1 Timothy 6

1 Let, as many as are servants under a yoke, be counting, their own masters, worthy, of all honour, lest, the name of God and the teaching, be defamed.

۱ آنانی که غلامان زیر یوغ می‌باشند، آقایان خویش را لایق کمال احترام بدانند که مبادانام و تعلیم خدا بد گفته شود.

2 They, however, that have believing masters, let them not despise them, because they are, brethren but, the more, be doing them service, because, believing and beloved, are they who, from the good workmanship, receive advantage. These things, be teaching, and exhorting: —

۲ اما کسانی که آقایان مومن دارند، ایشان را تحقیر ننمایند، ازآنجا که برادرانند بلکه بیشتر خدمت کنند از آنروکه آنانی که در این احسان مشارکند، مومن ومحبوبند.

3 If anyone doth otherwise teach, and doth not adhere to healthful discourses—those of our Lord Jesus Christ, and to the teaching that is, according to godliness,

۳ و اگرکسی بطور دیگر تعلیم دهد و کلام صحیح خداوند ما عیسی مسیح و آن تعلیمی را که به طریق دینداری است قبول ننماید،

4 He is beclouded, knowing, nothing, rightly, but is diseased about questionings, and word-battles—out of which spring envy, strife, defamations, wicked surmising,

۴ از غرورمست شده، هیچ نمی داند بلکه در مباحثات ومجادلات دیوانه گشته است که از آنها پدیدمی آید حسد و نزاع و کفر و ظنون شر

5 incessant quarrellings of men wholly corrupt in their mind and bereft of the truth, —supposing godliness to be, a means of gain!

۵ و منازعات مردم فاسدالعقل و مرتد از حق که می‌پندارند دینداری سود است. از چنین اشخاص اعراض نما.

6 Now it is a great means of gain—godliness, with a sufficiency of one’s own;

۶ لیکن دینداری با قناعت سود عظیمی است.

7 For, nothing, brought we into the world, neither, to take anything out, are we able; —

۷ زیرا که در این دنیا هیچ نیاوردیم و واضح است که از آن هیچ نمی توانیم برد.

8 And, having sustenance and covering, we shall be content;

۸ پس اگر خوراک وپوشاک داریم، به آنها قانع خواهیم بود.

9 But, they who are determined to be rich, fall into temptation, and a snare, and many foolish and hurtful covetings, the which, sink men into ruin and destruction, —

۹ اماآنانی که می‌خواهند دولتمند شوند، گرفتارمی شوند در تجربه و دام و انواع شهوات بی‌فهم ومضر که مردم را به تباهی و هلاکت غرق می‌سازند.

10 For, a root of all the vices, is the love of money, which, some, being eager for, have been seduced from the faith, and have pierced, themselves, about with many pangs.

۱۰ زیرا که طمع ریشه همه بدیهااست که بعضی چون در‌پی آن می‌کوشیدند، ازایمان گمراه گشته، خود را به اقسام دردهاسفتند.

11 But, thou, O man of God! from these things, flee! and pursue righteousness, godliness, faith, love, endurance, meekness;

۱۱ ولی تو‌ای مرد خدا، از اینها بگریز وعدالت و دینداری و ایمان و محبت و صبر وتواضع را پیروی نما.

12 Be contesting the noble contest of the faith, —lay hold of the age-abiding life—unto which thou wast called, and didst make the noble confession before many witnesses. (aiōnios g166)

۱۲ و جنگ نیکوی ایمان رابکن و بدست آور آن حیات جاودانی را که برای آن دعوت شدی و اعتراف نیکو کردی در حضورگواهان بسیار. (aiōnios g166)

13 I charge thee, before God, who engendereth life in all things, and Christ Jesus, who, before Pontius Pilate, witnessed the noble confession,

۱۳ تو را وصیت می‌کنم به حضور آن خدایی که همه را زندگی می‌بخشد و مسیح عیسی که در‌پیش پنطیوس پیلاطس اعتراف نیکونمود،

14 That thou keep the commandment without spot, free from reproach, until the forthshining of our Lord Jesus Christ—

۱۴ که تو وصیت را بی‌داغ و ملامت حفظکن تا به ظهور خداوند ما عیسی مسیح.

15 Which, in its own fit times, the happy and only Potentate will shew—the King of them that reign, and Lord of them that wield lordship,

۱۵ که آن را آن متبارک و قادر وحید و ملک الملوک ورب‌الارباب در زمان معین به ظهور خواهد آورد.

16 Who alone hath immortality, dwelling in light unapproachable, —Whom no man hath seen—nor can see: unto whom, be honour and might age-abiding. Amen. (aiōnios g166)

۱۶ که تنها لایموت و ساکن در نوری است که نزدیک آن نتوان شد و احدی از انسان او را ندیده و نمی تواند دید. او را تا ابدالاباد اکرام و قدرت باد. آمین. (aiōnios g166)

17 Upon them who are rich in the present age, lay thou charge—not to be high-minded, nor to have set their hope on, riches’, uncertainty, —but on God, who offereth us all things richly for enjoying, (aiōn g165)

۱۷ دولتمندان این جهان را امر فرما که بلندپروازی نکنند و به دولت ناپایدار امید ندارند، بلکه به خدای زنده که همه‌چیز را دولتمندانه برای تمتع به ما عطا می‌کند؛ (aiōn g165)

18 To be doing good, to be rich in noble works, to be, generous in giving, ready for fellowship, —

۱۸ که نیکوکار بوده، در اعمال صالحه دولتمند و سخی و گشاده‌دست باشند؛

19 Treasuring up for themselves a good foundation for the future, that they may lay hold on the life [which is life] indeed.

۱۹ و برای خود اساس نیکو بجهت عالم آینده نهند تا حیات جاودانی را بدست آرند.

20 O Timothy! that which hath been entrusted, do thou guard, avoiding the profane pratings and oppositions of falsely named knowledge, —

۲۰ ‌ای تیموتاوس تو آن امانت را محفوظ دار واز بیهوده‌گویی های حرام و از مباحثات معرفت دروغ اعراض نما،

21 Which, some professing, concerning the faith, have missed the mark! Favour be with you.

۲۱ که بعضی چون ادعای آن کردند از ایمان منحرف گشتند. فیض با تو باد. آمین.