of the waters,
Ang kalibotan wala pay porma ug wala pay sulod. Ang kangitngit anaa sa ibabaw sa kinahiladman. Ang Espiritu sa Dios naglihok ibabaw sa mga katubigan.
3 And God said—Light, be, And light was.
Ang Dios miingon, “Motungha ang kahayag,” ug mitungha ang kahayag.
4 And God saw the light, that it was, good, and God divided the light, from the, darkness;
Nakita sa Dios ang kahayag, nga kini maayo. Gibahin niya ang kahayag gikan sa kangitngit.
5 and God called the light, day, but the darkness, called he, night. So it was evening—and it was morning, one day.
Gitawag sa Dios ang kahayag ug “adlaw,” ug ang kangitngit gitawag niya ug “gabii.” Mao kini ang kagabhion ug kabuntagon, ang unang adlaw.
6 And God said, Let there be an expanse in the midst of the waters, and let it be a means of dividing, between waters and waters,
Ang Dios miingon, “Motungha ang usa ka wanang taliwala sa mga katubigan, ug bahinon niini ang mga tubig gikan sa katubigan.”
7 And God made the expanse, and it divided between the waters that were under the expanse and the waters that were above the expanse. And it was so.
Gibuhat sa Dios ang wanang ug gibahin ang mga tubig nga anaa sa ilalom sa wanang gikan sa katubigan nga anaa ibabaw sa wanang. Nahitabo kini.
8 And God called the expanse, heavens. So it was evening—and it was morning, a, second day.
Gitawag sa Dios ang wanang ug “kawanangan.” Mao kini ang kagabhion ug ang kabuntagon, ang ikaduhang adlaw.
9 And God said—Let the waters under the heavens be gathered together, into one place, and let the dry—ground appear. And it was so.
Ang Dios miingon, “Ang tubig nga anaa ilalom sa kawanangan matigom sa usa ka dapit ug motungha ang mala nga yuta.” Nahitabo kini.
10 And God called, the dry-ground, land, but the gathering together of the waters, called he seas. And God saw that it was good.
Gitawag sa Dios ang mala nga dapit nga “yuta,” ug ang natigom nga mga tubig gitawag niya ug “kadagatan.” Nakita niya nga kini maayo.
11 And God said—Let the land put-forth vegetation—herb yielding seed, fruit-tree, bearing fruit after its kind, whose seed is within it on the land. And it was so,
Ang Dios miingon, “Moturok sa yuta ang mga tanom: mga tanom nga adunay binhi ug mga kahoy nga nagapamunga nga ang liso anaa sa sulod sa bunga, ang matag usa sumala sa ilang kaugalingong matang.” Nahitabo kini.
12 And the land brought-forth vegetation—herb yielding seed after its kind, and tree bearing fruit, whose seed is within it, after its kind, And God saw that it was good.
Ang yuta naghatag ug mga tanom, mga tanom nga adunay binhi sumala sa ilang matang, ug mga kahoy nga nagapamunga nga ang bunga adunay liso sa sulod niini, sumala sa ilang matang. Nakita sa Dios nga kini maayo.
13 So it was evening—and it was morning, a third day.
Mao kini ang kagabhion ug ang kabuntagon, ang ikatulong adlaw.
14 And God said—Let there be luminaries in the expanse of the heavens, to divide between the day and the night, —and let them be for signs, and for seasons, and for days and years;
Miingon ang Dios, “Motungha ang mga kahayag diha sa kawanangan aron magbahin sa adlaw gikan sa gabii. Ug tugoti nga sila mahimong mga ilhanan, alang sa mga tempo, alang sa mga adlaw ug sa mga katuigan.
15 yea let them be for luminaries in the expanse of the heavens, to give light on the earth. And it was so.
Himoa sila nga mahimong kahayag sa kawanangan aron maghatag ug kahayag sa kalibotan.” Nahitabo kini.
16 And God made the two great luminaries, —the greater luminary to rule the day, and the lesser luminary to rule the night, also the stars.
Gibuhat sa Dios ang duha ka dagko nga mga kahayag, ug ang labing dako nga kahayag mao ang magdumala sa adlaw, ug ang dili kaayo hayag mao ang magdumala sa kagabhion. Gibuhat usab niya ang mga bituon.
17 And God set them in the expanse of the heavens, —to give light on the earth;
Gibutang sila sa Dios sa kawanangan aron maghatag ug kahayag sa kalibotan,
18 and to rule over the day and over the night, and to divide the light from the darkness. And God saw that it was good.
aron sa pagdumala sa adlaw ug sa kagabhion, ug sa pagbahin sa kahayag gikan sa kangitngit. Nakita sa Dios nga kini maayo.
19 So it was evening—and it was morning, a fourth day.
Mao kini ang kagabhion ug ang kabuntagon, ang ika-upat nga adlaw.
20 And God said—Let the waters swarm with an abundance of living soul, and, birds, shall fly over the earth, over the face of the expanse of the heavens.
Miingon ang Dios, “Pun-a ang katubigan sa mga buhing binuhat, ug tugoti nga molupad ang mga langgam ibabaw sa kayutaan diha sa haw-ang sa kawanangan.”
21 And God created the great sea-monsters, —and every living soul that moveth—[with] which the waters swarmed after their kind and every winged bird—after its kind. And God saw that it was good.
Gihimo sa Dios ang dagkong mga mananap sa dagat, lakip ang uban pang buhing binuhat sumala sa iyang matang, mga binuhat nga nagalihok ug naglukop sa katubigan, ug matag langgam nga adunay pako sumala sa ilang matang. Nakita sa Dios nga kini maayo.
22 And God blessed them, saying, —Be fruitful and multiply, and fill the waters in the seas, and let, the birds, multiply in the land.
Gipanalanginan sila sa Dios, nga nag-ingon, “Pagmabungahon ug panaghan, ug pun-a ninyo ang katubigan sa kadagatan. Managhan ang mga langgam sa kalibotan.”
23 So it was evening—and it was morning, a fifth day.
Mao kini ang kagabhion ug ang kabuntagon, ang ikalimang adlaw.
24 And God said—Let the land, bring forth, living soul, after its kind, tame-beast and creeping thing and wild-beast, of the land, after its kind. And it was so.
Ang Dios miingon, “Motungha sa yuta ang mga buhing binuhat, sumala sa matag matang niini, mga binuhing mga mananap, mga mananap nga nagakamang, ug mga mapintas nga mananap sa kalibotan, sumala sa matag matang niini.” Nahitabo kini.
25 And God made the wild-beast of the land after its kind, and the tame-beast after its kind, and every creeping thing of the ground, after its kind. And God saw that it was good.
Gibuhat sa Dios ang mapintas nga mga mananap sa kalibotan sumala sa ilang matang, ang binuhing mga mananap sumala sa ilang matang, ug ang tanang nagakamang ibabaw sa yuta sumala sa matang niini. Nakita niya nga kini maayo.
26 And God said—Let us make man in our image after our likeness—and let them have dominion over the fish of the sea, and over the bird of the heavens and over the tame-beast—and over all the land, and over every creeping thing, that creepeth on the land.
Miingon ang Dios, “Buhaton nato ang tawo sama sa atong hulagway, sunod kanato. Magdumala sila sa mga isda sa dagat, sa mga langgam sa kawanangan, sa mga binuhing mga mananap, sa tibuok kalibotan, ug sa matag mananap nga nagakamang sa kalibotan.”
27 And God created the man in his own image, In the image of God, created he him, —Male and female, created he, them.
Gibuhat sa Dios ang tawo sama sa iyang hulagway. Gibuhat niya siya sama sa iyang kaugalingong panagway. Gibuhat niya ang babaye ug ang lalaki.
28 And God blessed them, and God said to them Be fruitful and multiply and fill the earth and subdue it, —and have dominion over the fish of the sea and over the bird of the heavens, and over every living thing that moveth on the land.
Gipanalanginan sila sa Dios ug miingon kanila, “Pagmabungahon, ug pagpadaghan. Pun-a ang kalibotan, ug lukopa kini. Pagdumala ngadto sa tanang isda sa dagat, ngadto sa mga kalanggaman sa kawanangan, ug ngadto sa tanang buhing mananap nga nagalihok sa kalibotan.”
29 And God said—Lo! I have given to you—every herb yielding seed which is on the face of all the land, and every tree wherein is the fruit of a tree yielding seed, —to you, shall it be, for food;
Miingon ang Dios, “Tan-awa, gihatag ko kaninyo ang tanang tanom nga nagahatag ug binhi nga anaa sa tibuok kalibotan, ug ang matag kahoy nga nagapamunga nga adunay liso. Mahimo ninyo kining pagkaon.
30 and to every living thing of the land—and to every bird of the heavens, and to every thing that moveth on the land, wherein is a living soul, every green herb for food. And it was so.
Sa matag mapintas nga mananap sa kalibotan, sa matag langgam sa kalangitan, ug sa tanang mananap nga nagakamang sa kalibotan, ug sa matag binuhat nga adunay gininhawa sa kinabuhi gihatag ko ang lunhaw nga tanom aron makaon.” Nahitabo kini.
31 And God saw every thing which he had made, and lo! it was very good. So it was evening—and it was morning, the sixth day.
Nakita sa Dios ang tanang butang nga iyang gibuhat. Tan-awa, kini maayo kaayo. Mao kini ang kagabhion ug ang kabuntagon, ang ikaunom nga adlaw.
