Deuteronomy 9

1 Hear O Israel! thou art passing, to-day, over the Jordan, to go in to dispossess nations, greater and stronger than thou, —cities great and fortified into the heavens;

Paminaw, Israel; hapit ka na motabok ngadto sa Jordan karong adlawa, aron sa pagkuha sa mga nasod nga mas dako ug mas kusgan sa imong kaugalingon, ug ang mga siyudad nga dagko ug lig-on ngadto sa langit,

2 a people great and tall, the sons of Anakim, —whom, thou, knowest, and of whom thou hast heard say, Who can stand before the sons of Anak?

mga tawo nga dagko ug taas, mga anak nga lalaki ni Anakim, nga imong nailhan, ug imong nadunggan nga gihisgotan sa mga tawo, 'Kinsa man ang makabarog sa atubangan sa mga anak nga lalaki ni Anak?'

3 So then, thou must consider to-day, that Yahweh thy God, he it is that is passing over before thee as a consuming fire, he, will destroy them, and, he, will cause them to bow down before thee, —so shalt thou dispossess them, and destroy them speedily, as Yahweh hath spoken unto thee.

Busa karong adlawa hibaloi nga si Yahweh nga imong Dios maoy mouna kanimo sama sa molamoy nga kalayo; iya silang pagalaglagon, ug pagapildihon niya sila sa imong atubangan; busa papahawaa sila ug ipakalaggiw sila dayon, sama sa giingon ni Yahweh nganha kanimo.

4 Do not speak in thy heart, when Yahweh thy God casteth them out from before thee saying, For mine own righteousness, hath Yahweh brought me in, to possess this land, —whereas it is for the lawlessness of these nations, that, Yahweh, is dispossessing them from before thee.

Ayaw pagsulti sa imong kasingkasing, human sila isalikway ni Yahweh nga imong Dios gikan sa imong atubangan, 'Tungod kini sa akong pagkamatarong nga gidala ako ni Yahweh aron panag-iyahon kining yutaa,' kay tungod kini sa pagkadaotan niining kanasoran nga gipagawas sila ni Yahweh gikan sa imong atubangan.

5 Not for thine own righteousness, nor for the uprightness of thine own heart, art thou going in to possess their land, —but for the lawlessness of these nations, is, Yahweh thy God driving them out from before thee, and that he may establish the word which Yahweh sware unto thy fathers, unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob.

Dili kini tungod sa pagkamatarong ug pagkamatul-id sa imong kasingkasing nga mapanag-iyahan nimo ang ilang yuta, apan tungod kini sa pagkadaotan niining kanasoran nga ang imong Dios nagpagawas kanila gikan sa imong atubangan, ug aron matuman niya ang pulong nga iyang gisaad ngadto sa imong mga katigulangan, ngadto kang Abraham, kang Isaac, ug kang Jacob.

6 So then, thou must consider that, not for thine own righteousness, is Yahweh thy God giving unto thee this good land to possess it, —for a stiff-necked people, thou art.

Busa hibaloi, nga si Yahweh nga imong Dios wala maghatag kanimo niining maayong yuta aron imong panag-iyahon tungod sa imong pagkamatarong, kay ikaw nga tawo gahig ulo.

7 Remember—do not forget, how thou didst provoke Yahweh thy God, in the desert, —yea from the day when thou camest forth out of the and of Egypt until ye entered as far as this place, have ye been quarrelling, with Yahweh.

Hinumdomi ug ayaw kalimti kung giunsa nimo paghagit si Yahweh nga imong Dios aron masuko ngadto sa kamingawan; gikan sa adlaw nga mibiya ka sa yuta sa Ehipto hangtod sa pag-abot nimo niining dapita, masinupakon ka batok kang Yahweh.

8 Even in Horeb, ye provoked Yahweh to wrath, —so that Yahweh showed himself angry with you to destroy you.

Didto usab sa Horeb gihagit nimo si Yahweh sa kasuko, ug suko na kaayo si Yahweh kanimo nga mahimo ka na niya nga laglagon.

9 When I went up into the mountain to receive the tables of stone—the tables of the covenant, which Yahweh had solemnised with you, then abode I in the mountain forty days and forty nights, food, did I not, eat, and water, did I not drink.

Sa dihang mitungas ako sa bukid aron sa pagdawat sa papan nga bato, ang papan sa kasabotan nga gibuhat ni Yahweh tali kanimo, mipuyo ako ngadto sa bukid sulod sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii; wala ako mikaon ug tinapay ni miinom ug tubig.

10 Then did Yahweh deliver unto me the two tables of stone, written with the finger of God, —and [there was] upon them, according to all the words which Yahweh had spoken with you in the mountain out of the midst of the fire in the day of the convocation.

Gihatag ni Yahweh kanako ang duha ka papan nga bato nga gisulat pinaagi sa iyang tudlo; ngadto kanila gisulat ang tanang mga butang sama sa tanang mga pulong nga gipahibalo ni Yahweh kanimo sa bukid sa tungatunga sa kalayo sa adlaw sa panagtigom.

11 So then it came to pass at the end of forty days and forty nights, that Yahweh gave unto me the two tables of stone the tables of the covenant.

Nahitabo kini sa kataposan niadtong 40 ka adlaw ug 40 ka gabii nga gihatag ni Yahweh kanako ang duha ka papan nga bato, ang papan sa kasabotan.

12 Then said Yahweh unto me—Up! get down quickly out of this mountain, for thy people whom thou hast brought forth out of Egypt, have broken faith, —they have turned aside quickly, out of the way which I commanded them, —they have made them a molten image.

Miingon si Yahweh kanako, 'Tindog, lugsong dayon gikan dinhi, kay ang imong katawhan, nga imong gidala gikan sa Ehipto, ilang gihugawan ang ilang mga kaugalingon. Dali lang silang nitipas sa dalan nga akong gimando kanila. Nagbuhat sila alang sa ilang mga kaugalingon ug usa ka tinunaw nga larawan.'

13 And Yahweh spake unto me saying, —I have looked on this people, and lo! a stiff-necked people, it is.

Dugang pa niana, nakig-istorya si Yahweh kanako ug miingon, 'Nakita ko kining mga tawhana; mga katawhan sila nga gahig ulo.

14 Let me alone, that I may destroy them, and wipe out their name from under the heavens, —and make thee into a nation stronger and more in number than they.

Pasagdi ako, aron malaglag ko sila ug wagtangon ang ilang mga ngalan ilalom sa langit, ug magbuhat ako gikan kanimo nga mas kusgan ug mas dako kay kanila.'

15 So I turned, and came down out of the mountain, now the mountain was burning with fire, —and the two tables of the covenant were upon my two hands.

Busa mitalikod ako ug milugsong gikan sa bukid, ug ang bukid nagkalayo. Ang duha ka papan sa kasabotan nga anaa sa akong mga kamot.

16 Then looked I, and lo! ye had sinned against Yahweh your God, ye had made you a molten calf, —ye had turned aside quickly, out of the way which Yahweh had commanded you.

Akong gitan-aw, ug ania, nakasala ka batok kang Yahweh nga imong Dios. Naghulma ka alang sa imong kaugalingon ug usa ka baka. Dali lamang kang mitipas gikan sa dalan nga gimando ni Yahweh kanimo.

17 So I seized the two tables, and cast them from off my two hands, —and brake them in pieces before your eyes.

Akong gikuha ang duha ka papan nga bato ug gilabay gikan sa akong mga kamot. Gidugmok ko kini atubangan sa imong mga mata.

18 Then lay I prostrate before Yahweh as at the first, forty days and forty nights, food, did I not eat, and water, did I not drink, —because of all your sin which ye had sinned, in doing the thing that was wicked, in the eyes of Yahweh. to provoke him to anger.

Nagyukbo ako pag-usab sa atubangan ni Yahweh sulod sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii; wala ako mikaon sa tinapay ni miinom ug tubig, tungod sa tanang sala nga imong nabuhat, sa pagbuhat niana diin daotan sa panan-aw ni Yahweh, nga nakahagit kaniya diha sa kasuko.

19 For I shrank with fear from the face of the anger and the hot displeasure, wherewith Yahweh was provoked against you to destroy you, —but Yahweh hearkened unto me, even at that time.

Kay nahadlok ako sa kasuko ug sa wala pagkahimuot ni Yahweh batok kanimo aron laglagon ka. Apan naminaw usab si Yahweh kanako niadto nga higayon.

20 And with Aaron, did Yahweh show himself exceedingly angry, to destroy him, —so I prostrated myself, even in behalf of Aaron at that time.

Nasuko pag-ayo si Yahweh kang Aaron aron nga laglagon na unta siya; nag-ampo usab ako alang kang Aaron sa samang higayon.

21 And your sin which ye had made even the calf, took I and burned it up with fire, and pounded it very small, until it was fine as dust, —then cast I the dust thereof into the torrent that descended out of the mountain.

Gikuha ko ang imong sala, ang baka nga imong gibuhat, ug gisunog kini, gibunal, ug gidugmok kini pag-ayo, hangtod napino kini sama sa abog. Gilabay ko ang abog ngadto sa sapa nga midagayday gikan sa bukid.

22 Also, at Taberah, and at Massah, and at Kibroth-hataavah, a cause of provocation, became ye unto Yahweh.

Didto sa Tabera, didto sa Massa, ug didto sa Kibroth Hataaba, gihagit nimo si Yahweh diha sa kapungot.

23 Also when Yahweh sent you out of Kadesh-barnea saying, Go up and possess the land which I have given unto you then quarreled ye with the bidding of Yahweh your God, and trusted him not, neither hearkened unto his voice.

Sa dihang gipadala ka ni Yahweh gikan sa Kadesh Barnea ug miingon, 'Tungas ug panag-iyahi ang yuta nga akong gihatag kanimo,' unya nagmasinupakon ka batok sa gisugo ni Yahweh nga imong Dios, ug wala ka mituo o naminaw sa iyang tingog.

24 Ye have been quarrelling, with Yahweh, —from the day that I first knew you.

Nagmasinupakon na kang daan batok kang Yahweh gikan pa sa adlaw nga nailhan ko ikaw.

25 Thus, then lay I prostrate before Yahweh, the forty days and the forty nights that I did lie prostrate, —because Yahweh spake of destroying you.

Busa mihapa ako sa atubangan ni Yahweh niadtong 40 ka adlaw ug 40 ka gabii, tungod kay miingon siya nga pagalaglagon ka niya.

26 Therefore I prostrated myself unto Yahweh and said, My Lord Yahweh! Do not destroy thy people even thine inheritance, which thou hast redeemed in thy greatness, —which thou hast brought forth out of Egypt with a firm hand.

Nag-ampo ako ngadto kang Yahweh ug miingon, 'O Yahweh nga Ginoo, ayaw laglaga ang imong mga katawhan o ang imong panulondon nga imong giluwas pinaagi sa imong pagkabantogan, diin imong gipagawas sa Ehipto inubanan sa kusgan nga kamot.

27 Have remembrance of thy servants, of Abraham, of Isaac and of Jacob, —do not regard the obduracy of this people, or their lawlessness or their sin:

Hinumdomi ang imong sulugoon nga si Abraham, si Isaac, ug si Jacob; ayaw tan-awa ang pagkagahig ulo niining mga tawhana, ni ang ilang pagkadaotan, ni ang ilang sala,

28 lest the land out of which thou hast brought us forth say, Because Yahweh was not able to bring them into the land of which he had spoken to them, —and because he hated them, took he them forth to put them to death in the desert.

aron ang yuta diin asa mo kami gikuha magasulti, “Tungod kay wala man sila nadala ni Yahweh ngadto sa yuta nga iyang gisaad kanila, ug tungod kay gidumtan niya sila, iya silang gidala aron patyon ngadto sa kamingawan.”

29 Yet, they, are thy people and thine inheritance, —whom thou hast brought forth with thy great strength, and with thy stretched-out arm.

Sanglit katawhan mo sila ug imong panulondon, nga imong gipagawas pinaagi sa imong dakong kusog ug pinaagi sa pagpasundayag sa imong gahom.'