Ezekiel 10

1 Then looked I and lo! in the expanse which was over the head of the cherubim as a sapphire stone, as the appearance of the likeness of a throne, appeared over them.

۱ پس نگریستم و اینک بر فلکی که بالای سر کروبیان بود چیزی مثل سنگ یاقوت کبود و مثل نمایش شبیه تخت بر زبر آنهاظاهر شد.

2 Then said he unto the man clothed in linen—then said he Go in between the whirling wheels, even under the cherub, and fill both thy hands with live coals of fire from between the cherubim, and throw over the city. So he went in before mine eyes.

۲ و آن مرد را که به کتان ملبس بودخطاب کرده گفت: «در میان چرخها در زیرکروبیان برو و دستهای خود را از اخگرهای آتشی که در میان کروبیان است پر کن و بر شهربپاش.» و او در نظر من داخل شد.

3 Now the cherubim were standing on the right side of the house when the man went in, —and, the, cloud filled the inner court,

۳ و چون آن مردداخل شد، کروبیان بطرف راست خانه ایستاده بودند و ابر، صحن اندرونی را پر کرد.

4 Then arose the glory of Yahweh from off the cherub, unto the threshold of the house, —and the house was filled with the cloud, and the, court, was filled with the brightness of the glory of Yahweh.

۴ و جلال خداوند از روی کروبیان به آستانه خانه برآمد وخانه از ابر پر شد و صحن از فروغ جلال خداوندمملو گشت.

5 And the sound of the wings of the cherubim was heard, as far as the outer court, —like the voice of the Almighty GOD when he speaketh,

۵ و صدای بالهای کروبیان تا به صحن بیرونی مثل آواز خدای قادر مطلق حینی که تکلم می کند، مسموع شد.

6 So then it came to pass— when he commanded the man clothed with linen, saying, Take fire from between the whirling wheels, from between the cherubim, then went he in and stood beside the wheel.

۶ و چون آن مرد را که ملبس به کتان بود امرفرموده، گفت که «آتش را از میان چرخها از میان کروبیان بردار.» آنگاه داخل شده، نزد چرخهاایستاد.

7 And the cherub put forth his hand from between the cherubim unto the fire that was between the cherubim, and took up thereof and gave into the hands of him who was clothed with linen, —who took [it] and went forth,

۷ و یکی از کروبیان دست خود را از میان کروبیان به آتشی که در میان کروبیان بود درازکرده، آن را برداشت و به‌دست آن مردی که به کتان، ملبس بود نهاد و او آن را گرفته، بیرون رفت.

8 Now the cherubim appeared to have. the likeness of the hand of a man, under their wings.

۸ و در کروبیان شبیه صورت دست انسان زیربالهای ایشان ظاهر شد.

9 Then looked I. and lo! four wheels by the cherubim—one wheel by one cherub, and another wheel by another cherub, —and the appearance of the wheels was to look upon like a Tarshish stone;

۹ و نگریستم و اینک چهار چرخ به پهلوی کروبیان یعنی یک چرخ به پهلوی یک کروبی وچرخ دیگر به پهلوی کروبی دیگر ظاهر شد. ونمایش چرخها مثل صورت سنگ زبرجد بود.

10 and as for their appearance, one likeness, had they four, -as might be a wheel in the midst of a wheel.

۱۰ و اما نمایش ایشان چنین بود. آن چهار را یک شباهت بود که گویا چرخ در میان چرخ باشد.

11 When they went, upon their four sides, they went, they turned not when they went, for to the place whithersoever the head turned, after it, they went, they turned not when they went.

۱۱ وچون آنها می‌رفت بر چهار جانب خود می‌رفت وحینی که می‌رفت به هیچ سو میل نمی کرد، بلکه به‌جایی که سر به آن متوجه می‌شد از عقب آن می‌رفت. و چون می‌رفت به هیچ سو میل نمی کرد.

12 And all their flesh, and their back, and their hands and their wings, and the wheels were full of eyes round about, even their wheels which they four had

۱۲ و تمامی بدن و پشتها و دستها وبالهای ایشان و چرخها یعنی چرخهایی که آن چهار داشتند از هر طرف پر از چشمها بود.

13 To the wheels—to them, was made the cry— O whirling wheel! in mine ears.

۱۳ وبه سمع من به آن چرخها ندا در‌دادند که «ای چرخها!»

14 And four faces had each one, —the first face, was the face of a cherub, and, the second face, was the face of a man and the third was the face of a lion. and the fourth, was the face of an eagle.

۱۴ و هر یک را چهار رو بود. روی اول روی کروبی بود و روی دوم روی انسان و سوم روی شیر و چهارم روی عقاب.

15 Then arose the cherubim, —the same, was the living one, which I had seen by the river Chebar.

۱۵ پس کروبیان صعود کردند. این همان حیوان است که نزد نهر خابور دیده بودم.

16 When the cherubim went, then went the wheels beside them, —and when the cherubim lifted up their wings, to arise from off the earth, the wheels themselves turned not from beside them;

۱۶ و چون کروبیان می‌رفتند، چرخها به پهلوی ایشان می‌رفت و چون کروبیان بالهای خود را برافراشته، از زمین صعود می‌کردند، چرخها نیز از پهلوی ایشان برنمی گشت.

17 when they stood, these stood, and when they arose, these arose with them, —for, the spirit of the living one, was in them.

۱۷ چون ایشان می‌ایستادندآنها می‌ایستاد و چون ایشان صعود می‌نمودند، آنها با ایشان صعود می‌نمود، زیرا که روح حیوان در آنها بود.

18 And when the glory of Yahweh went forth from off the threshold of the house, —and stood over the cherubim,

۱۸ و جلال خداوند از بالای آستانه خانه بیرون آمد و بر زبر کروبیان قرار گرفت.

19 then the cherubim uplifted their wings and arose from the earth before mine eyes as they went forth, the wheels also in unison with them, —and it stood at the opening of the gate of the house of Yahweh that was toward the east, with the glory of the God of Israel over them, above.

۱۹ وچون کروبیان بیرون رفتند بالهای خود رابرافراشته، به نظر من از زمین صعود نمودند. وچرخها پیش روی ایشان بود و نزد دهنه دروازه شرقی خانه خداوند ایستادند. و جلال خدای اسرائیل از طرف بالا بر ایشان قرار گرفت.

20 The same, was the living one which I saw under the God of Israel by the river Chebar, - then knew I that cherubim, they were.

۲۰ این همان حیوان است که زیر خدای اسرائیل نزد نهرخابور دیده بودم، پس فهمیدم که اینان کروبیانند.

21 Four faces severally, had each one, and four wings, had each one, —and the likeness of the hands of a man, was under their wings.

۲۱ هر یک را چهار روی و هر یک را چهار بال بودو زیر بالهای ایشان شبیه دستهای انسان بود.

22 And as for the likeness of their faces, They were the faces which I saw by the river Chebar, their appearances and themselves— every one straight before him, did they go.

۲۲ واما شبیه رویهای ایشان چنین بود. همان رویها بودکه نزد نهر خابور دیده بودم. هم نمایش ایشان وهم خود ایشان (چنان بودند) و هر یک به راه مستقیم می‌رفت.