< 2 Chronicles 31 >
1 Now, when all this was finished, all Israel who were present went forth unto the cities of Judah, and brake in pieces the pillars—and cut down the Sacred Stems—and threw down the high places and the altars, out of all Judah and Benjamin—and throughout Ephraim and Manasseh, until they had made an end, —then all the sons of Israel returned every man to his own possession, unto their own cities.
Αφού δε συνετελέσθησαν πάντα ταύτα, πας ο Ισραήλ οι ευρεθέντες εξήλθον εις τας πόλεις του Ιούδα και συνέτριψαν τα αγάλματα και κατέκοψαν τα άλση και εκρήμνισαν τους υψηλούς τόπους και τα θυσιαστήρια από παντός του Ιούδα και Βενιαμίν· το αυτό έκαμον και εις τον Εφραΐμ και Μανασσή, εωσού συνετέλεσαν. Τότε επέστρεψαν πάντες οι υιοί Ισραήλ, έκαστος εις την ιδιοκτησίαν αυτού, εις τας εαυτών πόλεις.
2 And Hezekiah appointed the courses of the priests, and the Levites, over their courses, every man according to the requirements of his service, both priests and Levites, for ascending-sacrifice and for peace-offerings, —to be in attendance and to give thanks and to offer praise, in the gates of the camps of Yahweh;
Και διέταξεν ο Εζεκίας τας διαιρέσεις των ιερέων και των Λευϊτών, κατά τας διαιρέσεις αυτών, έκαστον κατά την υπηρεσίαν αυτού, τους ιερείς και τους Λευΐτας, διά τα ολοκαυτώματα και τας ειρηνικάς προσφοράς, διά να λειτουργώσι και να δοξολογώσι και να υμνώσιν εν ταις πύλαις των σκηνωμάτων του Κυρίου.
3 also the portion of the king out of his own substance, for the ascending-sacrifices, —[even] for the ascending-sacrifices of the morning and of the evening, and the ascending-sacrifices for the sabbaths, and for the new moons and for the appointed feasts, —as written in the law of Yahweh.
Διέταξε και το μερίδιον του βασιλέως εκ των υπαρχόντων αυτού, διά τας ολοκαυτώσεις, διά τας πρωϊνάς και εσπερινάς ολοκαυτώσεις και διά τας ολοκαυτώσεις των σαββάτων και των νεομηνιών και των επισήμων εορτών, κατά το γεγραμμένον εν τω νόμω του Κυρίου.
4 And he bade the people who were dwelling in Jerusalem give the portion of the priests and the Levites, —to the end they might persevere in the law of Yahweh.
Είπεν έτι προς τον λαόν τον κατοικούντα εν Ιερουσαλήμ, να δίδη την μερίδα των ιερέων και Λευϊτών, διά να ενισχύωνται εν τω νόμω του Κυρίου.
5 And, as soon as the thing spread abroad, the sons of Israel caused to abound the firstfruit of corn, new wine, and oil, and honey, and all the increase of the field, -yea, the tithe of all—in abundance, brought they in.
Και καθώς εξεδόθη ο λόγος, οι υιοί Ισραήλ έφεραν εν αφθονία απαρχάς σίτου, οίνου και ελαίου και μέλιτος και πάντων των γεννημάτων του αγρού· έφεραν έτι εν αφθονία τα δέκατα παντός πράγματος.
6 And, as for the sons of Israel and Judah who were dwelling in the cities of Judah, even they, a tithe of oxen, and sheep, and a tithe of hallowed things, which had been hallowed unto Yahweh their God, did bring in and pile up—heaps, heaps.
Και οι υιοί Ισραήλ και Ιούδα, οι κατοικούντες εν τους πόλεσιν Ιούδα, και αυτοί έφεραν τα δέκατα βοών και προβάτων και τα δέκατα των αγίων πραγμάτων των αφιερουμένων εις Κύριον τον Θεόν αυτών, και έθεσαν κατά σωρούς.
7 In the third month, began they the heaps, at the foundation, —and, in the seventh, they finished.
Εν τω τρίτω μηνί ήρχισαν να κάμνωσι τους σωρούς και εν τω εβδόμω μηνί ετελείωσαν.
8 And Hezekiah and the rulers came, and saw the heaps, —and blessed Yahweh, and his people Israel.
και ότε ήλθον ο Εζεκίας και οι άρχοντες και είδον τους σωρούς, ηυλόγησαν τον Κύριον και τον λαόν αυτού τον Ισραήλ.
9 Then applied Hezekiah unto the priests and the Levites, concerning the heaps.
Έπειτα ηρώτησεν ο Εζεκίας τους ιερείς και τους Λευΐτας περί των σωρών.
10 And Azariah, the chief priest of the house of Zadok, spake unto him, —and said—From the time of beginning to bring in, the heave-offering, into the house of Yahweh—to eat and to be full, there hath still been left, even to this abundance. For, Yahweh, hath blessed his people, and, that which is left, is this great plenty.
Και απεκρίθη προς αυτόν Αζαρίας, ο πρώτος ιερεύς, εκ του οίκου Σαδώκ, και είπεν, Αφού ήρχισαν να φέρωσι τας προσφοράς εις τον οίκον του Κυρίου, εφάγομεν εις χορτασμόν, και επερίσσευσε πλήθος· διότι ο Κύριος ηυλόγησε τον λαόν αυτού· και το εναπολειφθέν είναι η μεγάλη αύτη αφθονία.
11 Then Hezekiah gave word to prepare chambers, in the house of Yahweh, and they prepared them;
Τότε είπεν ο Εζεκίας να ετοιμάσωσι ταμεία εκ τω οίκω του Κυρίου· και ητοίμασαν,
12 and brought in the heave-offering and the tithe and the hallowed things, faithfully, —and, over them, as chief ruler, was Cononiah the Levite, and Shimei his brother, next;
και εισέφεραν εν πίστει τας προσφοράς και τα δέκατα και τα αφιερώματα· επ' αυτών δε ήτο επιστάτης Χωνανίας ο Λευΐτης και μετ' αυτόν Σιμεΐ ο αδελφός αυτού.
13 and Jehiel and Azaziah and Nahath and Asahel and Jerimoth and Jozabad, and Eliel and Ismachiah, and Mahath, and Benaiah, —overseers under the direction of Cononiah and Shemei his brother, by the appointment of Hezekiah the king, and Azariah the chief ruler of the house of God.
Ο δε Ιεχιήλ και Αζαζίας και Ναχάθ και Ασαήλ και Ιεριμώθ και Ιωζαβάδ και Ελιήλ και Ισμαχίας και Μαάθ και Βεναΐας ήσαν επιτηρηταί, υπό την οδηγίαν του Χωνανίου και Σιμεΐ του αδελφού αυτού, διά προσταγής Εζεκίου του βασιλέως και Αζαρίου του επιστάτου του οίκου του Θεού.
14 And, Kore, son of Imnah the Levite, the door-keeper on the east, was over the freewill offerings of God, —to give the heave-offering of Yahweh, and the most holy things.
Και Κωρή ο υιός του Ιεμνά του Λευΐτου, ο πυλωρός κατά ανατολάς, ήτο επί των προαιρετικών προσφορών του Θεού, διά να διανέμη τας προσφοράς του Κυρίου και τα αγιώτατα πράγματα.
15 And, under his direction, were Eden and Miniamin and Jeshua and Shemaiah, Amariah and Shecaniah, in the cities of the priests, in trust to give unto their brethren by courses, as the great so the small;
Και μετ' αυτόν Εδέν και Μινιαμείν και Ιησούς και Σεμαΐας, Αμαρίας και Σεχανίας, εν ταις πόλεσι των ιερέων εμπεπιστευμένοι να διανέμωσιν εις τους αδελφούς αυτών κατά τας διαιρέσεις αυτών, εξ ίσου εις τον μεγάλον και εις τον μικρόν,
16 besides registering them by males, from three years old and upward, unto every one that entered into the house of Yahweh, in the need of a day upon its day, —by their service, in their watches, according to their courses:
εις πάντα τον εισερχόμενον εις τον οίκον του Κυρίου, το καθημερινόν αυτού μερίδιον, διά την εις τα υπουργήματα αυτών υπηρεσίαν αυτών, κατά τας διαιρέσεις αυτών, εκτός των αρσενικών αυτών, τα οποία απηριθμήθησαν κατά γενεαλογίαν, από τριών ετών ηλικίας και επάνω·
17 both the registering of the priests, by their ancestral houses, and the Levites, from twenty years old and upward, —in their watches, in their courses;
η απαρίθμησις δε των ιερέων και των Λευϊτών έγεινε κατά τον οίκον των πατριών αυτών, από είκοσι ετών ηλικίας και επάνω, κατά τα υπουργήματα αυτών, κατά τας διαιρέσεις αυτών·
18 even to the registering of all their little ones, their wives and their sons and their daughters, unto all the convocation, —for, in their trust, they hallowed themselves in holiness;
και εις πάντα τα τέκνα αυτών, τας γυναίκας αυτών και τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών, εις πάσαν την σύναξιν, οίτινες απηριθμήθησαν κατά γενεαλογίαν· διότι εν πίστει ηγιάσθησαν εις τα άγια.
19 also unto the sons of Aaron the priests in the fields of the pasture land of their cities, in every several city, men who were expressed by name, —to give portions to every male among the priests, and to all registered among the Levites.
Περί δε των υιών Ααρών των ιερέων εν τοις αγροίς των προαστείων των πόλεων αυτών, ήσαν εν εκάστη πόλει άνθρωποι διωρισμένοι κατ' όνομα διά να δίδωσι μερίδια εις πάντα τα αρσενικά μεταξύ των ιερέων και εις πάντα τα απαριθμηθέντα μεταξύ των Λευϊτών.
20 And Hezekiah did thus, throughout all Judah, —and he did that which was good and right and faithful, before Yahweh his God.
Και ούτως έκαμεν ο Εζεκίας καθ' όλον τον Ιούδαν· και έπραξε το καλόν και ευθές και αληθινόν ενώπιον Κυρίου του Θεού αυτού.
21 And, in all the work which he began in the service of the house of God—and in the law—and in the commandment, to seek unto his God, with all his heart, he wrought, and prospered.
Και εις παν έργον, το οποίον ήρχισεν εις την υπηρεσίαν του οίκου του Θεού, και εις τον νόμον και εις τα προστάγματα, εκζητών τον Θεόν αυτού, έκαμνεν αυτό εξ όλης της καρδίας αυτού και ευωδούτο.