2 Kings 8

1 Now, Elisha, had spoken unto the woman whose son he had restored to life, saying—Arise, and take thy journey, thou and thy household, and sojourn wheresoever thou canst sojourn, for Yahweh hath called for a famine, moreover also, it is coming upon the land seven years.

Karon nakigsulti si Eliseo sa babaye kansang kinabuhi sa anak nga lalaki iyang gibanhaw. Miingon siya kaniya, “Tindog, ug lakaw uban ang imong panimalay, ug pagpuyo sa bisan asa sa laing dapit, tungod kay nagtawag si Yahweh ug kagutom nga moabot niini nga yuta sulod sa pito ka tuig.”

2 So the woman arose, and did according to the word of the man of God, —and took her journey, she and her household, and she sojourned in the land of the Philistines, seven years.

Busa mitindog ang babaye ug mituman siya sa pulong sa tawo sa Dios. Milakaw siya uban sa iyang panimalay ug nagpuyo sa yuta sa mga Filistihanon sulod sa pito ka tuig.

3 And it came to pass, at the end of seven years, that the woman returned out of the land of the Philistines, —and she went forth to make outcry unto the king, concerning her house and concerning her field.

Ug nahitabo nga sa kataposan sa pito ka tuig nga mibalik ang babaye gikan sa yuta sa mga Filistihanon, ug miadto siya ngadto sa hari aron magpakiluoy kaniya alang sa iyang balay ug alang sa iyang yuta.

4 Now, the king, was speaking unto Gehazi, servant of the man of God, saying, Do recount unto me, I pray thee, all the great things that Elisha hath done.

Karon nakigsulti ang hari kang Gehazi, ang sulugoon sa tawo sa Dios, nga nag-ingon, “Palihog sultihi ako sa dagkong mga butang nga nahimo ni Eliseo.”

5 And so it was, just as he was recounting to the king how he had restored the dead to life, lo! the woman whose son he had restored to life, began making outcry unto the king, for her house and for her field. Then said Gehazi, My lord, O king! this, is the woman, and, this, her son, whom, Elisha, restored to life.

Unya sa dihang gisultihan niya ang hari giunsa ni Eliseo pagbanhaw ang kinabuhi sa bata nga patay na, miabot ang babaye kansang kinabuhi sa anak nga lalaki nabanhaw aron sa pagpakiluoy sa hari alang sa iyang balay ug yuta. Miingon si Gehazi, “Akong agalon, nga hari, mao kini ang babaye, ug mao kini ang iyang anak nga lalaki, nga gibanhaw ni Eliseo.”

6 So the king asked the woman, and she recounted it to him, —the king, therefore, appointed her a certain officer, saying—Restore all that was hers, and all the increase of the field, from the day she left the land, even until now.

Sa dihang gipangutana sa hari ang babaye mahitungod sa iyang anak, gisugilon niya kini kaniya. Busa nagsugo ang hari ug usa ka opisyales alang kaniya, nga miingon, “Ihatag kaniya pagbalik ang iyang gipanag-iya ug ang tanang abot sa iyang kaumahan gikan sa adlaw nga mibiya siya sa yuta hangtod karon.”

7 And Elisha came into Damascus, when Ben-hadad king of Syria, was sick, —and it was told him, saying, The man of God hath come as far as this place.

Miadto si Eliseo sa Damascus diin ang hari sa Aram nga si Ben Hadad nagsakit. Giingnan ang hari, “Mianhi dinhi ang tawo sa Dios.”

8 So the king said unto Hazael—Take in thy hand a present, and go to meet the man of God, —so shalt thou enquire of Yahweh, from him, saying, Shall I recover from this sickness?

Miingon ang hari ngadto kang Hazael, “Pagdala ug gasa diha sa imong kamot ug pakigkita sa tawo sa Dios, ug pagpakisayod kang Yahweh pinaagi kaniya, nga nagaingon, 'Maayo pa ba ako gikan niini nga balatian?'”

9 So Hazael went to meet him, and took a present in his hand, even every good thing of Damascus, forty camels’ burden, —and came, and stood before him, and said—Thy son, Ben-hadad king of Syria, hath sent me unto thee, saying, Shall I recover from this sickness?

Busa milakaw si Hazael aron sa pagpakigkita kaniya ug nagdala siyag gasa uban kaniya sa tanang matang sa maayong butang sa Damascus, nga gikarga sa 40 ka mga kamelyo. Busa miabot si Hazael ug mitindog sa atubangan ni Eliseo ug miingon, “Ang imong anak nga si Ben Hadad nga hari sa Aram nagpadala kanako nganhi kanimo, nga nagaingon, 'Maayo pa ba ako gikan niini nga balatian?'”

10 And Elisha said unto him, Go, say to him, Thou shalt, recover; And yet Yahweh hath shown me, that he will, die.

Miingon si Eliseo kaniya, “Lakaw, ingna si Ben Hadad, 'Mamaayo gayod ikaw,' apan gipakita kanako ni Yahweh nga mamatay gayod siya.'”

11 And he settled his countenance, and fixed it until he turned pale, —and the man of God, wept.

Unya gitutokan ni Eliseo si Hazael hangtod nga naulaw siya, ug mihilak ang tawo sa Dios.

12 Then said Hazael, Why, is my lord, weeping? And he said—Because I know what thou wilt do to the sons of Israel, by way of harm—Their fortresses, thou wilt set on fire, and, their choice young men, with the sword, thou wilt slay, and, their children, thou wilt dash in pieces, and, their women with child, thou wilt rip up.

Nangutana si Hazael, “Nganong mihilak ka man, akong agalon?” Mitubag siya, “Tungod kay nasayod ako sa daotan nga imong buhaton sa katawhan sa Israel. Imong sunogon ang ilang mga dalangpanan, ug patyon mo ang mga batan-ong kalalakin-an pinaagi sa espada, dugmokon mo ang ilang mga gagmay'ng bata, ug pagatastason ang tiyan sa ilang mabdos nga kababayen-an.”

13 And Hazael said, But what is thy servant—the dog—that he should do this great thing? And Elisha said, Yahweh hath shown thee unto me, as king over Syria.

Mitubag si Hazael, “Kinsa man ang imong sulugoon, nga magbuhat siya niining dagkong butang? Iro lamang siya.” Mitubag si Eliseo, “Gipakita ni Yahweh kanako nga mahimo kang hari sa Aram.”

14 So he departed from Elisha, and came in unto his lord, who said to him, What said, Elisha, unto thee? And he said. He told me thou wouldst, recover.

Unya gibiyaan ni Hazael si Eliseo ug miadto sa iyang agalon, nga miingon kaniya, “Unsa man ang giingon ni Eliseo kanimo?” Mitubag siya, “Miingon siya kanako nga mamaayo gayod ikaw.”

15 But it came to pass on the morrow, that he took the coverlet, and dipped it in water, and spread it over his face, that he died, —and, Hazael, reigned, in his stead.

Unya pagkaugma nagkuha ni Hazael ug habol ug gituslob niya kini sa tubig, ug gibukhad kini sa nawong ni Ben Hadad maong namatay siya. Unya nahimong hari si Hazael puli kaniya.

16 Now, in the fifth year of Joram son of Ahab, king of Israel, Jehoshaphat, having been king of Judah, Jehoram, son of Jehoshaphat king of Judah, began to reign.

Sa ikalima ka tuig ni Joram nga anak nga lalaki ni Ahab, ang hari sa Israel, nagsugod ug hari si Jehoram. Siya ang anak nga lalaki ni Jehoshafat ang hari sa Juda. Nagsugod siya ug hari sa dihang si Jehoshafat mao ang hari sa Juda.

17 Thirty-two years old, was he when he began to reign, and, eight years, reigned, he in Jerusalem.

Nag-edad ug 32 si Jehoram sa dihang nagsugod siya ug hari, ug naghari siya sa Jerusalem sulod sa walo ka tuig.

18 And he walked in the way of the kings of Israel, just as did the house of Ahab, for, a daughter of Ahab, became his wife, —and he did the thing that was wicked in the eyes of Yahweh.

Naglakaw si Jehoram sa mga dalan sa mga hari sa Israel, sama sa ginabuhat sa panimalay ni Ahab; kay asawa niya ang anak nga babaye ni Ahab, ug nagbuhat siya kung unsa ang daotan sa mata ni Yahweh.

19 Yet was not Yahweh willing to destroy Judah, for the sake of David his servant, —even as he promised him to give him a lamp for his sons all the days.

Bisan pa niana, tungod sa iyang sulugoon nga si David, dili buot laglagon ni Yahweh ang Juda, tungod kay giingnan niya siya nga hatagan niya siya ug mga kaliwat.

20 In his days, did Edom revolt from under the hand of Judah, —and they set over them a king.

Sa mga adlaw ni Jehoram, misupak ang Edom gikan sa ilalom sa kamot sa Juda, ug nagpili sila ug hari alang sa ilang kaugalingon.

21 So Joram passed over to Zair, and all the chariots with him, —and it came to pass that, he, arising by night, smote the Edomites that were round about unto him, and the captains of the chariots, and the people fled to their homes,

Unya miadto si Jehoram uban ang iyang mga pangulo sa kasundalohan ug ang tanan niyang mga karwahe. Nahitabo kini nga mibangon siya pagkagabii ug misulong ug midasdas sa mga Edomhon, nga nagpalibot kaniya ug sa mga pangulo sa mga karwahe. Unya mikalagiw pauli sa ilang mga panimalay ang kasundalohan ni Jeroham.

22 Yet did Edom revolt from under the hand of Judah, unto this day, —then, revolted Libnah, at the same time.

Busa supak gihapon ang Edom batok sa pagdumala sa Juda hangtod karong adlawa. Misupak usab ang Libna sa samang panahon.

23 Now, the rest of the story of Joram, and all that he did, are, they, not written in the book of the Chronicles of the Kings of Judah?

Ug bahin sa ubang mga butang mahitungod kang Jehoram, ang tanan niyang gibuhat, wala ba kini nahisulat sa Libro sa mga Panghitabo sa mga hari sa Juda?

24 And Joram slept with his fathers, and was buried with his fathers, in the city of David, —and, Ahaziah his son, reigned, in his stead.

Namatay ug nagpahulay si Jehoram uban ang iyang mga amahan, ug gilubong uban sa iyang mga amahan sa siyudad ni David. Unya ang iyang anak nga lalaki nga si Ahazia maoy nahimong hari puli kaniya.

25 In the twelfth year of Joram son of Ahab king of Israel, did Ahaziah son of Jehoram king of Judah, begin to reign.

Sa ikanapulog duha ka tuig ni Joram ang anak nga lalaki ni Ahab, ang hari sa Israel, si Ahazia ang anak nga lalaki ni Jehoram, ang hari sa Juda, nagsugod ug hari.

26 Two and twenty years old, was Ahaziah when he began to reign, —and, one year, reigned he in Jerusalem, —and, his mother’s name, was Athaliah, daughter of Omri, king of Israel;

Nag-edad ug 22 si Ahazia sa dihang nagsugod siya ug hari; naghari siya ug usa ka tuig sa Jerusalem. Atalia ang ngalan sa iyang inahan; siya ang anak nga babaye ni Omri, ang hari sa Israel.

27 And he walked in the way of the house of Ahab, and did the thing that was wicked in the eyes of Yahweh, like the house of Ahab, —for, son-in-law of the house of Ahab, was, he.

Naglakaw si Ahazia sa mga dalan sa panimalay ni Ahab; nagbuhat siya ug daotan sa panan-aw ni Yahweh, sama sa ginabuhat sa panimalay ni Ahab, kay umagad nga lalaki si Ahazia sa panimalay ni Ahab.

28 And he went with Joram son of Ahab, to make war against Hazael king of Syria, in Ramoth-gilead, —and the Syrians wounded Joram.

Milakaw si Ahazia uban ni Joram ang anak nga lalaki ni Ahab, aron sa pagpakiggubat batok kang Hazael, ang hari sa Aram, didto sa Ramot Gilead. Nasamdan sa mga Arameanhon si Joram.

29 So Joram the king returned to get healed in Jezreel, from the wounds wherewith the Syrians had wounded him in Ramah, when he fought with Hazael king of Syria, —and, Ahaziah son of Jehoram king of Judah, went down to see Joram son of Ahab in Jezreel, because he, was sick.

Mipauli sa Jezreel si Haring Joram aron matambalan ang mga samad didto nga gihatag sa mga Arameanhon kaniya didto sa Rama, sa dihang nakiggubat siya batok kang Hazael nga hari sa Aram. Busa si Ahazia ang anak nga lalaki ni Jehoram, nga hari sa Juda, milugsong sa Jezreel aron makita si Joram ang anak nga lalaki ni Ahab, tungod kay nasamdan man si Joram.