2 Corinthians 12
1 To be boasting, is needful, —it is not, indeed, profitable, yet will I come to visions and revelations of [the] Lord: —
ආත්මශ්ලාඝා මමානුපයුක්තා කින්ත්වහං ප්‍රභෝ ර්දර්ශනාදේශානාම් ආඛ්‍යානං කථයිතුං ප්‍රවර්ත්තේ|
2 I know a man in Christ, who, fourteen years ago, whether in the body, I know not, or out of the body, I know not, God, knoweth, such a one as this, caught away, as far as the third heaven;
ඉතශ්චතුර්දශවත්සරේභ්‍යඃ පූර්ව්වං මයා පරිචිත ඒකෝ ජනස්තෘතීයං ස්වර්ගමනීයත, ස සශරීරේණ නිඃශරීරේණ වා තත් ස්ථානමනීයත තදහං න ජානාමි කින්ත්වීශ්වරෝ ජානාති|
3 And I know such a man as this, whether in the body or apart from the body, [I know not], —God, knoweth,
ස මානවඃ ස්වර්ගං නීතඃ සන් අකථ්‍යානි මර්ත්ත්‍යවාගතීතානි ච වාක්‍යානි ශ්‍රුතවාන්|
4 How that he was caught away into paradise, and heard unspeakable things, which it is not allowable for a man to utter:
කින්තු තදානීං ස සශරීරෝ නිඃශරීරෝ වාසීත් තන්මයා න ඥායතේ තද් ඊශ්වරේණෛව ඥායතේ|
5 On behalf of such a one as this, will I boast, but, on behalf of myself, will I not boast, save in my weaknesses; —
තමධ්‍යහං ශ්ලාඝිෂ්‍යේ මාමධි නාන්‍යේන කේනචිද් විෂයේණ ශ්ලාඝිෂ්‍යේ කේවලං ස්වදෞර්බ්බල්‍යේන ශ්ලාඝිෂ්‍යේ|
6 Although in fact, if I should wish to boast, I shall not be foolish, for, the truth, would I speak; but I forbear, lest anyone, unto me, should reckon above what he beholdeth me [to be], or heareth from me, —even by the exceeding greatness of the revelations.
යද්‍යහම් ආත්මශ්ලාඝාං කර්ත්තුම් ඉච්ඡේයං තථාපි නිර්බ්බෝධ ඉව න භවිෂ්‍යාමි යතඃ සත්‍යමේව කථයිෂ්‍යාමි, කින්තු ලෝකා මාං යාදෘශං පශ්‍යන්ති මම වාක්‍යං ශ්‍රුත්වා වා යාදෘශං මාං මන්‍යතේ තස්මාත් ශ්‍රේෂ්ඨං මාං යන්න ගණයන්ති තදර්ථමහං තතෝ විරංස්‍යාමි|
7 Wherefore, lest I should be unduly lifted up, there was given to me a thorn in the flesh, a messenger of Satan, that he might buffet me, —lest I should be unduly lifted up.
අපරම් උත්කෘෂ්ටදර්ශනප්‍රාප්තිතෝ යදහම් ආත්මාභිමානී න භවාමි තදර්ථං ශරීරවේධකම් ඒකං ශූලං මහ්‍යම් අදායි තත් මදීයාත්මාභිමානනිවාරණාර්ථං මම තාඩයිතා ශයතානෝ දූතඃ|
8 In this behalf, thrice, besought I, the Lord, that it might depart from me;
මත්තස්තස්‍ය ප්‍රස්ථානං යාචිතුමහං ත්‍රිස්තමධි ප්‍රභුමුද්දිශ්‍ය ප්‍රාර්ථනාං කෘතවාන්|
9 And at once he said unto me—Sufficient for thee, is my favour, for, my power, in weakness, is made complete. Most gladly, therefore, will I rather boast in my weaknesses, that the power of Christ may spread a tent over me.
තතඃ ස මාමුක්තවාන් මමානුග්‍රහස්තව සර්ව්වසාධකඃ, යතෝ දෞර්බ්බල්‍යාත් මම ශක්තිඃ පූර්ණතාං ගච්ඡතීති| අතඃ ඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය ශක්ති ර‍්‍යන්මාම් ආශ්‍රයති තදර්ථං ස්වදෞර්බ්බල්‍යේන මම ශ්ලාඝනං සුඛදං|
10 Wherefore, I take pleasure in weaknesses, in insults, in necessities, in persecutions, and straits, in behalf of Christ; for, as soon as I am weak, then, am powerful.
තස්මාත් ඛ්‍රීෂ්ටහේතෝ ර්දෞර්බ්බල්‍යනින්දාදරිද්‍රතාවිපක්‍ෂතාකෂ්ටාදිෂු සන්තුෂ්‍යාම්‍යහං| යදාහං දුර්බ්බලෝ(අ)ස්මි තදෛව සබලෝ භවාමි|
11 I have become foolish, —ye, compelled me: —I, in fact, ought, by you, to have been commended; for, not a whit, have I come behind the exceeding overmuch apostles, —even if I am nothing:
ඒතේනාත්මශ්ලාඝනේනාහං නිර්බ්බෝධ ඉවාභවං කින්තු යූයං තස්‍ය කාරණං යතෝ මම ප්‍රශංසා යුෂ්මාභිරේව කර්ත්තව්‍යාසීත්| යද්‍යප්‍යම් අගණ්‍යෝ භවේයං තථාපි මුඛ්‍යතමේභ්‍යඃ ප්‍රේරිතේභ්‍යඃ කේනාපි ප්‍රකාරේණ නාහං න්‍යූනෝ(අ)ස්මි|
12 The signs, indeed, of an apostle, were wrought out among you, in all endurance, —[both] in signs, and wonders, and mighty works:
සර්ව්වථාද්භුතක්‍රියාශක්තිලක්‍ෂණෛඃ ප්‍රේරිතස්‍ය චිහ්නානි යුෂ්මාකං මධ්‍යේ සධෛර‍්‍ය්‍යං මයා ප්‍රකාශිතානි|
13 For what is there wherein ye were made inferior to the rest of the assemblies, —save that, I myself, would not allow myself to be a burden unto you? Forgive me this wrong!
මම පාලනාර්ථං යූයං මයා භාරාක්‍රාන්තා නාභවතෛතද් ඒකං න්‍යූනත්වං විනාපරාභ්‍යඃ සමිතිභ්‍යෝ යුෂ්මාකං කිං න්‍යූනත්වං ජාතං? අනේන මම දෝෂං ක්‍ෂමධ්වං|
14 Lo! this third time, I am holding myself, in readiness, to come unto you, and I will not allow myself to be a burden; for I seek not yours, but you; —for, the children, ought not to lay up, for the parents, but the parents for the children; —
පශ්‍යත තෘතීයවාරං යුෂ්මත්සමීපං ගන්තුමුද්‍යතෝ(අ)ස්මි තත්‍රාප්‍යහං යුෂ්මාන් භාරාක්‍රාන්තාන් න කරිෂ්‍යාමි| යුෂ්මාකං සම්පත්තිමහං න මෘගයේ කින්තු යුෂ්මානේව, යතඃ පිත්‍රෝඃ කෘතේ සන්තානානාං ධනසඤ්චයෝ(අ)නුපයුක්තඃ කින්තු සන්තානානාං කෘතේ පිත්‍රෝ ර්ධනසඤ්චය උපයුක්තඃ|
15 And, I, most gladly, will spend, and be fully spent, for your souls: —If I, exceedingly, love you, am I, the less, loved?
අපරඤ්ච යුෂ්මාසු බහු ප්‍රීයමාණෝ(අ)ප්‍යහං යදි යුෂ්මත්තෝ(අ)ල්පං ප්‍රම ලභේ තථාපි යුෂ්මාකං ප්‍රාණරක්‍ෂාර්ථං සානන්දං බහු ව්‍යයං සර්ව්වව්‍යයඤ්ච කරිෂ්‍යාමි|
16 But let it be!—I, myself, did not burden you, —Notwithstanding, being crafty, with guile, I caught you?
යූයං මයා කිඤ්චිදපි න භාරාක්‍රාන්තා ඉති සත්‍යං, කින්ත්වහං ධූර්ත්තඃ සන් ඡලේන යුෂ්මාන් වඤ්චිතවාන් ඒතත් කිං කේනචිද් වක්තව්‍යං?
17 Was there, anyone of those whom I have sent unto you, through whom I have overreached you?
යුෂ්මත්සමීපං මයා යේ ලෝකාඃ ප්‍රහිතාස්තේෂාමේකේන කිං මම කෝ(අ)ප්‍යර්ථලාභෝ ජාතඃ?
18 I exhorted Titus, and sent with him the brother, —Did, Titus, overreach you? Was it not, in the same spirit, we walked? Was it not, in the same steps?
අහං තීතං විනීය තේන සාර්ද්ධං භ්‍රාතරමේකං ප්‍රේෂිතවාන් යුෂ්මත්තස්තීතේන කිම් අර්ථෝ ලබ්ධඃ? ඒකස්මින් භාව ඒකස්‍ය පදචිහ්නේෂු චාවාං කිං න චරිතවන්තෞ?
19 All this time, think ye, that, unto you, we are making a defence? Before God in Christ, we speak; —but all these things, beloved, for your upbuilding.
යුෂ්මාකං සමීපේ වයං පුන ර්දෝෂක්‍ෂාලනකථාං කථයාම ඉති කිං බුධ්‍යධ්වේ? හේ ප්‍රියතමාඃ, යුෂ්මාකං නිෂ්ඨාර්ථං වයමීශ්වරස්‍ය සමක්‍ෂං ඛ්‍රීෂ්ටේන සර්ව්වාණ්‍යේතානි කථයාමඃ|
20 For I fear—lest, by any means, when I come, not such as I wish, should I find you, and, I, should be found by you, such as ye do not wish; —lest, by any means, [I should find] strife, jealousy, outbursts of wrath, factions, railings, whisperings, puffed up pretensions, confusions; —
අහං යදාගමිෂ්‍යාමි, තදා යුෂ්මාන් යාදෘශාන් ද්‍රෂ්ටුං නේච්ඡාමි තාදෘශාන් ද්‍රක්‍ෂ්‍යාමි, යූයමපි මාං යාදෘශං ද්‍රෂ්ටුං නේච්ඡථ තාදෘශං ද්‍රක්‍ෂ්‍යථ, යුෂ්මන්මධ්‍යේ විවාද ඊර්ෂ්‍යා ක්‍රෝධෝ විපක්‍ෂතා පරාපවාදඃ කර්ණේජපනං දර්පඃ කලහශ්චෛතේ භවිෂ්‍යන්ති;
21 Lest, when I again come, my God should humble me in regard to you, —and I should grieve over many who had before sinned, and not repented of the impurity, and fornication, and wantonness which they had committed.
තේනාහං යුෂ්මත්සමීපං පුනරාගත්‍ය මදීයේශ්වරේණ නමයිෂ්‍යේ, පූර්ව්වං කෘතපාපාන් ලෝකාන් ස්වීයාශුචිතාවේශ්‍යාගමනලම්පටතාචරණාද් අනුතාපම් අකෘතවන්තෝ දෘෂ්ට්වා ච තානධි මම ශෝකෝ ජනිෂ්‍යත ඉති බිභේමි|
