< 2 Corinthians 3 >
1 Are we to begin again, ourselves, to commend? or have we need, like some, of commendatory letters unto you, or from you?
Czy znowu zaczynamy polecać samych siebie? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, [listów] polecających do was albo od was?
2 Our letter, ye, are, inscribed in our hearts, noted and read by all men:
Naszym listem wy jesteście, napisanym w naszych sercach, znanym i czytanym przez wszystkich ludzi.
3 Manifesting yourselves that ye are a letter of Christ, ministered by us, —inscribed—not with ink, but with [the] Spirit of a Living God, not in tablets of stone, but in tablets [which are] hearts of flesh.
Gdyż wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze posługiwanie, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc.
4 But, such confidence as this, have we, through the Christ, towards God.
A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu.
5 Not that, of our own selves, sufficient, are we, to reckon anything as of ourselves, but, our sufficiency, is of God; —
Nie żebyśmy sami z siebie byli w stanie pomyśleć coś jakby z samych siebie, lecz nasza możność jest z Boga.
6 Who also hath made us sufficient to be ministers of a new covenant—not of letter, but of spirit, for, the letter, killeth, whereas, the Spirit, maketh alive.
On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.
7 But, if, the ministry of death, in letters engraven in stones, was brought into existence with glory, so that the sons of Israel could not look steadfastly into the face of Moses, by reason of the glory of his face—which [glory] was to be done away,
Lecz jeśli posługiwanie śmierci, wyryte literami na kamieniach, było pełne chwały, tak że synowie Izraela nie mogli wpatrywać się w oblicze Mojżesza z powodu chwały jego oblicza, która miała przeminąć;
8 How shall not, rather, the ministry of the Spirit, be with glory?
To o ileż bardziej pełne chwały nie miałoby być posługiwanie Ducha?
9 For, if, the ministry of condemnation was glory, much rather, doth the ministry of righteousness abound with glory,
Jeśli bowiem posługiwanie potępienia [było] pełne chwały, o ileż bardziej obfituje w chwałę posługiwanie sprawiedliwości.
10 For that which hath been made glorious, hath not even been made glorious, in this respect, —by reason of the surpassing glory.
To bowiem, co miało chwałę, nie miało chwały w porównaniu z tą przewyższającą chwałą.
11 For, if that which was to be done away [was brought in] with glory, much more, that which is to abide, is in glory.
Jeśli zaś to, co przemija, [było] pełne chwały, tym bardziej pełne chwały jest to, co trwa.
12 Having, then, such hope as this, great openness of speech, do we use; —
Mając więc taką nadzieję, z całą otwartością mówimy;
13 And are not just like Moses, [who] kept putting a veil upon his face, so that the sons of Israel should not look steadily unto the end of that which was to be done away.
A nie jak Mojżesz, [który] kładł sobie na twarz zasłonę, aby synowie Izraela nie wpatrywali się w koniec tego, co miało przeminąć.
14 But their thoughts were turned into stone: for, until this very day, the same veil, upon the reading of the old covenant, abideth, not to be removed, because, in Christ, it is to be done away;
Lecz ich umysły zostały zaślepione; aż do dziś bowiem przy czytaniu Starego Testamentu ta sama zasłona pozostaje nieodsłonięta, gdyż jest usuwana w Chrystusie.
15 But, until this day, whensoever Moses is read, a veil upon their heart, doth lie;
I aż do dziś, gdy Mojżesz jest czytany, zasłona leży na ich sercu.
16 Howbeit, whensoever he turneth unto [the] Lord, he taketh off the veil:
Gdy jednak nawrócą się do Pana, zasłona zostanie zdjęta.
17 And, the Lord, is, the Spirit: now, where the Spirit of one who is Lord [is, there is] freedom!
Pan zaś jest tym Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam i wolność.
18 And, we all, with unveiled face, receiving and reflecting, the glory of [the] Lord, into the same image, are being transformed, from glory into glory, —even as from a Spirit that is Lord.
Lecz my wszyscy, którzy z odsłoniętą twarzą patrzymy na chwałę Pana, [jakby] w zwierciadle, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, za sprawą Ducha Pana.