Amos 6
1 Alas for the careless in Zion, and for them who put confidence in the mountain of Samaria, —the distinguished among the first group of nations, to whom came in the house of Israel.
Pagkaalaot niadtong nagpaharuhay sa Zion, ug kadtong luwas sa kabungtoran sa Samaria, nga inila nga mga tawo sa maayo nga mga nasod, kadtong anaa sa balay sa Israel nga mianha sa pagtabang!
2 Pass ye over to Calneh, and see, and go on from thence to Hamath the great, —and go down to Gath of the Philistines, are they better than these kingdoms? or their boundary larger than your boundary?
Ang inyong mga pangulo nag-ingon, “Adto sa Calne ug tan-awa; gikan didto paingon sa Hamat, ang bantogan nga siyudad; dayon lugsong ngadto sa Gat sa filistihanon. Mas maayo ba sila kay sa imong duha ka gingharian? mas dako ba ang ilang utlanan kaysa imong utlanan?”
3 Ye who are putting far away the day of calamity, —but bringing near the abode of violence:
Alaot kadtong nagbaliwala sa adlaw sa katalagman ug naghimo sa trono sa kasamok nga mahiduol.
4 Who are lying on beds of ivory, and sprawling on their couch of pleasure, —and eating the well-fed of the flock, and the fatted calves out of the midst of the stalls:
Naghigda sila sa mga mahalon nga higdaanan ug naghigda sila sa humok nga lingkoranan. Nagkaon sila sa karne sa mga nating karnero gikan sa ilang mga kahayopan ug sa mga baka nga gikan sa pasungan.
5 Who are bawling at the bidding of the harp, —like David, have they invented for themselves instruments of song:
Nag-awit sila ug mga awit nga walay pulos inubanan sa tugtog sa alpa; gihimo nila ang mga tulonggon sama sa gibuhat ni David.
6 Who are quaffing bowls of wine, and, with the best of oils, anointing themselves, —and are not afflicted for the injury of Joseph: —
Nag-inom sila ug ilimnom gikan sa mga panaksan ug gidihogan nila ang ilang mga kaugalingon sa mga maayong lana, apan wala sila magbangotan sa pagkalaglag ni Jose.
7 Therefore, at once, shall they go into exile among the first of the exiles, —so shall be disturbed the revelry of sprawlers.
Busa karon bihagon sila uban sa mga unang binihag na ug ang pista niadtong nagpahigayon mangahanaw lamang.
8 Sworn hath the Lord, Yahweh, by his own life, Declareth Yahweh, God of hosts, abhorring am I, the grandeur of Jacob, and, his palaces, I hate, —therefore will I cast off the city and the fulness thereof.
Ako ang Ginoo nga si Yahweh, nanumpa pinaagi sa akong kaugalingon— mao kini ang gipahayag sa Ginoo nga si Yahweh, ang Dios nga makagagahom, gidumtan ko ang garbo ni Jacob; gikasilagan ko ang iyang mga salipdanan. Busa itugyan ko ang siyudad ug ang tanan nga anaa niini.”
9 And it shall come to pass, though there be left remaining ten men in one house, yet shall they die;
Kung mahitabo kini nga adunay napulo ka mga tawo nga mahibilin sa usa ka balay, mamatay silang tanan.
10 And a man’s near of kin, even he who is about to burn the bones, shall carry him out of the house, when he shall say to him that is in the hinder parts of the house—Are there yet any with thee? and he shall say—No one. Then shall he say—Hush! for we must not invoke the name of Yahweh.
Kung ang paryenti sa usa ka tawo moadto aron pagkuha sa ilang lawas—ang tawo nga mosunog kanila human mapagawas ang mga patay nga lawas sa balay—kung mosulti siya ngadto sa tawo sa balay, “Aduna ka bay kauban dinhi?” Unsa kaha kung ang tawo mosulti nga “Wala” Unya mosulti siya, “Paghilom, kay kinahanglan dili nato hisgutan ang ngalan ni Yahweh.”
11 For lo! Yahweh, is giving command, and will smite the great house into ruins, —and the little house with clefts.
Kay, tan-awa, maghatag si Yahweh ug mando, ug madugmok ang dakong balay ngadto sa pagkapino, ug ang gamay nga balay.
12 Shall horses run upon crag? or will a man plough [there] with oxen? For ye have turned to poison the sentence of justice, and the fruit of righteousness, to wormwood:
Modagan ba ang mga kabayo diha sa batoon nga mga pangpang? Modaro ba ang tawo didto pinaagi sa mga baka? Apan gihimo ninyong hilo ang hustisya ug ang bunga sa pagkamatarong ngadto sa pagkapait.
13 Who rejoice in a thing of nought, —who say, Have we not by our own strength, taken to ourselves horns?
Kamo nga nagmaya sa Lo Debar, nga nag-ingon, “Wala ba namo nailog ang Karnaim pinaagi sa among kaugalingong kusog?”
14 For behold me! raising up against you, O house of Israel, Declareth Yahweh, the God of hosts—a nation! And they shall crush you, from the entering in of Hamath, unto the torrent-bed of the waste plain.
Apan tan-awa, magtuboy ako ug nasod nga makigbatok kaninyo, o balay sa Israel—mao kini ang gipahayag ni Yahweh, ang Dios nga makagagahom. Sakiton nila kamo gikan sa Lebo Hamat ngadto sa sapa sa Arabia.”
