1 Samuel 29
1 Now the Philistines gathered together all their hosts, towards Aphek, —and, the Israelites, were encamping by the fountain, that is in Jezreel.
Karon gitigom sa mga Filistihanon ang tanan nilang kasundalohan didto sa Afek; ang mga Israelita nagkampo dapit sa tuboran nga anaa sa Jesrel.
2 And, the lords of the Philistines, were passing on by hundreds, and by thousands, —but, David and his men, were passing on in the rear, with Achish.
Milabay ang mga prinsipe sa mga Filistihanon sa gatosan ug liboan; si David ug ang iyang mga tawo nagmartsa sa likod uban kang Akis.
3 Then said the princes of the Philistines, What are these Hebrews [doing]? And Achish said unto the princes of the Philistines—Is not this David, servant of Saul king of Israel, who hath been with me this year, or two, and I have found in him nothing, from the day of his coming over unto me unto this day?
Unya miingon ang mga prinsipe sa mga Filistihanon, “Unsay ginahimo niining mga Hebreohanon dinhi?” Miingon si Akis sa ubang mga prinsipe sa mga Filistihanon, “Dili ba mao man kini si David, ang sulugoon ni Saul, nga hari sa Israel, nga uban kanako niining mga adlawa, o bisan niining mga tuiga, ug wala akoy nakita nga sayop kaniya sukad sa iyang pag-abot nganhi kanako hangtod karong adlawa?”
4 But the princes of the Philistines raged against him, and the princes of the Philistines said unto him—Let the man go back, that he may return unto the place which thou didst appoint him, and let him not go down with us, into battle, so shall he not become to us a traitor, in the battle, —for, wherewith, should this fellow gain favour with his lord? Would it not be with the heads of those men?
Apan ang mga prinsipe sa mga Filistihanon nasuko kaniya; miingon sila kaniya, “Papaulia kanang tawhana, aron nga mobalik siya sa iyang dapit nga imong gihatag kaniya; ayaw siya pakuyoga kanato sa gubat, aron nga dili nato siya mahimong kaaway sa gubat. Kay unsaon man diay sa pagpakig-uli sa iyang agalon? Dili ba pinaagi man kini sa mga ulo sa atong mga tawo?
5 Is not this David, of whom they made responses in the dances, saying, —Saul, hath smitten, his thousands, But, David, his, tens of thousands?
Dili ba mao man kini ang David nga ilang giawitan sa usag usa diha sa mga panagsayaw, nga nag-ingon, 'Linibo ang napatay ni Saul, ug napulo ka libo kang David?'”
6 So Achish called for David, and said unto him—By the life of Yahweh, surely, upright, thou art, and, pleasing in mine eyes, have been thy going out and thy coming in with me, in the host, for I have found in thee no wrong, from the day of thy coming in unto me, until this day, —but, in the eyes of the lords, displeasing, thou art.
Unya gitawag ni Akis si David ug miingon kaniya, “Ingon nga buhi si Yahweh, maayo ka, ug sa imong paggawas ug sa pag-uban kanako sa kasundalohan maayo sa akong tan-aw; kay wala akoy nakita nga sayop diha kanimo sukad sa imong pag-abot nganhi kanako hangtod karong adlawa. Apan bisan pa man niini, dili uyon kanimo ang mga prinsipe.
7 Now, therefore, return, and go in peace, —so shalt thou not do wrong in the eyes of the lords of the Philistines.
Busa karon pauli ug lakaw nga malinawon, aron dili masuko kanimo ang mga prinsipe sa mga Filistihanon.”
8 Then said David unto Achish—But what have I done? and what hast thou found in thy servant, from the day that I came before thee, unto this day, —that I may not go in and fight, with the enemies of my lord the king.
Miingon si David kang Akis, “Apan unsa may akong nabuhat? Unsa may imong nakita sa imong sulugoon sukad sa akong pag-uban kanimo hangtod karong adlawa, nga dili man ako makauban ug makig-away batok sa mga kaaway sa akong agalong hari?”
9 Then answered Achish, and said unto David, I acknowledge that, pleasing, thou art in mine eyes, as a messenger of God, —notwithstanding, the princes of the Philistines, have said, He shall not go up with us, into the battle.
Mitubag si Akis ug miingon kang David, “Nasayod ako nga wala kay sala sa akong panan-aw sama sa usa ka anghel sa Dios; apan ang mga prinsipe sa mga Filistihanon miingon, 'Dili siya angay nga mouban kanato sa pagpakiggubat.'
10 Now, therefore, rise up early in the morning, thou and the servants of thy lord who have come with thee, —yea, as soon as ye have risen early in the morning, and have light, then depart.
Busa bangon ug sayo sa buntag uban sa mga sulugoon sa imong agalon nga miuban kanimo; sa imong pagmata sayo sa kabuntagon ug kung hayag na, lakaw.”
11 So David rose up early, he and his men, to depart in the morning, to return into the land of the Philistines, —but, the Philistines, went up to Jezreel.
Busa sayo nga mibangon si David, siya ug ang iyang mga tawo, aron sa pagbiya sa pagkabuntag, aron mobalik sa yuta sa mga Filistihanon. Apan ang mga Filistihanon mitungas padulong sa Jesrel.
