Ezekiel 9
1 Then cried he in mine ears with a loud voice, saying, Draw near ye that have charge of the city, -even every man with his weapon of destruction in his hand.
Unya nadungog ko ang iyang singgit, ug miingon, “Tugoti nga moadto ang mga tigbantay ngadto sa siyudad, padad-a ang matag-usa uban sa iyang hinagiban sa kalaglagan.”
2 And lo! six men coming in out of the way of the upper gate which looketh toward the north even every man with his destructive weapon in his hand, and one man in their midst clothed with linen, having a scribe’s ink holder by his side, —so they came in and stood beside the altar of bronze.
Unya tan-awa! Miabot ang unom ka kalalakin-an gikan sa agianan sa ibabaw nga ganghaan nga nag-atubang sa amihanan, dala sa matag usa ang iyang hinagiban sa pagpatay. Adunay usa ka tawo sa ilang taliwala nga nagbisti ug lino nga adunay kagamitan sa escriba sa iyang kiliran. Busa misulod sila ug mibarog sa tapad sa tumbaga nga halaran.
3 And the glory of the God of Israel lifted itself up from off the cherub whereon it had been, unto the threshold of the house, —and he called unto the man clothed with linen, who had the scribe’s ink holder by his side.
Unya mikayab ang himaya sa Dios sa Israel gikan sa mga kerubin diin kini nahimutang sa pultahan sa balay. Gitawag niya ang tawo nga nagbisti ug lino nga adunay kagamitan sa escriba sa iyang kiliran.
4 Then said Yahweh unto him. Pass along through the midst of the city, through the midst of Jerusalem, —and set thou a mark upon the foreheads of the men who are sighing and crying over all the abominations that are being done in her midst.
Miingon si Yahweh kaniya, “Agi taliwala sa siyudad —taliwala sa Jerusalem—ug paghimo ug timailhan sa mga agtang niadtong mga nag-agulo ug nanghupaw tungod sa tanang kadaotan nga gibuhat taliwala sa siyudad.”
5 But unto these, said he in mine ears, Pass along through the city after him and smite, —let not your eye, shield, neither have ye pity:
Unya nakigsulti siya sa uban samtang ako naminaw, “Agi sa siyudad sunod kaniya ug pagpatay. Ayaw pagpakita ug kaluoy, ug ayaw palingkawasa
6 elder, young man and virgin and little ones and women, shall ye slay utterly, but unto any man who hath upon him the mark, do not ye come near, and at my sanctuary, shall ye begin. So they began with the elder men. who were before the house.
hamtong man nga lalaki, batan-ong lalaki, ulay, gamay nga mga bata o kababayen-an. Pamatya silang tanan! Apan ayaw ilakip ang si bisan kinsa nga adunay timailhan sa iyang ulo. Pagsugod sa akong balaang dapit!” Busa nagsugod sila sa mga kadagkoan nga anaa atubangan sa balay.
7 And he said unto them Defile ye the house and fill the courts with the slain, —go ye forth! So they went forth and smote in the city.
Miingon siya kanila, “Hugawi ang balay, ug pun-a sa patay kining mga hawanan. Padayon!” Busa milakaw sila ug gisulong ang siyudad.
8 And it came to pass, while they were smiting them—I being left remaining, that I fell upon my face and made outcry, and said Alas! My Lord. Yahweh art thou about to destroy all the remnant of Israel, in that thou art pouring out of thine indignation upon Jerusalem?
Samtang gisulong nila kini, nakita ko ang akong kaugalingon nga nag-inusara, mihapa ug midanguyngoy ako ug miingon, “O, Yahweh nga Ginoo, laglagon mo ba ang tanang nahibilin sa Israel diha sa pagbubo sa imong kapungot sa Jerusalem?”
9 And he said unto me the iniquity of the house of Israel and Judah, is exceeding, great, and the land is filled with shed blood, and the city is full of over-reaching, —for they have said. Yahweh hath forsaken the land, — and Yahweh doth not see.
Miingon siya kanako, “Hilabihan gayod kadako ang kasal-anan sa panimalay sa Israel ug Juda.” Napuno ug dugo ang yuta ug napuno sa mga kadaotan ang siyudad, sanglit miingon man sila, 'Gikalimtan ni Yahweh ang yuta,' ug 'wala nakakita si Yahweh!'
10 Therefore as for even me, Mine eye shall not shield. Neither will I pity, — Their way upon their own head, have I rendered.
Busa, dili ako magpakita ug kaluoy, dili ko sila palingkawason. Dad-on ko hinuon kining tanan diha kanila.”
11 And lo! the man clothed in linen, having the ink-holder by his side, bringing back word saying, — I have done according to all which thou didst command me.
Tan-awa! mibalik ang tawo nga nagbisti ug lino nga adunay kagamitan sa escriba sa iyang kiliran. Nagpahibalo siya ug miingon, “Gibuhat ko na ang tanan nimong gimando.”
