Galatians 1
1 Paul, an apostle, —not from men, nor through man, but through Jesus Christ, and God the Father who raised him from among the dead,
ಮನುಷ್ಯೇಭ್ಯೋ ನಹಿ ಮನುಷ್ಯೈರಪಿ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಮೃತಗಣಮಧ್ಯಾತ್ ತಸ್ಯೋತ್ಥಾಪಯಿತ್ರಾ ಪಿತ್ರೇಶ್ವರೇಣ ಚ ಪ್ರೇರಿತೋ ಯೋಽಹಂ ಪೌಲಃ ಸೋಽಹಂ
2 And all the brethren with me; —unto the assemblies of Galatia:
ಮತ್ಸಹವರ್ತ್ತಿನೋ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ ವಯಂ ಗಾಲಾತೀಯದೇಶಸ್ಥಾಃ ಸಮಿತೀಃ ಪ್ರತಿ ಪತ್ರಂ ಲಿಖಾಮಃ|
3 Favour unto you and peace, from God our Father, and Lord Jesus Christ, —
ಪಿತ್ರೇಶ್ವರೇಣಾಸ್ಮಾಂಕ ಪ್ರಭುನಾ ಯೀಶುನಾ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಚ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮ್ ಅನುಗ್ರಹಃ ಶಾನ್ತಿಶ್ಚ ದೀಯತಾಂ|
4 Who gave himself for our sins, that he might deliver us out of the present evil age, according to the will of our God and Father, — (aiōn g165)
ಅಸ್ಮಾಕಂ ತಾತೇಶ್ವರೇಸ್ಯೇಚ್ಛಾನುಸಾರೇಣ ವರ್ತ್ತಮಾನಾತ್ ಕುತ್ಸಿತಸಂಸಾರಾದ್ ಅಸ್ಮಾನ್ ನಿಸ್ತಾರಯಿತುಂ ಯೋ (aiōn g165)
ಯೀಶುರಸ್ಮಾಕಂ ಪಾಪಹೇತೋರಾತ್ಮೋತ್ಸರ್ಗಂ ಕೃತವಾನ್ ಸ ಸರ್ವ್ವದಾ ಧನ್ಯೋ ಭೂಯಾತ್| ತಥಾಸ್ತು| (aiōn g165)
6 I marvel that, thus quickly, ye are moving away from him that called you in the favour of Christ, unto a different glad-message, —
ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೇಣ ಯೋ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಆಹೂತವಾನ್ ತಸ್ಮಾನ್ನಿವೃತ್ಯ ಯೂಯಮ್ ಅತಿತೂರ್ಣಮ್ ಅನ್ಯಂ ಸುಸಂವಾದಮ್ ಅನ್ವವರ್ತ್ತತ ತತ್ರಾಹಂ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮನ್ಯೇ|
7 Which is not, another, only there are, some, that are troubling you, and wishing to change the glad-message of the Christ.
ಸೋಽನ್ಯಸುಸಂವಾದಃ ಸುಸಂವಾದೋ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಕೇಚಿತ್ ಮಾನವಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಚಞ್ಚಲೀಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ಖ್ರೀಷ್ಟೀಯಸುಸಂವಾದಸ್ಯ ವಿಪರ್ಯ್ಯಯಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಚೇಷ್ಟನ್ತೇ ಚ|
8 But, even if, we, or, a messenger out of heaven, announce a glad-message [unto you] aside from that which we announced unto you, accursed, let him be!
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಯಃ ಸುಸಂವಾದೋಽಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಘೋಷಿತಸ್ತಸ್ಮಾದ್ ಅನ್ಯಃ ಸುಸಂವಾದೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾನಾಂ ವಾ ಮಧ್ಯೇ ಕೇನಚಿದ್ ಯದಿ ಘೋಷ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ಸ ಶಪ್ತೋ ಭವತು|
9 As we have said before, even now, again, I say: If anyone is announcing unto you a glad-message aside from that which ye accepted, accursed, let him be!
ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯದ್ವದ್ ಅಕಥಯಾಮ, ಇದಾನೀಮಹಂ ಪುನಸ್ತದ್ವತ್ ಕಥಯಾಮಿ ಯೂಯಂ ಯಂ ಸುಸಂವಾದಂ ಗೃಹೀತವನ್ತಸ್ತಸ್ಮಾದ್ ಅನ್ಯೋ ಯೇನ ಕೇನಚಿದ್ ಯುಷ್ಮತ್ಸನ್ನಿಧೌ ಘೋಷ್ಯತೇ ಸ ಶಪ್ತೋ ಭವತು|
10 For am I, even now, persuading, men, or God? Or am I seeking to please, men? If I had been still pleasing, men, Christ’s servant, had I not been!
ಸಾಮ್ಪ್ರತಂ ಕಮಹಮ್ ಅನುನಯಾಮಿ? ಈಶ್ವರಂ ಕಿಂವಾ ಮಾನವಾನ್? ಅಹಂ ಕಿಂ ಮಾನುಷೇಭ್ಯೋ ರೋಚಿತುಂ ಯತೇ? ಯದ್ಯಹಮ್ ಇದಾನೀಮಪಿ ಮಾನುಷೇಭ್ಯೋ ರುರುಚಿಷೇಯ ತರ್ಹಿ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಪರಿಚಾರಕೋ ನ ಭವಾಮಿ|
11 For I make known unto you, brethren, as to the glad-message which was announced by me, that it is not after man;
ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಮಯಾ ಯಃ ಸುಸಂವಾದೋ ಘೋಷಿತಃ ಸ ಮಾನುಷಾನ್ನ ಲಬ್ಧಸ್ತದಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ|
12 For neither, from man, did I accept it, nor was taught [it], —but through a revealing of Jesus Christ.
ಅಹಂ ಕಸ್ಮಾಚ್ಚಿತ್ ಮನುಷ್ಯಾತ್ ತಂ ನ ಗೃಹೀತವಾನ್ ನ ವಾ ಶಿಕ್ಷಿತವಾನ್ ಕೇವಲಂ ಯೀಶೋಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಪ್ರಕಾಶನಾದೇವ|
13 For ye have heard, as to my own manner of life, at one time, in Judaism, how that, exceedingly, was I persecuting the assembly of God, and laying it waste,
ಪುರಾ ಯಿಹೂದಿಮತಾಚಾರೀ ಯದಾಹಮ್ ಆಸಂ ತದಾ ಯಾದೃಶಮ್ ಆಚರಣಮ್ ಅಕರವಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮಿತಿಂ ಪ್ರತ್ಯತೀವೋಪದ್ರವಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಯಾದೃಕ್ ತಾಂ ವ್ಯನಾಶಯಂ ತದವಶ್ಯಂ ಶ್ರುತಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ|
14 And was making advancement, in Judaism, above many contemporaries in my nation, being, surpassingly zealous, of my paternal instructions.
ಅಪರಞ್ಚ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಪರಮ್ಪರಾಗತೇಷು ವಾಕ್ಯೇಷ್ವನ್ಯಾಪೇಕ್ಷಾತೀವಾಸಕ್ತಃ ಸನ್ ಅಹಂ ಯಿಹೂದಿಧರ್ಮ್ಮತೇ ಮಮ ಸಮವಯಸ್ಕಾನ್ ಬಹೂನ್ ಸ್ವಜಾತೀಯಾನ್ ಅತ್ಯಶಯಿ|
15 But, when God, who set me apart from my mother’s womb and called me through his favour, was well-pleased
ಕಿಞ್ಚ ಯ ಈಶ್ವರೋ ಮಾತೃಗರ್ಭಸ್ಥಂ ಮಾಂ ಪೃಥಕ್ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವೀಯಾನುಗ್ರಹೇಣಾಹೂತವಾನ್
16 to reveal his Son in me, that I might announce the glad-message regarding him among the nations, straightway, I conferred not with flesh and blood,
ಸ ಯದಾ ಮಯಿ ಸ್ವಪುತ್ರಂ ಪ್ರಕಾಶಿತುಂ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಭಯಾ ತಂ ಘೋಷಯಿತುಞ್ಚಾಭ್ಯಲಷತ್ ತದಾಹಂ ಕ್ರವ್ಯಶೋಣಿತಾಭ್ಯಾಂ ಸಹ ನ ಮನ್ತ್ರಯಿತ್ವಾ
17 Neither went I up unto Jerusalem unto them who, before me, were apostles, —but I went away into Arabia, and again returned unto Damascus.
ಪೂರ್ವ್ವನಿಯುಕ್ತಾನಾಂ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಸಮೀಪಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ನ ಗತ್ವಾರವದೇಶಂ ಗತವಾನ್ ಪಶ್ಚಾತ್ ತತ್ಸ್ಥಾನಾದ್ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರಂ ಪರಾವೃತ್ಯಾಗತವಾನ್|
18 Then, after three years, went I up unto Jerusalem, to become acquainted with Cephas, and tarried with him fifteen days;
ತತಃ ಪರಂ ವರ್ಷತ್ರಯೇ ವ್ಯತೀತೇಽಹಂ ಪಿತರಂ ಸಮ್ಭಾಷಿತುಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಗತ್ವಾ ಪಞ್ಚದಶದಿನಾನಿ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಅತಿಷ್ಠಂ|
19 But, other of the apostles, saw I none, save James the brother of the Lord: —
ಕಿನ್ತು ತಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ಭ್ರಾತರಂ ಯಾಕೂಬಞ್ಚ ವಿನಾ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ನಾನ್ಯಂ ಕಮಪ್ಯಪಶ್ಯಂ|
20 Now, as touching the things which I am writing to you, lo! before God, I am not guilty of falsehood: —
ಯಾನ್ಯೇತಾನಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಮಯಾ ಲಿಖ್ಯನ್ತೇ ತಾನ್ಯನೃತಾನಿ ನ ಸನ್ತಿ ತದ್ ಈಶ್ವರೋ ಜಾನಾತಿ|
21 After that, I went into the regions of Syria and Cilicia,
ತತಃ ಪರಮ್ ಅಹಂ ಸುರಿಯಾಂ ಕಿಲಿಕಿಯಾಞ್ಚ ದೇಶೌ ಗತವಾನ್|
22 And was still unknown, by face, unto the assemblies of Judaea which were in Christ, —
ತದಾನೀಂ ಯಿಹೂದಾದೇಶಸ್ಥಾನಾಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸಮಿತೀನಾಂ ಲೋಕಾಃ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಮಮ ಪರಿಚಯಮಪ್ರಾಪ್ಯ ಕೇವಲಂ ಜನಶ್ರುತಿಮಿಮಾಂ ಲಬ್ಧವನ್ತಃ,
23 Only they were hearing—He that was persecuting us formerly, now, is announcing the glad-message of the faith which he formerly laid waste;
ಯೋ ಜನಃ ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪ್ರತ್ಯುಪದ್ರವಮಕರೋತ್ ಸ ತದಾ ಯಂ ಧರ್ಮ್ಮಮನಾಶಯತ್ ತಮೇವೇದಾನೀಂ ಪ್ರಚಾರಯತೀತಿ|
24 And they were glorifying, God, in me.
ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ಮಾಮಧೀಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಮವದನ್|
