2 Samuel 5

1 Then came all the tribes of Israel unto David, in Hebron, —and spake, saying—Behold us! thy bone and thy flesh, we are.

Unya miadto ang tanang mga tribo sa Israel ngadto kang David sa Hebron ug miingon, “Tan-awa, unod ug bukog mo kami.

2 Also, in time past, when Saul was king over us, thou, wast he that led out and brought in, Israel, —and Yahweh said to thee—Thou, shalt be shepherd unto my people, Israel, and, thou, shalt become leader over Israel.

Kaniadto, sa dihang si Saul pa ang naghari kanato, ikaw usab ang nagdumala sa kasundalohan sa Israel. Miingon si Yahweh kanimo, 'Bantayan mo ang akong katawhan nga mga Israelita, ug mahimo kang pangulo sa Israel.”'

3 So all the elders of Israel came unto the king, in Hebron, and King David solemnised to them a covenant in Hebron, before Yahweh, —and they anointed David to be king over Israel.

Busa miadto ang tanang katigulangan sa Israel ngadto sa hari didto sa Hebron, ug naghimo si David ug kasabotan tali kanila sa atubangan ni Yahweh. Gidihogan nila si David ingon nga hari sa tibuok Israel.

4 Thirty years old, was David when he began to reign, —forty years, he reigned:

Nagpangidaron si David ug 30 sa dihang nagsugod siya sa paghari, ug naghari siya sulod sa 40 ka tuig.

5 in Hebron, reigned he over Judah, seven years, and six months, —and, in Jerusalem, reigned he thirty and three years, over all Israel and Judah.

Naghari siya sa Juda didto sa Hebron sulod sa pito ka tuig ug unom ka bulan, ug naghari siya sa Jerusalem sulod sa 33 ka tuig sa tibuok Israel ug Juda.

6 Then went the king and his men, to Jerusalem, against the Jebusites, inhabiting the land, —and they spake to David, saying—Thou canst not come in hither, unless thou take away the blind and lame—Thinking, David will not come in hither.

Miadto ang hari ug ang iyang kasundalohan sa Jerusalem aron makigbatok sa mga Jebusihanon, nga mga lumulupyo sa maong yuta. Miingon sila kang David, “Dili kamo makaanhi dinhi gawas kung buot ninyo nga pildihon kamo sa mga buta ug bakol. Dili makasulod si David dinhi.”

7 So then David captured the citadel of Zion, —the same, is the city of David.

Bisan pa niana, nailog ni David ang kota sa Sion, nga nahimo karong siyudad ni David.

8 And David said, on that day—Whosoever is smiting the Jebusites, then let him reach as far as the aqueduct. But, as for the lame and the blind, they were the hated of David’s soul, —for which cause, they kept on saying, Blind and lame! he will not enter the place.

Nianang panahona miingon si David, “Kadtong nagsulong sa mga Jebusihanon kinahanglan moagi sa agianan sa tubig aron maapsan ang 'bakol ug ang buta' nga mga kaaway ni David.” Maong miingon ang katawhan, “Ang 'buta ug ang bakol' kinahanglan nga dili mosulod sa palasyo.”

9 So then David dwelt in the citadel, and called it, The City of David, —and David built round about, from Millo and inwards.

Busa mipuyo si David sa maong kota ug gitawag kini nga siyudad ni David. Gilig-on niya ang tibuok palibot niini, gikan sa balkonahe hangtod sa sulod.

10 And David went on and on waxing great, —Yahweh, God of hosts, being with him.

Nahimong gamhanan si David tungod kang Yahweh, ang Dios sa kasundalohang anghel, nga nag-uban kaniya.

11 Then Hiram, king of Tyre, sent messengers unto David, with cedar-wood, and carpenters, and masons, and they built a house for David.

Unya nagpadala ug mga mensahero si Hiram nga hari sa Tiro ngadto kang David, ug mga kahoy nga sidro, mga panday, ug mga mason. Nagtukod sila ug balay alang kang David.

12 So David perceived that Yahweh had established him to be king over Israel, —and that he had exalted his kingdom, for the sake of his people Israel.

Nasayod si David nga gilig-on na siya ni Yahweh ingon nga hari sa Israel, ug nga iyang gibayaw ang iyang gingharian alang sa kaayohan sa iyang katawhan sa Israel.

13 And David took him yet more concubines and wives, out of Jerusalem, after he had come from Hebron, and there were, yet further, born unto David, sons and daughters.

Pagkahuman ug biya ni David sa Hebron ug miadto sa Jerusalem, nagkuha siya ug dugang pang mga kaipon ug mga asawa sa Jerusalem, ug dugang pang mga anak nga lalaki ug babaye ang gipakatawo kaniya.

14 Now, these, are the names of the sons who were born unto him in Jerusalem, —Shammua and Shobab, and Nathan, and Solomon;

Mao kini ang mga ngalan sa mga anak nga gipakatawo kaniya didto sa Jerusalem: Sammua, Sobab, Natan, Solomon,

15 and Ibhar and Elishua and Nepheg and Yaphia;

Ibar, Elisua, Nefeg, Jafia,

16 and Elishama and Eliada, and Eliphalet.

Elisama, Eliada, ug si Elifelet.

17 And, when the Philistine heard that they had anointed David to be king over Israel, then came up all the Philistines to seek to secure David, and David heard of it, and went down into the citadel.

Karon sa dihang nadunggan sa mga Filistihanon nga gidihogan na si David ingon nga hari sa Israel, migawas silang tanan aron sa pagpangita kaniya. Apan nadunggan kini ni David ug miadto siya sa salipdanan.

18 Now, the Philistines, had come, —and had spread themselves out in the vale of Rephaim.

Karon miabot ang mga Filistihanon ug nagkatag sa walog sa Refaim.

19 So then David enquired of Yahweh, saying, —Shall I go up against the Philistines? Wilt thou deliver them into my hand? And Yahweh said unto David—Go up; for I, will surely deliver, the Philistines into thy hand.

Unya nangayo ug panabang si David kang Yahweh. Miingon siya, “Sulongon ko ba ang mga Filistihanon? Ihatag mo ba ang kadaogan batok kanila?” Miingon si Yahweh kang David, “Sulonga, kay ihatag ko gayod kanimo ang kadaogan batok sa mga Filistihanon.”

20 And David entered Baal-perazim, and David smote them there, and said—Yahweh hath broken forth upon mine enemies, before me, like a breaking forth of waters. For this cause, called he the name of that place, Baal-perazim.

Busa misulong si David sa Baal Perazim, ug didto gibuntog niya sila. Miingon siya, “Mibugwak si Yahweh ngadto sa akong mga kaaway sa akong atubangan ingon nga mibugwak nga tubig sa baha.” Busa nahimong Baal Perazim ang ngalan niana nga dapit.

21 And they left their images there, —and David and his men took them away.

Gibilin sa mga Filistihanon ang ilang mga diosdios didto, ug gipangdala kini ni David ug sa iyang mga kasundalohan.

22 And, yet again, did the Philistines come up, —and they spread themselves out in the vale of Rephaim.

Unya misubida ug nagkatag na usab ang mga Filistihanon sa walog sa Refaim.

23 So David enquired of Yahweh, and he said—Thou shalt not go up, —Get round behind them, and come in upon them, over against the mulberry-trees.

Busa nangayo na usab ug tabang si David kang Yahweh, ug miingon si Yahweh kaniya, “Kinahanglan nga dili kamo mosulong sa ilang atubangan, apan liputa ninyo sila ug sulonga sila agi sa kakahoyan sa balsamo.

24 And it shall be, when thou shalt hear a sound of marching in the tops of the mulberry-trees, then, shalt thou act with decision, —for, then, will Yahweh have gone forth before thee, to smite the host of the Philistines.

Sa dihang madungog ninyo ang tingog sa pagmartsa pinaagi sa huros sa hangin agi sa tumoy sa kakahoyan sa balsamo, sulong dayon kamo. Buhata kini tungod kay mag-uban si Yahweh kaninyo aron sa pagsulong sa kasundalohan sa mga Filistihanon.”

25 And David did so, as Yahweh had commanded him, —and smote the Philistines, from Gibeon until thou enterest Gezer.

Busa gibuhat kini ni David sumala sa sugo ni Yahweh kaniya. Gipamatay niya ang mga Filistihanon gikan sa Geba padulong sa Gezer.