< 2 Corinthians 12 >

1 To be boasting, is needful, —it is not, indeed, profitable, yet will I come to visions and revelations of [the] Lord: —
Wprawdzie nie jest dla mnie pożyteczne chlubić się, to jednak przejdę do widzeń i objawień Pańskich.
2 I know a man in Christ, who, fourteen years ago, whether in the body, I know not, or out of the body, I know not, God, knoweth, such a one as this, caught away, as far as the third heaven;
Znam człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty – czy w ciele, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie – został porwany aż do trzeciego nieba.
3 And I know such a man as this, whether in the body or apart from the body, [I know not], —God, knoweth,
I znam takiego człowieka – czy w ciele, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie;
4 How that he was caught away into paradise, and heard unspeakable things, which it is not allowable for a man to utter:
Który został porwany do raju i słyszał niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie wolno mówić.
5 On behalf of such a one as this, will I boast, but, on behalf of myself, will I not boast, save in my weaknesses; —
Z takiego [człowieka] będę się chlubić, a z samego siebie nie będę się chlubił, chyba że z moich słabości.
6 Although in fact, if I should wish to boast, I shall not be foolish, for, the truth, would I speak; but I forbear, lest anyone, unto me, should reckon above what he beholdeth me [to be], or heareth from me, —even by the exceeding greatness of the revelations.
Gdybym bowiem chciał się chlubić, nie byłbym głupi, bo powiedziałbym prawdę. Powstrzymuję się jednak, aby ktoś nie myślał o mnie ponad to, jakim mnie widzi albo co ode mnie słyszy.
7 Wherefore, lest I should be unduly lifted up, there was given to me a thorn in the flesh, a messenger of Satan, that he might buffet me, —lest I should be unduly lifted up.
A żebym zbytnio nie wynosił się ogromem objawień, dany mi został cierń dla ciała, wysłannik szatana, aby mnie policzkował, żebym się ponad miarę nie wynosił.
8 In this behalf, thrice, besought I, the Lord, that it might depart from me;
Dlatego trzy razy prosiłem Pana, aby [on] odstąpił ode mnie.
9 And at once he said unto me—Sufficient for thee, is my favour, for, my power, in weakness, is made complete. Most gladly, therefore, will I rather boast in my weaknesses, that the power of Christ may spread a tent over me.
Lecz powiedział mi: Wystarczy ci moja łaska. Moja moc bowiem doskonali się w słabości. Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa.
10 Wherefore, I take pleasure in weaknesses, in insults, in necessities, in persecutions, and straits, in behalf of Christ; for, as soon as I am weak, then, am powerful.
Dlatego mam upodobanie w słabościach, w zniewagach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach ze względu na Chrystusa; gdy bowiem jestem słaby, wtedy jestem mocny.
11 I have become foolish, —ye, compelled me: —I, in fact, ought, by you, to have been commended; for, not a whit, have I come behind the exceeding overmuch apostles, —even if I am nothing:
Stałem się głupi, chlubiąc się; wy mnie [do tego] zmusiliście. Ja bowiem przez was powinienem być polecany, ponieważ nie byłem mniejszy niż ci wielcy apostołowie, chociaż jestem niczym.
12 The signs, indeed, of an apostle, were wrought out among you, in all endurance, —[both] in signs, and wonders, and mighty works:
Jednak znaki apostoła okazały się wśród was we wszelkiej cierpliwości, w znakach, cudach i [przejawach] mocy.
13 For what is there wherein ye were made inferior to the rest of the assemblies, —save that, I myself, would not allow myself to be a burden unto you? Forgive me this wrong!
W czym bowiem jesteście gorsi od innych kościołów, jeśli nie w tym tylko, że ja sam nie byłem dla was ciężarem? Wybaczcie mi tę krzywdę.
14 Lo! this third time, I am holding myself, in readiness, to come unto you, and I will not allow myself to be a burden; for I seek not yours, but you; —for, the children, ought not to lay up, for the parents, but the parents for the children; —
Oto po raz trzeci jestem gotów przybyć do was i nie będę dla was ciężarem. Nie szukam bowiem tego, co wasze, ale was [samych], ponieważ nie dzieci rodzicom powinny gromadzić skarby, ale rodzice dzieciom.
15 And, I, most gladly, will spend, and be fully spent, for your souls: —If I, exceedingly, love you, am I, the less, loved?
Lecz ja bardzo chętnie poniosę wydatki i samego siebie wydam za wasze dusze, chociaż im bardziej was miłuję, tym mniej jestem [przez was] miłowany.
16 But let it be!—I, myself, did not burden you, —Notwithstanding, being crafty, with guile, I caught you?
Ale niech i tak będzie; nie byłem dla was ciężarem, ale będąc przebiegły, zdobyłem was podstępem.
17 Was there, anyone of those whom I have sent unto you, through whom I have overreached you?
Czy wyzyskałem was przez kogoś z tych, których do was posłałem?
18 I exhorted Titus, and sent with him the brother, —Did, Titus, overreach you? Was it not, in the same spirit, we walked? Was it not, in the same steps?
Uprosiłem Tytusa i wysłałem z nim brata. Czy Tytus was wyzyskał? Czy nie postępowaliśmy w tym samym duchu? Czy nie [kroczyliśmy] tymi samymi śladami?
19 All this time, think ye, that, unto you, we are making a defence? Before God in Christ, we speak; —but all these things, beloved, for your upbuilding.
Znowu sądzicie, że się przed wami usprawiedliwiamy? W obliczu Boga w Chrystusie mówimy, a to wszystko, najmilsi, dla waszego zbudowania.
20 For I fear—lest, by any means, when I come, not such as I wish, should I find you, and, I, should be found by you, such as ye do not wish; —lest, by any means, [I should find] strife, jealousy, outbursts of wrath, factions, railings, whisperings, puffed up pretensions, confusions; —
Obawiam się bowiem, żebym przypadkiem, gdy przyjdę, nie zastał was takimi, jakimi nie chciałbym [was zastać], i żebyście wy nie zastali mnie takim, jakim nie chcielibyście; żeby przypadkiem [nie było wśród was] sporów, zazdrości, gniewu, kłótni, obmów, szemrania, wynoszenia się i zamieszań;
21 Lest, when I again come, my God should humble me in regard to you, —and I should grieve over many who had before sinned, and not repented of the impurity, and fornication, and wantonness which they had committed.
Żeby, gdy znowu przyjdę, mój Bóg nie poniżył mnie wobec was i musiałbym opłakiwać wielu tych, którzy przedtem grzeszyli i nie pokutowali z nieczystości, nierządu i rozpusty, których się dopuścili.

< 2 Corinthians 12 >