2 Samuel 22
1 And David spake unto Yahweh, the words of this song, in the day when Yahweh had rescued him, out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul;
Rəbb Davudu bütün düşmənlərinin və Şaulun əlindən qurtaranda Davud bu ilahinin sözlərini Rəbbə söylədi;
2 and he said, —Yahweh, was my mountain crag and my stronghold, and my deliverer—mine;
O belə oxudu: Rəbb qayam, qalamdır, xilaskarımdır,
3 My God, was my rock, I sought refuge in him, —My shield, and my horn of salvation, my high tower, and my refuge, My Saviour! from violence, thou didst save me.
Allahım qayamdır, Ona pənah gətirəcəyəm, Odur qalxanım, qüvvətli qurtarıcım, qülləm, Sığınacaq yerim, xilaskarım! Sən məni zalımların əlindən qurtarırsan!
4 As one worthy to be praised, called I on Yahweh, —And, from my foes, was I saved.
Həmdə layiq olan Rəbbi çağıracağam, Düşmənlərimin əlindən qurtulacağam.
5 When the breakers of death had encompassed me, —the torrents of perdition, made me afraid, —
Çünki ətrafımı ölüm dalğaları bürümüşdü, Məni əcəl selləri ürkütmüşdü,
Ölülər diyarının ipləri mənə sarılmışdı, Ölüm kəməndləri məni qarşılamışdı. (Sheol h7585)
7 In my distress, called I on Yahweh, Yea, unto my God, did I call, —and he hearkened, out of his temple, unto my voice, and, my cry for help, was in his ears!
Əzab içində Rəbbə yalvardım, Allahımı köməyə çağırdım. O, məbədindən səsimi eşitdi, Fəryadımsa Onun qulağına yetdi.
8 Then did the earth shake and quake, the foundations of the heavens, were deeply moved, —yea they did shake, because he was angry,
O zaman sarsılıb dünya titrədi, Göylər təməllərindən sarsılıb lərzəyə gəldi. Çünki O qəzəbləndi.
9 There went up a smoke in his nostrils, and, a fire out of his mouth, devoured, —live coals, were kindled from it:
Burnundan tüstü çıxıb yüksəldi, Ağzından yandırıb-yaxan alov püskürdü, Bundan közlər tutuşdu.
10 Then he stretched out the heavens, and came down, —and, thick gloom, was under his feet;
O, göyləri yarıb yerədək endi. Qatı zülmət ayaqları altında idi.
11 Then he rode on a cherub, and flew, —and was seen on the wings of the wind;
Bir keruva minib uçdu, Yel qanadları üstündə şığıdı.
12 And made of the darkness around him, pavilions, —gathering of waters, clouds of vapours.
Ətrafını zülmətə bürüdü, Tufan qoparan qara buludlardan Özünə çardaqlar qurdu.
13 Out of the brightness before him, were kindled live coals of fire;
Hüzurunun nuru şəfəq saçdı, Oradan odlu közlər düşüb alovlandı.
14 Thunder from the heavens, did Yahweh give forth, —yea, the Highest, uttered his voice;
Rəbb göylərdən gurladı, Haqq-Taala səs saldı.
15 And he sent forth arrows, and scattered them, —lightning, and confused them;
Oxlar atıb düşmənləri darmadağın etdi, Şimşəyini çaxdırıb onları dağıtdı.
16 Then appeared the channels of the sea, were uncovered the foundations of the world, —at the rebuke of Yahweh, the blast of the breath of his nostrils;
Rəbbin məzəmmətindən, Burnundakı nəfəsinin şiddətindən Dənizin dərinlikləri göründü, Dünyanın bünövrələri açıq qaldı.
17 He sent from on high, he took me, —he drew me out of many waters;
O, ucalardan əl uzadıb məni tutdu, Məni dərin suların içindən çıxartdı.
18 He rescued me from my foe, in his might, —from them who hated me, because they were too strong for me:
Məni qüvvətli düşmənimdən azad etdi, Çünki yağılarım məndən güclü idi.
19 They confronted me, in the day of my necessity, —then became Yahweh my stay:
Fəlakətli günümdə qarşıma çıxdılar, Lakin Rəbb mənə dayaq oldu.
20 And brought out, into a large place, even me, —he delivered me, because he delighted in me:
O məni geniş yerə çıxartdı, Məndən razı qalıb məni qurtardı.
21 Yahweh rewarded me, according to my righteousness—according to the cleanness of my hands, he repaid me:
Rəbb mənə salehliyim naminə ənam verdi, Mənə əlitəmizliyimin əvəzini verdi.
22 For I had kept the ways of Yahweh, —and not broken away from my God;
Çünki Rəbbin yolunu tutmuşam, Pis olub Allahımın yolundan azmamışam.
23 For, all his regulations, were before me, —and, as for his statutes, I turned not from them.
Onun bütün hökmləri önümdədir, Qaydalarından imtina etməmişəm.
24 So became I blameless towards him, —and kept myself from mine iniquity:
Onun önündə kamilliyə çatmışam, Özümü günahdan qorumuşam.
25 Yahweh therefore repaid me, according to my righteousness, —according to my pureness before his eyes.
Rəbb mənə salehliyimin əvəzini verdi, Gözünün önündə təmizliyimin əvəzini verdi.
26 With the loving, thou didst show thyself loving, —with the blameless hero, thou didst show thyself blameless;
Sədaqətlilərlə sədaqətlisən, Kamillərlə kamilsən.
27 With the pure, thou didst show thyself pure, —but, with the perverse, thou didst shew thyself ready to contend:
Təmizlərlə təmizsən, Əyrilərlə əyriliklərinə görə davranırsan.
28 And, a patient people, thou didst save, —but, thine eyes, were on the lofty—thou layedst them low;
İtaətkar insanları qurtarırsan, Lovğalara göz qoyursan, onları alçaldırsan.
29 For, thou, wast my lamp, O Yahweh, —and, Yahweh, enlightened my darkness;
Ya Rəbb, Sən mənim çırağımsan, Rəbb zülmətimi nura çevirir.
30 For, by thee, I ran through a troop, —by my God, I leapt over a wall.
Səninlə qoşun üstünə hücum çəkirəm, Allahımla sədlər keçirəm.
31 As for God, blameless is his way, —the speech of Yahweh, hath been proved, a shield, he is to all who seek refuge in him.
Allahın yolu kamildir, Rəbbin kəlamı safdır, Rəbb ona sığınanların sipəridir.
32 For who is a GOD, save Yahweh? and who a Rock, save our God?
Rəbdən başqa Allah kimdir ki? Allahımızdan başqa qaya kimdir ki?
33 GOD, is my fortress of strength, —and shewed to the blameless his way;
Allah qalamdır, mənə qüvvət verər, Yolumu kamil edər.
34 Planting my feet like the hinds’, —yea, on my high places, he caused me to stand;
Ayaqlarımı maral ayaqları kimi çevik edər, Məni zirvələrdə saxlar.
35 Teaching my hands, to war, —so that a bow of bronze was bent by mine arms;
Əllərimə döyüş təlimi verər, Qollarım tunc kamanı dartar.
36 Thus didst thou grant me, as a shield, thy salvation, —and, thy condescension, made me great.
Sən mənə qurtuluş qalxanını verdin, Etdiyin köməklə Sən məni yüksəltdin.
37 Thou didst widen my stepping-places, under me, —so that mine ankles faltered not:
Geniş yer açdın ki, addımlayım, Büdrəməsin ayaqlarım.
38 I pursued my foes, and destroyed them, —and returned not, till they were consumed;
Düşmənlərimi qovdum, onları qırdım, Onlar məhv olanadək geriyə qayıtmadım.
39 So I consumed them, and crushed them, and they rose not again, —thus fell they under my feet:
Onları əzib qurtardım, qalxa bilmədilər, Ayaqlarımın altına sərildilər.
40 Thus didst thou gird me with strength, for the battle, —thou subduedst mine assailants under me:
Döyüş üçün məni qüvvə ilə bürüdün, Əleyhdarlarımı ayağımın altına saldın,
41 And, as for my foes, thou didst give me their neck, —yea, them who hated me, that I might destroy them:
Düşmənlərimin kürəyini mənə sarı çevirdin, Mənə nifrət edən yağıları məhv etdim.
42 They cried out, but there was none to save, —unto Yahweh, but he answered them not.
Gözləsələr də, onları qurtaran olmadı, Rəbbə baxsalar da, Ondan cavab gəlmədi.
43 Then did I beat them in pieces, like the dust of the earth, —like the clay of the lanes, did I crush them, stamp them down.
Onları yerdəki toz kimi əzdim, Küçələrin palçığı kimi tapdaladım.
44 Thus didst thou rescue me from the contentions of my people, didst keep me to be the head of nations: —a people whom I had not known, served me;
Sən məni xalqımın çəkişmələrindən qurtardın, Məni millətlərə başçı qoydun, Tanımadığım xalqları mənə tabe etdirdin.
45 The sons of the foreigner, came cringing unto me, —at the hearing of the ear, they submitted to me, —
Yadellilər mənə boyun əyirlər. Səsimi eşidəndə mənə itaət edirlər.
46 The sons of the foreigner, were disheartened, and came quaking, out of their fortresses.
Yadellilərin cəsarəti qırıldı, Titrəyərək sığınacaqlarından çıxdılar.
47 Yahweh liveth, and blessed be my rock, —and exalted be the God (of the rock) of my salvation: —
Rəbb əbədi yaşayır, Qayama alqış olsun! Məni qurtaran Qayam, Allahım ucalsın!
48 The GOD who hath avenged me, and brought down peoples under me;
O Allahdır, mənə görə qisas alır, Xalqları mənə tabe etdirir.
49 And brought me forth from among my foes, —yea, from mine assailants, hast thou set me on high, from the man of violence, hast thou delivered me.
O məni düşmən içindən çıxarır, Məni yağılar üstündə ucaldır, Məni zalımların əlindən qurtarır.
50 For this cause, will I praise thee, O Yahweh, among the nations, —and, to thy name, will I touch the strings: —
Buna görə, ya Rəbb, Millətlər arasında Sənə şükür edəcəyəm, İsminə tərənnüm söyləyəcəyəm!
51 Who hath made great the victories of his King, —and shown lovingkindness to his Anointed One, to David and to his Seed, unto times age-abiding.
Rəbb padşahına böyük zəfərlər verər, Məsh etdiyi Davuda və nəslinə əbədi məhəbbət göstərər.
