1 John 4

1 Beloved! not in every spirit, believe ye, but test the spirits, whether they are, of God; because, many false prophets, have gone out into the world.

ഹേ പ്രിയതമാഃ, യൂയം സർവ്വേഷ്വാത്മസു ന വിശ്വസിത കിന്തു തേ ഈശ്വരാത് ജാതാ ന വേത്യാത്മനഃ പരീക്ഷധ്വം യതോ ബഹവോ മൃഷാഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ജഗന്മധ്യമ് ആഗതവന്തഃ|

2 Hereby, do ye perceive the Spirit of God: —every spirit that confesseth Jesus Christ as having come, in flesh, is, of God;

ഈശ്വരീയോ യ ആത്മാ സ യുഷ്മാഭിരനേന പരിചീയതാം, യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടോ നരാവതാരോ ഭൂത്വാഗത ഏതദ് യേന കേനചിദ് ആത്മനാ സ്വീക്രിയതേ സ ഈശ്വരീയഃ|

3 And, every spirit that doth not confess Jesus, of God, is not. And, this, is the [spirit] of the Antichrist, touching which ye have heard that it cometh: even now, is it, in the world, already.

കിന്തു യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടോ നരാവതാരോ ഭൂത്വാഗത ഏതദ് യേന കേനചിദ് ആത്മനാ നാങ്ഗീക്രിയതേ സ ഈശ്വരീയോ നഹി കിന്തു ഖ്രീഷ്ടാരേരാത്മാ, തേന ചാഗന്തവ്യമിതി യുഷ്മാഭിഃ ശ്രുതം, സ ചേദാനീമപി ജഗതി വർത്തതേ|

4 Ye, are, of God, dear children, and have overcome them; because, greater, is he that is in you, than he that is in the world.

ഹേ ബാലകാഃ, യൂയമ് ഈശ്വരാത് ജാതാസ്താൻ ജിതവന്തശ്ച യതഃ സംസാരാധിഷ്ഠാനകാരിണോ ഽപി യുഷ്മദധിഷ്ഠാനകാരീ മഹാൻ|

5 They, are, of the world: For this cause, of the world, they speak, and the world, unto them, doth hearken.

തേ സംസാരാത് ജാതാസ്തതോ ഹേതോഃ സംസാരാദ് ഭാഷന്തേ സംസാരശ്ച തേഷാം വാക്യാനി ഗൃഹ്ലാതി|

6 We, are, of God: he that is getting to understand God, hearkeneth unto us, —whoso is not of God, hearkeneth not unto us: from this, perceive we—the spirit of truth, and the spirit of error.

വയമ് ഈശ്വരാത് ജാതാഃ, ഈശ്വരം യോ ജാനാതി സോഽസ്മദ്വാക്യാനി ഗൃഹ്ലാതി യശ്ചേശ്വരാത് ജാതോ നഹി സോഽസ്മദ്വാക്യാനി ന ഗൃഹ്ലാതി; അനേന വയം സത്യാത്മാനം ഭ്രാമകാത്മാനഞ്ച പരിചിനുമഃ|

7 Beloved! let us be loving one another; because, love, is, of God, and, whosoever loveth, of God, hath been born, and is getting to understand God:

ഹേ പ്രിയതമാഃ, വയം പരസ്പരം പ്രേമ കരവാമ, യതഃ പ്രേമ ഈശ്വരാത് ജായതേ, അപരം യഃ കശ്ചിത് പ്രേമ കരോതി സ ഈശ്വരാത് ജാത ഈശ്വരം വേത്തി ച|

8 He that doth not love, doth not understand God, because, God, is, love.

യഃ പ്രേമ ന കരോതി സ ഈശ്വരം ന ജാനാതി യത ഈശ്വരഃ പ്രേമസ്വരൂപഃ|

9 Herein, hath the love of God in us, been made manifest, that, his only-begotten Son, God sent into the world, in order that we might live through him.

അസ്മാസ്വീശ്വരസ്യ പ്രേമൈതേന പ്രാകാശത യത് സ്വപുത്രേണാസ്മഭ്യം ജീവനദാനാർഥമ് ഈശ്വരഃ സ്വീയമ് അദ്വിതീയം പുത്രം ജഗന്മധ്യം പ്രേഷിതവാൻ|

10 Herein, is love: not that, we, have loved God, but that, he, loved us, and sent forth his Son, as a propitiation concerning our sins.

വയം യദ് ഈശ്വരേ പ്രീതവന്ത ഇത്യത്ര നഹി കിന്തു സ യദസ്മാസു പ്രീതവാൻ അസ്മത്പാപാനാം പ്രായശ്ചിർത്താർഥം സ്വപുത്രം പ്രേഷിതവാംശ്ചേത്യത്ര പ്രേമ സന്തിഷ്ഠതേ|

11 Beloved! If, in this way, God, loved us, we also, ought to love, one another.

ഹേ പ്രിയതമാഃ, അസ്മാസു യദീശ്വരേണൈതാദൃശം പ്രേമ കൃതം തർഹി പരസ്പരം പ്രേമ കർത്തുമ് അസ്മാകമപ്യുചിതം|

12 Upon God, hath no one, at any time, gazed: If we love one another, God, in us, abideth, and, his love, hath been perfected within us.

ഈശ്വരഃ കദാച കേനാപി ന ദൃഷ്ടഃ യദ്യസ്മാഭിഃ പരസ്പരം പ്രേമ ക്രിയതേ തർഹീശ്വരോ ഽസ്മന്മധ്യേ തിഷ്ഠതി തസ്യ പ്രേമ ചാസ്മാസു സേത്സ്യതേ|

13 Hereby, perceive we—that, in him, are we abiding, and, he, in us, —in that, of his Spirit, hath he given unto us.

അസ്മഭ്യം തേന സ്വകീയാത്മനോംഽശോ ദത്ത ഇത്യനേന വയം യത് തസ്മിൻ തിഷ്ഠാമഃ സ ച യദ് അസ്മാസു തിഷ്ഠതീതി ജാനീമഃ|

14 And, we, for ourselves have gazed, and are bearing witness—that, the Father, sent forth the Son, as Saviour of the world.

പിതാ ജഗത്രാതാരം പുത്രം പ്രേഷിതവാൻ ഏതദ് വയം ദൃഷ്ട്വാ പ്രമാണയാമഃ|

15 Whosoever shall confess, that, Jesus [Christ] is the Son of God, God, in him, abideth, and, he, in God.

യീശുരീശ്വരസ്യ പുത്ര ഏതദ് യേനാങ്ഗീക്രിയതേ തസ്മിൻ ഈശ്വരസ്തിഷ്ഠതി സ ചേശ്വരേ തിഷ്ഠതി|

16 And, we, have come to understand and to trust the love which, God, hath, in us. God, is, love; and, he that abideth in love, in God, abideth, and, God, in him [abideth].

അസ്മാസ്വീശ്വരസ്യ യത് പ്രേമ വർത്തതേ തദ് വയം ജ്ഞാതവന്തസ്തസ്മിൻ വിശ്വാസിതവന്തശ്ച| ഈശ്വരഃ പ്രേമസ്വരൂപഃ പ്രേമ്നീ യസ്തിഷ്ഠതി സ ഈശ്വരേ തിഷ്ഠതി തസ്മിംശ്ചേശ്വരസ്തിഷ്ഠതി|

17 Herein, hath love with us, been made perfect, —in order that, boldness, we might have in the day of judging, —in that, just as, He, is, we also, are, in this world.

സ യാദൃശോ ഽസ്തി വയമപ്യേതസ്മിൻ ജഗതി താദൃശാ ഭവാമ ഏതസ്മാദ് വിചാരദിനേ ഽസ്മാഭി ര്യാ പ്രതിഭാ ലഭ്യതേ സാസ്മത്സമ്ബന്ധീയസ്യ പ്രേമ്നഃ സിദ്ധിഃ|

18 Fear, existeth not, in love, but, perfect love, casteth fear, outside; because, fear, hath correction: he that feareth, hath not been made perfect, in love.

പ്രേമ്നി ഭീതി ർന വർത്തതേ കിന്തു സിദ്ധം പ്രേമ ഭീതിം നിരാകരോതി യതോ ഭീതിഃ സയാതനാസ്തി ഭീതോ മാനവഃ പ്രേമ്നി സിദ്ധോ ന ജാതഃ|

19 We, love, because, he, first loved us: —

അസ്മാസു സ പ്രഥമം പ്രീതവാൻ ഇതി കാരണാദ് വയം തസ്മിൻ പ്രീയാമഹേ|

20 If one should say, I love God, and should be hating, his brother, false, is he; for, he that doth not love his brother, whom he hath seen, God, whom he hath not seen, he cannot love!

ഈശ്വരേ ഽഹം പ്രീയ ഇത്യുക്ത്വാ യഃ കശ്ചിത് സ്വഭ്രാതരം ദ്വേഷ്ടി സോ ഽനൃതവാദീ| സ യം ദൃഷ്ടവാൻ തസ്മിൻ സ്വഭ്രാതരി യദി ന പ്രീയതേ തർഹി യമ് ഈശ്വരം ന ദൃഷ്ടവാൻ കഥം തസ്മിൻ പ്രേമ കർത്തും ശക്നുയാത്?

21 And, this commandment, have we from him, —that, he who loveth God, love, his brother also.

അത ഈശ്വരേ യഃ പ്രീയതേ സ സ്വീയഭ്രാതര്യ്യപി പ്രീയതാമ് ഇയമ് ആജ്ഞാ തസ്മാദ് അസ്മാഭി ർലബ്ധാ|