1 Timothy 4

1 Howbeit, the Spirit, expressly saith—that, in later seasons, some will revolt from the faith, giving heed unto seducing spirits, and unto teachings of demons—

ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਿ ਚਰਮਕਾਲੇ ਕਤਿਪਯਲੋਕਾ ਵਹ੍ਨਿਨਾਙ੍ਕਿਤਤ੍ਵਾਤ੍

2 in hypocrisy, speaking falsehood, [of demons] cauterised in their own conscience, —

ਕਠੋਰਮਨਸਾਂ ਕਾਪਟ੍ਯਾਦ੍ ਅਨ੍ਰੁʼਤਵਾਦਿਨਾਂ ਵਿਵਾਹਨਿਸ਼਼ੇਧਕਾਨਾਂ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਨਿਸ਼਼ੇਧਕਾਨਾਞ੍ਚ

3 Forbidding to marry, [commanding] to abstain from foods which, God, created to be received with thanksgiving by them who believe and personally know the truth;

ਭੂਤਸ੍ਵਰੂਪਾਣਾਂ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਭ੍ਰਮਕਾਤ੍ਮਨਾਂ ਵਾਕ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਚ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਵੇਸ਼੍ਯ ਧਰ੍ੰਮਾਦ੍ ਭ੍ਰੰਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ| ਤਾਨਿ ਤੁ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਂ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਸਤ੍ਯਧਰ੍ੰਮਾਣਾਞ੍ਚ ਧਨ੍ਯਵਾਦਸਹਿਤਾਯ ਭੋਗਾਯੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਸ੍ਰੁʼਜਿਰੇ|

4 Because, every creature of God, is good, and nothing to be cast away, if, with thanksgiving, it be received, —

ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਉੱਤਮੰ ਯਦਿ ਚ ਧਨ੍ਯਵਾਦੇਨ ਭੁਜ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਕਿਮਪਿ ਨਾਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਭਵਤਿ,

5 For it is hallowed by the word of God and intercession,

ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯਾ ਚ ਤਤ੍ ਪਵਿਤ੍ਰੀਭਵਤਿ|

6 These things, submitting to the brethren, thou shall be, a noble, minister of Christ Jesus, nourishing thyself with the words of the faith, and of the noble teaching which thou hast closely studied.

ਏਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਯਦਿ ਤ੍ਵੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯੇਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯੋੱਤਮ੍ਃ ਪਰਿਚਾਰਕੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਹਿਤੋਪਦੇਸ਼ਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਯਾ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਸ੍ਤਦੀਯਵਾਕ੍ਯੈਰਾਪ੍ਯਾਯਿਸ਼਼੍ਯਸੇ ਚ|

7 But, from the profane and old-wives’ stories, excuse thyself, and be training thyself unto godliness;

ਯਾਨ੍ਯੁਪਾਖ੍ਯਾਨਾਨਿ ਦੁਰ੍ਭਾਵਾਨਿ ਵ੍ਰੁʼੱਧਯੋਸ਼਼ਿਤਾਮੇਵ ਯੋਗ੍ਯਾਨਿ ਚ ਤਾਨਿ ਤ੍ਵਯਾ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜ੍ਯਨ੍ਤਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤਯੇ ਯਤ੍ਨਃ ਕ੍ਰਿਯਤਾਞ੍ਚ|

8 For, the bodily training, for little, is profitable, whereas, godliness, for all things is profitable, —having, promise, of life—the present and the coming.

ਯਤਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕੋ ਯਤ੍ਨਃ ਸ੍ਵਲ੍ਪਫਲਦੋ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤਿਰੈਹਿਕਪਾਰਤ੍ਰਿਕਜੀਵਨਯੋਃ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਯੁਕ੍ਤਾ ਸਤੀ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਫਲਦਾ ਭਵਤਿ|

9 Faithful, the saying! and, of all acceptance, worthy;

ਵਾਕ੍ਯਮੇਤਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨੀਯੰ ਸਰ੍ੱਵੈ ਰ੍ਗ੍ਰਹਣੀਯਞ੍ਚ ਵਯਞ੍ਚ ਤਦਰ੍ਥਮੇਵ ਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਾਮੋ ਨਿਨ੍ਦਾਂ ਭੁੰਜ੍ਮਹੇ ਚ|

10 For, to this end, are we toiling and contending, because we have set our hope on a Living God, Who is Saviour of all men—specially, of such as believe.

ਯਤੋ ਹੇਤੋਃ ਸਰ੍ੱਵਮਾਨਵਾਨਾਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਂ ਤ੍ਰਾਤਾ ਯੋ(ਅ)ਮਰ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਾਮਃ|

11 Be giving these things in charge, and be teaching: —

ਤ੍ਵਮ੍ ਏਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਪ੍ਰਚਾਰਯ ਸਮੁਪਦਿਸ਼ ਚ|

12 Let, no one, despise, thy youth, but, an ensample, become thou of the faithful, —in discourse, in behaviour, in love, in faith, in chastity.

ਅਲ੍ਪਵਯਸ਼਼੍ਕਤ੍ਵਾਤ੍ ਕੇਨਾਪ੍ਯਵਜ੍ਞੇਯੋ ਨ ਭਵ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਲਾਪੇਨਾਚਰਣੇਨ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਸਦਾਤ੍ਮਤ੍ਵੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵੇਨ ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਮ੍ ਆਦਰ੍ਸ਼ੋ ਭਵ|

13 While I am coming, be giving heed—to the reading, to the exhorting, to the teaching:

ਯਾਵੰਨਾਹਮ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਾਵਤ੍ ਤ੍ਵ ਪਾਠੇ ਚੇਤਯਨੇ ਉਪਦੇਸ਼ੇ ਚ ਮਨੋ ਨਿਧਤ੍ਸ੍ਵ|

14 Be not careless of the gift of favour, that is in thee, which was given thee through means of prophesying, along with a laying on of the hands of the eldership.

ਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪਣਸਹਿਤੇਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਯੱਦਾਨੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਣਿਤੰ ਤਵਾਨ੍ਤਃਸ੍ਥੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਨੇ ਸ਼ਿਥਿਲਮਨਾ ਮਾ ਭਵ|

15 These things, be thy care, in these things, be thou, that, thine advancement, may be, manifest, unto all:

ਏਤੇਸ਼਼ੁ ਮਨੋ ਨਿਵੇਸ਼ਯ, ਏਤੇਸ਼਼ੁ ਵਰ੍ੱਤਸ੍ਵ, ਇੱਥਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਤਵ ਗੁਣਵ੍ਰੁʼੱਧਿਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤਾਂ|

16 Be giving heed to thyself, and to thy teaching, —abide still in them; for, this doing, both, thyself, shalt thou save, and them that hearken to thee.

ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਉਪਦੇਸ਼ੇ ਚ ਸਾਵਧਾਨੋ ਭੂਤ੍ਵਾਵਤਿਸ਼਼੍ਠਸ੍ਵ ਤਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤ੍ਵਯਾਤ੍ਮਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੁʼਣਾਞ੍ਚ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|