Exodus 11
1 Then said Yahweh unto Moses—Yet one plague, will I bring in upon Pharaoh and upon Egypt, after that, he will let you go from hence, —when he doth let you go, he will, altogether drive, you out from hence.
Unya miingon si Yahweh kang Moises, “Aduna pay usa ka hampak nga akong ipadala sa Faraon ug sa Ehipto. Human niana, tugotan na niya kamo sa pagbiya dinhi. Kung palakwon na gayod niya kamo, pahawaon niya kamo sa hingpit.
2 Speak, I pray you, in the ears of the people, —and let them ask—every man of his neighbour, and every woman of her neighbour, articles of silver and articles of gold.
Sultihi ang katawhan nga ang matag lalaki ug babaye kinahanglan mangayo ug mga alahas nga plata ug bulawan sa iyang silingan.”
3 And Yahweh gave the people favour, in the eyes of the Egyptians, —even the man Moses himself, was exceeding great in the land of Egypt, —in the eyes of Pharaoh’s servants and in the eyes of the people.
Karon gihimo ni Yahweh nga magpahimuot ang mga Ehiptohanon sa mga Israelita. Dugang pa niana, nakapahimuot gayod ang tawo nga si Moises sa panan-aw sa mga sulugoon sa Faraon ug sa katawhan sa Ehipto.
4 And Moses said, Thus saith Yahweh, —About midnight, am, I, going forth in the midst of Egypt;
Miingon si Moises, “Miingon si Yahweh niini: 'Inigka-tungang gabii moanha ako sa tibuok Ehipto.
5 then shall every firstborn in the land of Egypt die, from the firstborn of Pharaoh who is sitting on his throne, unto the firstborn of the handmaid who is behind the two millstones, —and every firstborn of beasts;
Mangamatay ang tanang kamagulangan nga anak sa yuta sa Ehipto, gikan sa kamagulangan nga anak sa Faraon, nga naglingkod sa iyang trono, ngadto sa kamagulangan nga anak sa ulipong babaye nga anaa sa luyo sa galingan nga nagagaling, ug ngadto sa tanang unang anak sa mga baka.
6 then shall there be a great outcry, in all the land of Egypt, —such, as never was and, such, as shall not be again.
Unya adunay hilabihan nga pagdangoyngoy sa tibuok yuta sa Ehipto, walay sama niini nga nahitabo kaniadto ni sa umaabot.
7 But against none of the sons of Israel, shall a dog sharpen his tongue, neither against man nor beast, —that ye may know that Yahweh maketh a difference between Egypt and Israel.
Apan bisan ang iro dili mousig batok sa katawhan sa Israel, batok sa tawo o mananap. Niini nga paagi masayran ninyo nga lahi ang akong tinagdan sa mga Ehiptohanon kaysa sa mga Israelita.'
8 So shall all these thy servants come down unto me and bow themselves down to me saying—Go forth, thou and all the people who are in thy footsteps, and after that, will I go forth. And he went forth from Pharaoh, in a heat of anger.
Kining tanan nga imong mga sulugoon, Faraon, moduol ug moyukbo kanako. Moingon sila, 'Lakaw, ikaw ug ang tanang katawhan nga nagsunod kanimo!' Human niana molakaw ako.” Ug mibiya siya sa Faraon nga hilabihan ang kasuko.
9 And Yahweh had said unto Moses, Pharaoh will not hearken unto you, —that my wonders may be multiplied in the land of Egypt.
Miingon si Yahweh kang Moises, “Dili maminaw ang Faraon kanimo. Mahitabo kini aron nga makabuhat ako ug daghang katingalahan nga mga butang sa yuta sa Ehipto.”
10 So then, Moses and Aaron, did all these wonders before Pharaoh, —but Yahweh let Pharaoh’s heart wax bold, and he did not let the sons of Israel go out of his land.
Gibuhat ni Moises ug ni Aaron kining tanan nga mga kahibulongan sa atubangan sa Faraon. Apan gipatig-a ni Yahweh ang kasingkasing sa Faraon, ug wala tugoti sa Faraon ang katawhan sa Israel nga mogawas sa iyang yuta.
