Galatians 3
1 O thoughtless Galatians! who hath bewitched you, —before whose very eyes, Jesus Christ, was openly set forth as a crucified one?
เห นิรฺพฺโพธา คาลาติโลกา: , ยุษฺมากํ มเธฺย กฺรุเศ หต อิว ยีศุ: ขฺรีษฺโฏ ยุษฺมากํ สมกฺษํ ปฺรกาศิต อาสีตฺ อโต ยูยํ ยถา สตฺยํ วากฺยํ น คฺฤหฺลีถ ตถา เกนามุหฺยต?
2 This only, am I wishing to learn from you: —by works of law, received ye, the Spirit? or by a believed report?
อหํ ยุษฺมตฺต: กถาเมกำ ชิชฺญาเส ยูยมฺ อาตฺมานํ เกนาลภธฺวํ? วฺยวสฺถาปาลเนน กึ วา วิศฺวาสวากฺยสฺย ศฺรวเณน?
3 So thoughtless, are ye? Having made a beginning in Spirit, are ye, now, in flesh, to be made complete?
ยูยํ กิมฺ อีทฺฤคฺ อโพธา ยทฺ อาตฺมนา กรฺมฺมารภฺย ศรีเรณ ตตฺ สาธยิตุํ ยตเธฺว?
4 Such things, suffered ye, in vain, —if at least [it is] even in vain?
ตรฺหิ ยุษฺมากํ คุรุตโร ทุ: ขโภค: กึ นิษฺผโล ภวิษฺยติ? กุผลยุกฺโต วา กึ ภวิษฺยติ?
5 He then who was supplying unto you the Spirit, and energising mighty works among you, by works of law, or by a believed report [did he it]?
โย ยุษฺมภฺยมฺ อาตฺมานํ ทตฺตวานฺ ยุษฺมนฺมธฺย อาศฺจรฺยฺยาณิ กรฺมฺมาณิ จ สาธิตวานฺ ส กึ วฺยวสฺถาปาลเนน วิศฺวาสวากฺยสฺย ศฺรวเณน วา ตตฺ กฺฤตวานฺ?
6 Even as Abraham—believed in God, and it was reckoned unto him as righteousness.
ลิขิตมาเสฺต, อิพฺราหีม อีศฺวเร วฺยศฺวสีตฺ ส จ วิศฺวาสสฺตไสฺม ปุณฺยารฺถํ คณิโต พภูว,
7 Be taking note, therefore—that, they who are of faith, the same, are, sons, of Abraham;
อโต เย วิศฺวาสาศฺริตาสฺต เอเวพฺราหีม: สนฺตานา อิติ ยุษฺมาภิ รฺชฺญายตำฯ
8 And, the scripture, foreseeing, that, by faith, God would declare the nations righteous, fore-announced the good news unto Abraham, saying, All the nations shall be blessed in thee.
อีศฺวโร ภินฺนชาตียานฺ วิศฺวาเสน สปุณฺยีกริษฺยตีติ ปูรฺวฺวํ ชฺญาตฺวา ศาสฺตฺรทาตา ปูรฺวฺวมฺ อิพฺราหีมํ สุสํวาทํ ศฺราวยน ชคาท, ตฺวตฺโต ภินฺนชาตียา: สรฺวฺว อาศิษํ ปฺราปฺสฺยนฺตีติฯ
9 So then, they who are of faith, are blessed with believing Abraham;
อโต เย วิศฺวาสาศฺริตาเสฺต วิศฺวาสิเนพฺราหีมา สารฺทฺธมฺ อาศิษํ ลภนฺเตฯ
10 For, as many as are of works of law, are, under a curse, —for it is written—Accursed, is everyone that continueth not in all things that are written in the book of the law to do them.
ยาวนฺโต โลกา วฺยวสฺถายา: กรฺมฺมณฺยาศฺรยนฺติ เต สรฺเวฺว ศาปาธีนา ภวนฺติ ยโต ลิขิตมาเสฺต, ยถา, "ย: กศฺจิทฺ เอตสฺย วฺยวสฺถาคฺรนฺถสฺย สรฺวฺววากฺยานิ นิศฺจิทฺรํ น ปาลยติ ส ศปฺต อิติฯ "
11 Moreover, that, in law, no one, is declared righteous with God, [is] evident, —because, The righteous one, by faith, shall live;
อีศฺวรสฺย สากฺษาตฺ โก'ปิ วฺยวสฺถยา สปุโณฺย น ภวติ ตท วฺยกฺตํ ยต: "ปุณฺยวานฺ มานโว วิศฺวาเสน ชีวิษฺยตีติ" ศาสฺตฺรียํ วจ: ฯ
12 And, the law, is not of faith, but—he that hath done them, shall live in them,
วฺยวสฺถา ตุ วิศฺวาสสมฺพนฺธินี น ภวติ กินฺเตฺวตานิ ย: ปาลยิษฺยติ ส เอว ไต รฺชีวิษฺยตีตินิยมสมฺพนฺธินีฯ
13 Christ, hath redeemed, us, out of the curse of the law, having become, in our behalf, a curse; —because it is written—Cursed, is every one that hangeth upon a tree; —
ขฺรีษฺโฏ'สฺมานฺ ปริกฺรีย วฺยวสฺถายา: ศาปาตฺ โมจิตวานฺ ยโต'สฺมากํ วินิมเยน ส สฺวยํ ศาปาสฺปทมภวตฺ ตทธิ ลิขิตมาเสฺต, ยถา, "ย: กศฺจิตฺ ตราวุลฺลมฺพฺยเต โส'ภิศปฺต อิติฯ "
14 In order that, unto the nations, the blessing of Abraham, might come about in Jesus Christ, —in order that, the promise of the Spirit, we might receive through means of the faith.
ตสฺมาทฺ ขฺรีษฺเฏน ยีศุเนวฺราหีม อาศี รฺภินฺนชาตียโลเกษุ วรฺตฺตเต เตน วยํ ปฺรติชฺญาตมฺ อาตฺมานํ วิศฺวาเสน ลพฺธุํ ศกฺนุม: ฯ
15 Brethren! in human fashion, am I speaking: yet still, a man’s confirmed covenant, no one setteth aside or addeth unto:
เห ภฺราตฺฤคณ มานุษาณำ รีตฺยนุสาเรณาหํ กถยามิ เกนจิตฺ มานเวน โย นิยโม นิรจายิ ตสฺย วิกฺฤติ รฺวฺฤทฺธิ รฺวา เกนาปิ น กฺริยเตฯ
16 Now, unto Abraham, were spoken the promises—and unto his seed; —He saith not—and unto thy seeds, as of many, but, as of one—and unto thy seed, which is Christ:
ปรนฺตฺวิพฺราหีเม ตสฺย สนฺตานาย จ ปฺรติชฺญา: ปฺรติ ศุศฺรุวิเร ตตฺร สนฺตานศพฺทํ พหุวจนานฺตมฺ อภูตฺวา ตว สนฺตานาเยเตฺยกวจนานฺตํ พภูว ส จ สนฺตาน: ขฺรีษฺฏ เอวฯ
17 And, this, I say—a covenant previously confirmed by God, the law which, after four hundred and thirty years, hath been brought into being, doth not annul, so as to do away with the promise.
อเตอวาหํ วทามิ, อีศฺวเรณ โย นิยม: ปุรา ขฺรีษฺฏมธิ นิรจายิ ตต: ปรํ ตฺรึศทธิกจตุ: ศตวตฺสเรษุ คเตษุ สฺถาปิตา วฺยวสฺถา ตํ นิยมํ นิรรฺถกีกฺฤตฺย ตทียปฺรติชฺญา โลปฺตุํ น ศกฺโนติฯ
18 For, if, by law, is the inheritance, it is, no longer, by promise; but, unto Abraham, through promise, hath God favoured it.
ยสฺมาตฺ สมฺปทธิกาโร ยทิ วฺยวสฺถยา ภวติ ตรฺหิ ปฺรติชฺญยา น ภวติ กินฺตฺวีศฺวร: ปฺรติชฺญยา ตทธิการิตฺวมฺ อิพฺราหีเม 'ททาตฺฯ
19 Why, then, the law? Because of the transgressions, it was added, until such time as the seed should come, unto whom the promise had been made, and was given in charge through messengers, at the hand of a mediator;
ตรฺหิ วฺยวสฺถา กิมฺภูตา? ปฺรติชฺญา ยไสฺม ปฺรติศฺรุตา ตสฺย สนฺตานสฺยาคมนํ ยาวทฺ วฺยภิจารนิวารณารฺถํ วฺยวสฺถาปิ ทตฺตา, สา จ ทูไตราชฺญาปิตา มธฺยสฺถสฺย กเร สมรฺปิตา จฯ
20 Now, a mediator, is not [a mediator] of one, but, God, is, one.
ไนกสฺย มธฺยโสฺถ วิทฺยเต กินฺตฺวีศฺวร เอก เอวฯ
21 Is, the law, then, against the promises [of God]? Far be it! For, if a law had been given, which had been able to give life, verily, in law, would have been our righteousness;
ตรฺหิ วฺยวสฺถา กิมฺ อีศฺวรสฺย ปฺรติชฺญานำ วิรุทฺธา? ตนฺน ภวตุฯ ยสฺมาทฺ ยทิ สา วฺยวสฺถา ชีวนทาเนสมรฺถาภวิษฺยตฺ ตรฺหิ วฺยวสฺถไยว ปุณฺยลาโภ'ภวิษฺยตฺฯ
22 But the Scripture, did shut up, all things, under sin, that, the promise by faith in Jesus Christ, might be given to them who have faith,
กินฺตุ ยีศุขฺรีษฺเฏ โย วิศฺวาสสฺตตฺสมฺพนฺธิยา: ปฺรติชฺญายา: ผลํ ยทฺ วิศฺวาสิโลเกโภฺย ทียเต ตทรฺถํ ศาสฺตฺรทาตา สรฺวฺวานฺ ปาปาธีนานฺ คณยติฯ
23 Before the coming of the faith, however, under law, were we being kept in ward, being shut up unto the faith which should afterwards, be revealed.
อเตอว วิศฺวาสสฺยานาคตสมเย วยํ วฺยวสฺถาธีนา: สนฺโต วิศฺวาสโสฺยทยํ ยาวทฺ รุทฺธา อิวารกฺษฺยามเหฯ
24 So that, the law, hath proved, our tutor, training us, for Christ, in order that, by faith, we might be declared righteous;
อิตฺถํ วยํ ยทฺ วิศฺวาเสน สปุณฺยีภวามสฺตทรฺถํ ขฺรีษฺฏสฺย สมีปมฺ อสฺมานฺ เนตุํ วฺยวสฺถาคฺรโถ'สฺมากํ วิเนตา พภูวฯ
25 But, the faith having come, no longer, are we, under a tutor; —
กินฺตฺวธุนาคเต วิศฺวาเส วยํ ตสฺย วิเนตุรนธีนา อภวามฯ
26 For ye, all, are, sons of God, through the faith in Christ Jesus;
ขฺรีษฺเฏ ยีเศา วิศฺวสนาตฺ สรฺเวฺว ยูยมฺ อีศฺวรสฺย สนฺตานา ชาตา: ฯ
27 For ye, as many as, into Christ, have been immersed, have put Christ, on:
ยูยํ ยาวนฺโต โลกา: ขฺรีษฺเฏ มชฺชิตา อภวต สรฺเวฺว ขฺรีษฺฏํ ปริหิตวนฺต: ฯ
28 There cannot be Jew or Greek, there cannot be bond or free, there cannot be male and female, for, all ye, are one, in Christ Jesus:
อโต ยุษฺมนฺมเธฺย ยิหูทิยูนานิโน รฺทาสสฺวตนฺตฺรโย โรฺยษาปุรุษโยศฺจ โก'ปิ วิเศโษ นาสฺติ; สรฺเวฺว ยูยํ ขฺรีษฺเฏ ยีศาเวก เอวฯ
29 Now, if, ye, are of Christ, by consequence ye are, Abraham’s seed, according to promise, heirs.
กิญฺจ ยูยํ ยทิ ขฺรีษฺฏสฺย ภวถ ตรฺหิ สุตรามฺ อิพฺราหีม: สนฺตานา: ปฺรติชฺญยา สมฺปทธิการิณศฺจาเธฺวฯ
