Acts 23
1 And Paul, looking steadfastly, at the High-council, said—Brethren! I, in all good conscience have used my citizenship for God until this day.
സഭാസദ്ലോകാൻ പ്രതി പൗലോഽനന്യദൃഷ്ട്യാ പശ്യൻ അകഥയത്, ഹേ ഭ്രാതൃഗണാ അദ്യ യാവത് സരലേന സർവ്വാന്തഃകരണേനേശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ആചരാമി|
2 And, the High-priest, Ananias, ordered them that stood by him, to be smiting him on the mouth.
അനേന ഹനാനീയനാമാ മഹായാജകസ്തം കപോലേ ചപേടേനാഹന്തും സമീപസ്ഥലോകാൻ ആദിഷ്ടവാൻ|
3 Then, Paul, unto him, said—God is about to be smiting thee, thou whited wall! Dost, thou, then sit to judge me according to the law, and, unlawfully, orderest me to be smitten?
തദാ പൗലസ്തമവദത്, ഹേ ബഹിഷ്പരിഷ്കൃത, ഈശ്വരസ്ത്വാം പ്രഹർത്തുമ് ഉദ്യതോസ്തി, യതോ വ്യവസ്ഥാനുസാരേണ വിചാരയിതുമ് ഉപവിശ്യ വ്യവസ്ഥാം ലങ്ഘിത്വാ മാം പ്രഹർത്തുമ് ആജ്ഞാപയസി|
4 And, they who stood by, said—The High-priest of God, dost thou revile?
തതോ നികടസ്ഥാ ലോകാ അകഥയൻ, ത്വം കിമ് ഈശ്വരസ്യ മഹായാജകം നിന്ദസി?
5 And Paul said—I was not aware, brethren, that he was high-priest; because it is written—Of a ruler of thy people, shalt thou not speak injuriously.
തതഃ പൗലഃ പ്രതിഭാഷിതവാൻ ഹേ ഭ്രാതൃഗണ മഹായാജക ഏഷ ഇതി ന ബുദ്ധം മയാ തദന്യച്ച സ്വലോകാനാമ് അധിപതിം പ്രതി ദുർവ്വാക്യം മാ കഥയ, ഏതാദൃശീ ലിപിരസ്തി|
6 But Paul, getting to know that, the one part, were Sadducees and, the other, Pharisees, began to cry aloud in the council—Brethren! I, am, a Pharisee, son of Pharisees: —Concerning a hope, even of a rising again of the dead, am I to be judged.
അനന്തരം പൗലസ്തേഷാമ് അർദ്ധം സിദൂകിലോകാ അർദ്ധം ഫിരൂശിലോകാ ഇതി ദൃഷ്ട്വാ പ്രോച്ചൈഃ സഭാസ്ഥലോകാൻ അവദത് ഹേ ഭ്രാതൃഗണ അഹം ഫിരൂശിമതാവലമ്ബീ ഫിരൂശിനഃ സത്നാനശ്ച, മൃതലോകാനാമ് ഉത്ഥാനേ പ്രത്യാശാകരണാദ് അഹമപവാദിതോസ്മി|
7 And, as this he was saying, there arose a dissension of the Pharisees and Sadducees; and rent asunder was the throng.
ഇതി കഥായാം കഥിതായാം ഫിരൂശിസിദൂകിനോഃ പരസ്പരം ഭിന്നവാക്യത്വാത് സഭായാ മധ്യേ ദ്വൗ സംഘൗ ജാതൗ|
8 For, Sadducees, say, there is no rising again, nor messenger, nor spirit, whereas, Pharisees, confess them both.
യതഃ സിദൂകിലോകാ ഉത്ഥാനം സ്വർഗീയദൂതാ ആത്മാനശ്ച സർവ്വേഷാമ് ഏതേഷാം കമപി ന മന്യന്തേ, കിന്തു ഫിരൂശിനഃ സർവ്വമ് അങ്ഗീകുർവ്വന്തി|
9 And there arose a great outcry, and certain of the Scribes of the party of the Pharisees, standing up, began to strive, saying—Nothing bad, find we in this man; —but, if a spirit hath spoken unto him, or a messenger…
തതഃ പരസ്പരമ് അതിശയകോലാഹലേ സമുപസ്ഥിതേ ഫിരൂശിനാം പക്ഷീയാഃ സഭാസ്ഥാ അധ്യാപകാഃ പ്രതിപക്ഷാ ഉത്തിഷ്ഠന്തോ ഽകഥയൻ, ഏതസ്യ മാനവസ്യ കമപി ദോഷം ന പശ്യാമഃ; യദി കശ്ചിദ് ആത്മാ വാ കശ്ചിദ് ദൂത ഏനം പ്രത്യാദിശത് തർഹി വയമ് ഈശ്വരസ്യ പ്രാതികൂല്യേന ന യോത്സ്യാമഃ|
10 And, great dissension arising, the captain, fearing lest Paul would be torn in pieces by them, ordered the troop to go down, and take him by force out of their midst, to bring him into the castle.
തസ്മാദ് അതീവ ഭിന്നവാക്യത്വേ സതി തേ പൗലം ഖണ്ഡം ഖണ്ഡം കരിഷ്യന്തീത്യാശങ്കയാ സഹസ്രസേനാപതിഃ സേനാഗണം തത്സ്ഥാനം യാതും സഭാതോ ബലാത് പൗലം ധൃത്വാ ദുർഗം നേതഞ്ചാജ്ഞാപയത്|
11 But, on the following night, the Lord, standing over him, said—Be of good courage! for, as thou hast fully borne witness of the things concerning me in Jerusalem, so must thou, in Rome also, bear witness.
രാത്രോ പ്രഭുസ്തസ്യ സമീപേ തിഷ്ഠൻ കഥിതവാൻ ഹേ പൗല നിർഭയോ ഭവ യഥാ യിരൂശാലമ്നഗരേ മയി സാക്ഷ്യം ദത്തവാൻ തഥാ രോമാനഗരേപി ത്വയാ ദാതവ്യമ്|
12 And, when it became day, the Jews, forming a conspiracy, bound themselves under a curse, saying, that they would neither eat nor drink till they had slain Paul.
ദിനേ സമുപസ്ഥിതേ സതി കിയന്തോ യിഹൂദീയലോകാ ഏകമന്ത്രണാഃ സന്തഃ പൗലം ന ഹത്വാ ഭോജനപാനേ കരിഷ്യാമ ഇതി ശപഥേന സ്വാൻ അബധ്നൻ|
13 And they were, more than forty, who, this sworn-confederacy, had formed.
ചത്വാരിംശജ്ജനേഭ്യോഽധികാ ലോകാ ഇതി പണമ് അകുർവ്വൻ|
14 And they went unto the High-priests and Elders, and said—With a curse have we bound ourselves, to taste, nothing, until we have slain Paul.
തേ മഹായാജകാനാം പ്രാചീനലോകാനാഞ്ച സമീപം ഗത്വാ കഥയൻ, വയം പൗലം ന ഹത്വാ കിമപി ന ഭോക്ഷ്യാമഹേ ദൃഢേനാനേന ശപഥേന ബദ്ധ്വാ അഭവാമ|
15 Now, therefore, do, ye, with the High-council, make it appear unto the captain, that he should bring him down unto you, as though about to ascertain more exactly the things that concern him; and, we, or ever he come near, are ready to kill him.
അതഏവ സാമ്പ്രതം സഭാസദ്ലോകൈഃ സഹ വയം തസ്മിൻ കഞ്ചിദ് വിശേഷവിചാരം കരിഷ്യാമസ്തദർഥം ഭവാൻ ശ്വോ ഽസ്മാകം സമീപം തമ് ആനയത്വിതി സഹസ്രസേനാപതയേ നിവേദനം കുരുത തേന യുഷ്മാകം സമീപം ഉപസ്ഥിതേഃ പൂർവ്വം വയം തം ഹന്തു സജ്ജിഷ്യാമ|
16 But Paul’s sister’s son hearing of the lying-in-wait, happening to be near, and coming into the castle, —reported it unto Paul.
തദാ പൗലസ്യ ഭാഗിനേയസ്തേഷാമിതി മന്ത്രണാം വിജ്ഞായ ദുർഗം ഗത്വാ താം വാർത്താം പൗലമ് ഉക്തവാൻ|
17 And Paul, calling unto him one of the centurions, said—This young man, lead thou away unto the captain, for he hath somewhat to report unto him.
തസ്മാത് പൗല ഏകം ശതസേനാപതിമ് ആഹൂയ വാക്യമിദമ് ഭാഷിതവാൻ സഹസ്രസേനാപതേഃ സമീപേഽസ്യ യുവമനുഷ്യസ്യ കിഞ്ചിന്നിവേദനമ് ആസ്തേ, തസ്മാത് തത്സവിധമ് ഏനം നയ|
18 He, therefore, taking him with him, brought him unto the captain, and saith—The prisoner Paul, calling me unto him, requested me to bring this young man unto thee, as having somewhat to tell thee.
തതഃ സ തമാദായ സഹസ്രസേനാപതേഃ സമീപമ് ഉപസ്ഥായ കഥിതവാൻ, ഭവതഃ സമീപേഽസ്യ കിമപി നിവേദനമാസ്തേ തസ്മാത് ബന്ദിഃ പൗലോ മാമാഹൂയ ഭവതഃ സമീപമ് ഏനമ് ആനേതും പ്രാർഥിതവാൻ|
19 And the captain, taking him by the hand, and going aside, began, privately, to ask—What is it which thou hast to report unto me?
തദാ സഹസ്രസേനാപതിസ്തസ്യ ഹസ്തം ധൃത്വാ നിർജനസ്ഥാനം നീത്വാ പൃഷ്ഠവാൻ തവ കിം നിവേദനം? തത് കഥയ|
20 And he said—The Jews, have agreed to request thee, that, to-morrow, thou wouldst bring, Paul, down into the High-council, as though about to ascertain something, more exact, concerning him.
തതഃ സോകഥയത്, യിഹൂദീയലാകാഃ പൗലേ കമപി വിശേഷവിചാരം ഛലം കൃത്വാ തം സഭാം നേതും ഭവതഃ സമീപേ നിവേദയിതും അമന്ത്രയൻ|
21 Thou, therefore, do not be persuaded by them, for there are lying in wait for him, from among them, more than forty men, —who, indeed, have bound themselves under a curse, neither to eat nor drink, till they have killed him; and, now, are they ready, awaiting the promise, from thee.
കിന്തു മവതാ തന്ന സ്വീകർത്തവ്യം യതസ്തേഷാം മധ്യേവർത്തിനശ്ചത്വാരിംശജ്ജനേഭ്യോ ഽധികലോകാ ഏകമന്ത്രണാ ഭൂത്വാ പൗലം ന ഹത്വാ ഭോജനം പാനഞ്ച ന കരിഷ്യാമ ഇതി ശപഥേന ബദ്ധാഃ സന്തോ ഘാതകാ ഇവ സജ്ജിതാ ഇദാനീം കേവലം ഭവതോ ഽനുമതിമ് അപേക്ഷന്തേ|
22 the captain, therefore, dismissed the young man, charging him—Unto no one, divulge thou, that, these things, thou hast shewed unto me.
യാമിമാം കഥാം ത്വം നിവേദിതവാൻ താം കസ്മൈചിദപി മാ കഥയേത്യുക്ത്വാ സഹസ്രസേനാപതിസ്തം യുവാനം വിസൃഷ്ടവാൻ|
23 And calling certain two of the centurions he said—Make ye ready two hundred soldiers, that they may journey as far as Caesarea, —and seventy horsemen, and two hundred spearmen, by the third hour of the night;
അനന്തരം സഹസ്രസേനാപതി ർദ്വൗ ശതസേനാപതീ ആഹൂയേദമ് ആദിശത്, യുവാം രാത്രൗ പ്രഹരൈകാവശിഷ്ടായാം സത്യാം കൈസരിയാനഗരം യാതും പദാതിസൈന്യാനാം ദ്വേ ശതേ ഘോടകാരോഹിസൈന്യാനാം സപ്തതിം ശക്തിധാരിസൈന്യാനാം ദ്വേ ശതേ ച ജനാൻ സജ്ജിതാൻ കുരുതം|
24 beasts also provide, in order that, seating Paul thereon, they may bring him safely through unto Felix the governor.
പൗലമ് ആരോഹയിതും ഫീലിക്ഷാധിപതേഃ സമീപം നിർവ്വിഘ്നം നേതുഞ്ച വാഹനാനി സമുപസ്ഥാപയതം|
25 And he wrote a letter, after this form: —
അപരം സ പത്രം ലിഖിത്വാ ദത്തവാൻ തല്ലിഖിതമേതത്,
26 Claudius Lysias, unto the most excellent governor Felix, Joy!
മഹാമഹിമശ്രീയുക്തഫീലിക്ഷാധിപതയേ ക്ലൗദിയലുഷിയസ്യ നമസ്കാരഃ|
27 This man, having been apprehended by the Jews, and being about to be killed by them, I went down with the troop, and rescued; having learned that he was, a Roman.
യിഹൂദീയലോകാഃ പൂർവ്വമ് ഏനം മാനവം ധൃത്വാ സ്വഹസ്തൈ ർഹന്തുമ് ഉദ്യതാ ഏതസ്മിന്നന്തരേ സസൈന്യോഹം തത്രോപസ്ഥായ ഏഷ ജനോ രോമീയ ഇതി വിജ്ഞായ തം രക്ഷിതവാൻ|
28 And, being minded to find out the cause for which they were accusing him, [I took him down into their High-council],
കിന്നിമിത്തം തേ തമപവദന്തേ തജ്ജ്ഞാതും തേഷാ സഭാം തമാനായിതവാൻ|
29 whom I found to be accused concerning questions of their law, but, of nothing worthy of death or bonds, to be charged.
തതസ്തേഷാം വ്യവസ്ഥായാ വിരുദ്ധയാ കയാചന കഥയാ സോഽപവാദിതോഽഭവത്, കിന്തു സ ശൃങ്ഖലബന്ധനാർഹോ വാ പ്രാണനാശാർഹോ ഭവതീദൃശഃ കോപ്യപരാധോ മയാസ്യ ന ദൃഷ്ടഃ|
30 But, when I was informed there would be a plot against the man, forthwith, I sent him unto thee, charging, his accusers also, to be speaking against him before thee.
തഥാപി മനുഷ്യസ്യാസ്യ വധാർഥം യിഹൂദീയാ ഘാതകാഇവ സജ്ജിതാ ഏതാം വാർത്താം ശ്രുത്വാ തത്ക്ഷണാത് തവ സമീപമേനം പ്രേഷിതവാൻ അസ്യാപവാദകാംശ്ച തവ സമീപം ഗത്വാപവദിതുമ് ആജ്ഞാപയമ്| ഭവതഃ കുശലം ഭൂയാത്|
31 So the soldiers, according to their orders, taking up Paul, brought him by night unto Antipatris;
സൈന്യഗണ ആജ്ഞാനുസാരേണ പൗലം ഗൃഹീത്വാ തസ്യാം രജന്യാമ് ആന്തിപാത്രിനഗരമ് ആനയത്|
32 and, on the morrow, leaving the horsemen to go on with him, returned to the castle, —
പരേഽഹനി തേന സഹ യാതും ഘോടകാരൂഢസൈന്യഗണം സ്ഥാപയിത്വാ പരാവൃത്യ ദുർഗം ഗതവാൻ|
33 and the others, entering into Caesarea, and delivering the letter unto the governor, set, Paul also, before him.
തതഃ പരേ ഘോടകാരോഹിസൈന്യഗണഃ കൈസരിയാനഗരമ് ഉപസ്ഥായ തത്പത്രമ് അധിപതേഃ കരേ സമർപ്യ തസ്യ സമീപേ പൗലമ് ഉപസ്ഥാപിതവാൻ|
34 And, when he had read it, and asked out of what province he was, and learned that he was from Cilicia,
തദാധിപതിസ്തത്പത്രം പഠിത്വാ പൃഷ്ഠവാൻ ഏഷ കിമ്പ്രദേശീയോ ജനഃ? സ കിലികിയാപ്രദേശീയ ഏകോ ജന ഇതി ജ്ഞാത്വാ കഥിതവാൻ,
35 I myself will hear thee in full, said he, whensoever, thine accusers also, are come; and gave orders that, in the palace of Herod, he should be kept under guard.
തവാപവാദകഗണ ആഗതേ തവ കഥാം ശ്രോഷ്യാമി| ഹേരോദ്രാജഗൃഹേ തം സ്ഥാപയിതുമ് ആദിഷ്ടവാൻ|
