< 1 Peter 2 >

1 Putting away, therefore, all vice and all deceit and hypocrisy and envyings and all detractions,
Xuning üqün silǝr barliⱪ rǝzillik, barliⱪ mǝkkarliⱪ, sahtipǝzlik, ⱨǝsǝthorluⱪ wǝ ⱨǝmmǝ tɵⱨmǝthorluⱪlarni taxlap,
2 As new-born babes, for the pure milk that is for the mind, eagerly crave, that, thereby, ye may grow unto salvation: —
Rǝbning meⱨribanliⱪini tetip bilgǝnikǝnsilǝr, huddi yengi tuƣulƣan bowaⱪlardǝk bolup [Hudaning] sɵz-kalamidiki sap sütkǝ tǝxna bolunglar. Buning bilǝn, silǝr nijatning [kamalitigǝ] yetip ɵsisilǝr.
3 If ye have tasted for yourselves that, gracious, is the Lord, —
4 Unto whom coming near, as unto a living stone—by men, indeed, rejected, but, with God, chosen, held in honour,
Əmdi silǝr Uningƣa, yǝni adǝmlǝr tǝripidin ǝrzimǝs dǝp taxlinip, lekin Huda tǝripidin tallanƣan wǝ ⱪǝdirlǝngǝn tirik tax Bolƣuqining yeniƣa kelip
5 Yourselves also, as living stones, are being built up a spiritual house, for a holy priesthood, to offer spiritual sacrifices, well-pleasing unto God through Jesus Christ;
silǝr ɵzünglarmu tirik taxlar süpitidǝ bir roⱨiy ibadǝthana ⱪilinixⱪa, Əysa Mǝsiⱨ arⱪiliⱪ Hudani hursǝn ⱪilidiƣan roⱨiy ⱪurbanliⱪlarni sunidiƣan muⱪǝddǝs kaⱨin ⱪataridikilǝr boluxⱪa ⱪuruluwatisilǝr;
6 Inasmuch as it is contained in scripture—Lo! I lay in Zion an outmost corner stone, chosen, held in honour, and, he that resteth faith thereupon, shall not be put to shame.
Qünki muⱪǝddǝs yazmilarda mundaⱪ deyilgǝn: — «Mana, tallanƣan, ⱪǝdirlǝngǝn bürjǝk ul texini Zionƣa ⱪoydum. Uningƣa etiⱪad ⱪilƣuqi ⱨǝrkim ⱨǝrgiz yǝrgǝ ⱪarap ⱪalmaydu».
7 Unto you, then, is the honour—[unto you] who believe; but, unto such as disbelieve, The stone which the builders rejected, —The same, hath become head of the corner,
Əmdi etiⱪad ⱪilƣuqi bolƣan silǝrgǝ nisbǝtǝn [taxning] ⱪǝdiri bolidu. Lekin [Uningƣa] etiⱪad ⱪilmaydiƣanlarƣa nisbǝtǝn U [muⱪǝddǝs yazmilarda deyilginidǝk] boldi: — «Tamqilar ǝrzimǝs dǝp taxliwǝtkǝn bu tax, Burjǝk [ul] texi bolup tiklǝndi!», Wǝ: — «[Bu tax] kixilǝrgǝ putlikaxang tax, Adǝmni yiⱪitidiƣan ⱪoram tax bolidu». Qünki [muxundaⱪ kixilǝr] [Hudaning] sɵz-kalamiƣa itaǝt ⱪilmasliⱪi tüpǝylidin putlixip yiⱪilidu; ularning bundaⱪ boluxi aldin bekitilgǝndur.
8 And a stone to strike against, and a rock to stumble over: Who stumble because, unto the word, they do not yield, —unto which also they have been appointed;
9 But, ye, are a chosen race, a royal priesthood, a holy nation, a people for a peculiar treasure, that, the excellences, ye may tell forth, of him who, out of darkness, hath called you into his marvellous light: —
Lekin silǝr bolsanglar [Huda] talliƣan bir jǝmǝt, xaⱨanǝ bir kaⱨinliⱪ, pak-muⱪǝddǝs bir ǝl, xundaⱪla Ɵzigǝ alaⱨidǝ has bolƣan bir hǝlⱪsilǝr; buning mǝⱪsiti, silǝrni ⱪarangƣuluⱪtin Ɵzining tilsimat yoruⱪluⱪiƣa qaⱪirƣuqining pǝzilǝtlirini namayan ⱪilixinglardin ibarǝt.
10 Who, at one time, were a No-people, but, now, are a people of God, —who had not been enjoying mercy, but, now, have received mercy.
Burun silǝr bir hǝlⱪ ⱨesablanmayttinglar, lekin ⱨazir Hudaning hǝlⱪisilǝr; burun [Hudaning] rǝⱨim-xǝpⱪitigǝ erixmigǝnidinglar, lekin ⱨazir erixtinglar.
11 Beloved! I exhort you, as sojourners and pilgrims, to abstain from fleshly covetings, such as take the field against the soul;
I sɵyümlüklirim, silǝr bu dunyaƣa musapir wǝ meⱨmandursilǝr, silǝrdin ɵtünümǝnki, roⱨ-ⱪǝlbinglar bilǝn ⱪarxilixidiƣan ǝtliringlardiki nǝps-xǝⱨwǝtlǝrdin ɵzünglarni yiraⱪ tutunglar.
12 Having, your behaviour among the nations, honourable, —in order that, wherein they speak against you as evil-doers, they may, owing to the honourable works they are permitted to behold, glorify God in the day of visitation.
Yürüx-turuxunglar etiⱪadsizlar arisida esil-pǝzilǝtlik bolsun. Muxundaⱪ ⱪilƣanda, gǝrqǝ ular silǝrgǝ yamanliⱪ ⱪilƣuqilar dǝp tɵⱨmǝt ⱪilsimu, dǝl tɵⱨmǝt ⱪilƣan ixlarda silǝrning yahxi ǝmǝlliringlarƣa ⱪarap, [Hudaning] ularni [oyƣitip] yoⱪlaydiƣan künidǝ uni uluƣlixi mumkin.
13 Submit yourselves unto every human creation, for the Lord’s sake, —whether unto a king, as one that protecteth,
Xunga Rǝbning ⱨɵrmitidǝ insanlar arisidiki ⱨǝrbir ⱨakimiyǝtning tüzümigǝ, mǝyli ǝng yuⱪiri mǝnsǝptiki padixaⱨⱪa bolsun yaki u tǝyinligǝn ⱨoⱪuⱪdarlarƣa bolsun boysununglar. Qünki bu ⱨoⱪuⱪdarlar [padixaⱨ] tǝripidin yaman ix ⱪilƣuqilarni jazaƣa tartix, yahxi ix ⱪilƣuqilarni ⱨɵrmǝtkǝ sazawǝr ⱪilix üqün tǝyinlǝngǝndur.
14 Or unto governors, as, through him, sent—for vengeance on evil-doers, but praise to such as do good;
15 Because, so, is the will of God, —by doing good, to be putting to silence, the ignorance of heedless men:
Qünki Hudaning iradisi xundaⱪki, yahxi ǝmǝlliringlar bilǝn nadan adǝmlǝrning orunsiz xikayǝtlirini tuwaⱪlaxtur.
16 As free, yet, not as a cloak of vice, holding your freedom, but, as God’s servants.
Silǝr ǝrkin-azad bolƣininglar bilǝn, bu ǝrkinlikinglarni yamanliⱪ ⱪilixning baⱨanisi ⱪiliwalmanglar, bǝlki Hudaning ⱪuli süpitidǝ bolup,
17 Unto all men, give honour, unto the brotherhood, shew love, unto God, give reverence, the king, hold in honour.
Barliⱪ insanlarni ⱨɵrmǝtlǝnglar, [etiⱪadqi] ⱪerindaxliringlarƣa meⱨir-muⱨǝbbǝt kɵrsitinglar, Hudadin ⱪorⱪunglar, padixaⱨni ⱨɵrmǝtlǝnglar.
18 Ye domestics, submitting yourselves, in all reverence, unto your masters, —not only unto the good and considerate, but also unto the perverse;
Ⱪullar, hojayinliringlarƣa toluⱪ ⱪorⱪunq bilǝn boysununglar — yalƣuz meⱨriban wǝ hux peil hojayinlarƣila ǝmǝs, bǝlki terikkǝk hojayinlarƣimu boysununglar.
19 For, this, is thankworthy, —If, for the sake of conscience towards God, one beareth griefs, suffering wrongfully, —
Qünki ǝgǝr birsi Huda aldida pak wijdanliⱪ bolux üqün naⱨǝⱪ azab-oⱪubǝt qǝksǝ ⱨǝmdǝ bularƣa sǝwr-taⱪǝt ⱪilsa, bu Hudani hursǝn ⱪilidu.
20 For what sort of honour is it—if, committing sin, and being buffeted, ye endure it? But, if, doing good, and suffering, ye endure it, this, is thankworthy with God.
Qünki ǝgǝr silǝr gunaⱨ ɵtküzüp, tegixlik urulƣininglarda, uningƣa bǝrdaxliⱪ bǝrsǝnglar, buning mahtanƣudǝk nemisi bar! Lekin yahxi ixlarni ⱪilip azab-oⱪubǝt qǝksǝnglar ⱨǝmdǝ uningƣa bǝrdaxliⱪ bǝrsǝnglar, u Hudani hursǝn ⱪilidu.
21 For, hereunto, have ye been called; because, Christ also, suffered in your behalf, unto you, leaving behind a pattern, that ye might follow in his steps:
Qünki silǝr dǝl xuningƣa qaⱪirildinglar. Qünki Mǝsiⱨmu silǝr üqün azab-oⱪubǝt qekip, silǝrni Ɵzining izidin mangsun dǝp, silǝrgǝ ülgǝ ⱪaldurdi;
22 Who did not, a sin, commit, neither was deceit found in his mouth, —
«U gunaⱨ sadir ⱪilip baⱪmiƣan, Uning aƣzidin ⱨeqⱪandaⱪ aldamqiliⱪ-yalƣanqiliⱪmu tepilmas».
23 Who, being reviled, was not reviling again, suffering, he was not threatening, but was making surrender unto him that judgeth righteously, —
U ⱨaⱪarǝtlǝnginidǝ, til ⱪayturmaytti. Azab-oⱪubǝt qǝkkǝndǝ, U ⱨeq tǝⱨdit salmaytti; ǝksiqǝ, Ɵzini adil ⱨɵküm qiⱪarƣuqining ⱪolliriƣa tapxuratti.
24 Who, our sins, himself, bare up, in his body, unto the tree, in order that we, from our sins getting away, in righteousness, might live, —by whose stripes, ye have been healed;
U Ɵzi bizning gunaⱨⱪa nisbǝtǝn ɵlüp, ⱨǝⱪⱪaniyliⱪⱪa nisbǝtǝn yaxiximiz üqün yaƣaq tüwrüktǝ gunaⱨlirimizni zimmisigǝ aldi; silǝr Uning yariliri bilǝn xipa taptinglar.
25 For ye were as sheep going astray, but have now turned back unto the shepherd and overseer of your souls.
Qünki burun silǝr ⱪoylardǝk yoldin ezip kǝtkǝnsilǝr, lekin ⱨazir jeninglarning padiqisi ⱨǝm yetǝkqisining yeniƣa ⱪaytip kǝldinglar.

< 1 Peter 2 >