1 Corinthians 10
1 For I wish not ye should be ignorant, brethren, that, all our fathers, were, under the cloud, and, all, passed through the sea, —
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਅਸ੍ਮਤ੍ਪਿਤ੍ਰੁʼਪੁਰੁਸ਼਼ਾਨਧਿ ਯੂਯੰ ਯਦਜ੍ਞਾਤਾ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੇਤਿ ਮਮ ਵਾਞ੍ਛਾ, ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮੇਘਾਧਃਸ੍ਥਿਤਾ ਬਭੂਵੁਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸਮੁਦ੍ਰਮਧ੍ਯੇਨ ਵਵ੍ਰਜੁਃ,
2 And, all, immersed themselves into Moses, in the cloud, and in the sea;
ਸਰ੍ੱਵੇ ਮੂਸਾਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਮੇਘਸਮੁਦ੍ਰਯੋ ਰ੍ਮੱਜਿਤਾ ਬਭੂਵੁਃ
3 And, all, did eat [the same] spiritual food,
ਸਰ੍ੱਵ ਏਕਮ੍ ਆਤ੍ਮਿਕੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਬੁਭੁਜਿਰ ਏਕਮ੍ ਆਤ੍ਮਿਕੰ ਪੇਯੰ ਪਪੁਸ਼੍ਚ
4 And, all, drank, the same spiritual drink, —for they continued to drink of the spiritual rock that followed them, and, the rock, was the Christ: —
ਯਤਸ੍ਤੇ(ਅ)ਨੁਚਰਤ ਆਤ੍ਮਿਕਾਦ੍ ਅਚਲਾਤ੍ ਲਬ੍ਧੰ ਤੋਯੰ ਪਪੁਃ ਸੋ(ਅ)ਚਲਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਏਵ|
5 Nevertheless, with the most of them, God, was not well-pleased, for they were strewed along in the desert.
ਤਥਾ ਸਤ੍ਯਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਧਿਕੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕੇਸ਼਼੍ਵੀਸ਼੍ਵਰੋ ਨ ਸਨ੍ਤੁਤੋਸ਼਼ੇਤਿ ਹੇਤੋਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਨ੍ਤਰੇ ਨਿਪਾਤਿਤਾਃ|
6 But, in these things, they became, ensamples for us, to the end we should not be covetous of evil things, even as, they, also coveted;
ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਨਿਦਰ੍ਸ਼ਨਸ੍ਵਰੂਪਾ ਬਭੂਵੁਃ; ਅਤਸ੍ਤੇ ਯਥਾ ਕੁਤ੍ਸਿਤਾਭਿਲਾਸ਼਼ਿਣੋ ਬਭੂਵੁਰਸ੍ਮਾਭਿਸ੍ਤਥਾ ਕੁਤ੍ਸਿਤਾਭਿਲਾਸ਼਼ਿਭਿ ਰ੍ਨ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|
7 Neither become ye, idolaters, as some of them, —as it is written—The people sat down to eat and drink, and rose up to be making sport;
ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, ਲੋਕਾ ਭੋਕ੍ਤੁੰ ਪਾਤੁਞ੍ਚੋਪਵਿਵਿਸ਼ੁਸ੍ਤਤਃ ਕ੍ਰੀਡਿਤੁਮੁੱਥਿਤਾ ਇਤਯਨੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੈਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਦੇਵਪੂਜਾ ਕ੍ਰੁʼਤਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਸ੍ਤਦ੍ਵਤ੍ ਨ ਕ੍ਰਿਯਤਾਂ|
8 Neither let us commit fornication, as, some of them, committed fornication, and there fell, in one day, three and twenty thousand;
ਅਪਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੈਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਃ ਕ੍ਰੁʼਤਸ੍ਤੇਨ ਚੈਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਤ੍ਰਯੋਵਿੰਸ਼ਤਿਸਹਸ੍ਰਾਣਿ ਲੋਕਾ ਨਿਪਾਤਿਤਾਸ੍ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਵ੍ਯਭਿਚਾਰੋ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ|
9 Neither let us be putting the Lord to the test, as, some of them, put him to the test, and, by the serpents, were perishing;
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੇਚਿਦ੍ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਭੁਜਙ੍ਗੈ ਰ੍ਨਸ਼਼੍ਟਾਸ਼੍ਚ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਨ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵ੍ਯਃ|
10 Neither be ye murmuring, even, as some of them, murmured, and perished by the destroyer.
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੇਚਿਦ੍ ਯਥਾ ਵਾੱਕਲਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਤ੍ ਹਨ੍ਤ੍ਰਾ ਵਿਨਾਸ਼ਿਤਾਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਸ੍ਤਦ੍ਵਦ੍ ਵਾੱਕਲਹੋ ਨ ਕ੍ਰਿਯਤਾਂ|
11 But, these things, by way of type, were happening unto them, and were written with a view to our admonition, unto whom, the ends of the ages, have reached along. (aiōn g165)
ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਨ੍ਯੇਤਾਨਿ ਜਘਟਿਰੇ ਤਾਨ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਨਿਦਰ੍ਸ਼ਨਾਨਿ ਜਗਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਯੁਗੇ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਾਨਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਰ੍ਥੰ ਲਿਖਿਤਾਨਿ ਚ ਬਭੂਵੁਃ| (aiōn g165)
12 So that, he that thinketh he is standing, let him take heed lest he fall.
ਅਤਏਵ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਸੁਸ੍ਥਿਰੰਮਨ੍ਯਃ ਸ ਯੰਨ ਪਤੇਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਸਾਵਧਾਨੋ ਭਵਤੁ|
13 Trial, hath not taken you, save such as man can bear; faithful, moreover is God, who will not suffer you to be tried above what ye are able, but will make, with the trial, also the way of escape, that ye may be able to hold out.
ਮਾਨੁਸ਼਼ਿਕਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਤਿਰਿਕ੍ਤਾ ਕਾਪਿ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨਾਕ੍ਰਾਮਤ੍, ਈਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯਃ ਸੋ(ਅ)ਤਿਸ਼ਕ੍ਤ੍ਯਾਂ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਪਤਨਾਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾ ਚ ਯਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸੋਢੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਤਯਾ ਸਹ ਨਿਸ੍ਤਾਰਸ੍ਯ ਪਨ੍ਥਾਨੰ ਨਿਰੂਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
14 Wherefore, my beloved, flee from idolatry, —
ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਦੇਵਪੂਜਾਤੋ ਦੂਰਮ੍ ਅਪਸਰਤ|
15 As, to prudent men, I speak, —judge, ye, what I say: —
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਿਜ੍ਞਾਨ੍ ਮਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਭਾਸ਼਼ੇ ਮਯਾ ਯਤ੍ ਕਥ੍ਯਤੇ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਵਿਵਿਚ੍ਯਤਾਂ|
16 The cup of blessing which we bless, is it not, a sharing together of the blood of the Christ? The loaf which we break, is it not, a sharing together of the body of the Christ?
ਯਦ੍ ਧਨ੍ਯਵਾਦਪਾਤ੍ਰਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਧਨ੍ਯੰ ਗਦ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸ਼ੋਣਿਤਸ੍ਯ ਸਹਭਾਗਿਤ੍ਵੰ ਨਹਿ? ਯਸ਼੍ਚ ਪੂਪੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਭਜ੍ਯਤੇ ਸ ਕਿੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਵਪੁਸ਼਼ਃ ਸਹਭਾਗਿਤ੍ਵੰ ਨਹਿ?
17 Because, one loaf, one body, we, the many, are, for we, all, of the one loaf, partake.
ਵਯੰ ਬਹਵਃ ਸਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪ੍ਯੇਕਪੂਪਸ੍ਵਰੂਪਾ ਏਕਵਪੁਃਸ੍ਵਰੂਪਾਸ਼੍ਚ ਭਵਾਮਃ, ਯਤੋ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵ ਏਕਪੂਪਸ੍ਯ ਸਹਭਾਗਿਨਃ|
18 Be looking at Israel after the flesh: —are not, they who eat the sacrifices, joint partakers with the altar?
ਯੂਯੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਵੰਸ਼ੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੰ| ਯੇ ਬਲੀਨਾਂ ਮਾਂਸਾਨਿ ਭੁਞ੍ਜਤੇ ਤੇ ਕਿੰ ਯਜ੍ਞਵੇਦ੍ਯਾਃ ਸਹਭਾਗਿਨੋ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ?
19 What, then, am I saying?—that, an idol-sacrifice, is anything? or that, an idol, is anything?
ਇਤ੍ਯਨੇਨ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਥ੍ਯਤੇ? ਦੇਵਤਾ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕੀ ਦੇਵਤਾਯੈ ਬਲਿਦਾਨੰ ਵਾ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕੰ ਕਿੰ ਭਵੇਤ੍?
20 On the contrary—that, the things which the nations sacrifice, unto demons, and not unto God, they sacrifice; and I wish not that ye should become, sharers together with the demons!
ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਿੰਨਜਾਤਿਭਿ ਰ੍ਯੇ ਬਲਯੋ ਦੀਯਨ੍ਤੇ ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਤੰਨਹਿ ਭੂਤੇਭ੍ਯਏਵ ਦੀਯਨ੍ਤੇ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ ਭੂਤਾਨਾਂ ਸਹਭਾਗਿਨੋ ਭਵਥੇਤ੍ਯਹੰ ਨਾਭਿਲਸ਼਼ਾਮਿ|
21 Ye cannot be drinking—a cup of the Lord, and a cup of demons; ye cannot be partaking of, a table of the Lord, and a table of demons.
ਪ੍ਰਭੋਃ ਕੰਸੇਨ ਭੂਤਾਨਾਮਪਿ ਕੰਸੇਨ ਪਾਨੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਸਾਧ੍ਯੰ; ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਭੋਜ੍ਯਸ੍ਯ ਭੂਤਾਨਾਮਪਿ ਭੋਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸਹਭਾਗਿਨੋ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|
22 Or are we to provoke the Lord to jealousy? Are we mightier than he?
ਵਯੰ ਕਿੰ ਪ੍ਰਭੁੰ ਸ੍ਪਰ੍ੱਧਿਸ਼਼੍ਯਾਮਹੇ? ਵਯੰ ਕਿੰ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਲਵਨ੍ਤਃ?
23 All things are allowable—but, not all things, are profitable, —all things are allowable—but, not all things, upbuild.
ਮਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਸਰ੍ੱਵੰ ਕਰ੍ੰਮਾਪ੍ਰਤਿਸ਼਼ਿੱਧੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਸਰ੍ੱਵੰ ਹਿਤਜਨਕੰ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਅਪ੍ਰਤਿਸ਼਼ਿੱਧੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਸਰ੍ੱਵੰ ਨਿਸ਼਼੍ਠਾਜਨਕੰ|
24 Let, no one, be seeking, what concerneth himself, but that which concerneth some one else.
ਆਤ੍ਮਹਿਤਃ ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵ੍ਯਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੈਃ ਪਰਹਿਤਸ਼੍ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵ੍ਯਃ|
25 Whatsoever, in the market, is sold, eat, —asking no question, for conscience sake;
ਆਪਣੇ ਯਤ੍ ਕ੍ਰੱਯੰ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸੰਵੇਦਸ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਭੁਜ੍ਯਤਾਂ
26 For, unto the Lord, belongeth the earth, and the fullness thereof.
ਯਤਃ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯਸ੍ਥਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ|
27 If one of them who believe not invite you, and ye are disposed to go, whatsoever is set before you, eat, —asking no question, for conscience sake.
ਅਪਰਮ੍ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਲੋਕਾਨਾਂ ਕੇਨਚਿਤ੍ ਨਿਮਨ੍ਤ੍ਰਿਤਾ ਯੂਯੰ ਯਦਿ ਤਤ੍ਰ ਜਿਗਮਿਸ਼਼ਥ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਨ ਯਦ੍ ਯਦ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਪ੍ਯਤੇ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸੰਵੇਦਸ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਭੁਜ੍ਯਤਾਂ|
28 But, if anyone should say unto you, —This, is, a holy sacrifice, do not eat, for that man’s sake who disclosed it, and for conscience sake: —
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਰ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦੇਤ੍ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮੇਤਦ੍ ਦੇਵਤਾਯਾਃ ਪ੍ਰਸਾਦ ਇਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤੁਰਨੁਰੋਧਾਤ੍ ਸੰਵੇਦਸ੍ਯਾਰ੍ਥਞ੍ਚ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯੰ| ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯਸ੍ਥਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ,
29 But, conscience, I mean, not thine own, but the other’s, —for why is my freedom to be judged by another’s conscience?
ਸਤ੍ਯਮੇਤਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਯਾ ਯਃ ਸੰਵੇਦੋ ਨਿਰ੍ੱਦਿਸ਼੍ਯਤੇ ਸ ਤਵ ਨਹਿ ਪਰਸ੍ਯੈਵ|
30 If, I, with gratitude, partake, why am I to be defamed, as to that for which, I, give thanks?
ਅਨੁਗ੍ਰਹਪਾਤ੍ਰੇਣ ਮਯਾ ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਦ੍ ਭੁਜ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਹੰ ਕੁਤੋ ਨਿਨ੍ਦਿਸ਼਼੍ਯੇ?
31 Whether, therefore, ye eat or drink, or whatsoever ye do, do, all things to the glory of God.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਭੋਜਨੰ ਪਾਨਮ੍ ਅਨ੍ਯਦ੍ਵਾ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਦ੍ਭਿ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵਮੇਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮ੍ਨਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਾਰ੍ਥੰ ਕ੍ਰਿਯਤਾਂ|
32 Give no occasion of stumbling—whether to Jews, or to Greeks, or to the assembly of God:
ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮਾਜਸ੍ਯ ਵਾ ਵਿਘ੍ਨਜਨਕੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|
33 Even as, I also, in all things do please all, not seeking my own profit, but that of the many, that they may be saved.
ਅਹਮਪ੍ਯਾਤ੍ਮਹਿਤਮ੍ ਅਚੇਸ਼਼੍ਟਮਾਨੋ ਬਹੂਨਾਂ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਾਰ੍ਥੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹਿਤੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਮਾਨਃ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਤੁਸ਼਼੍ਟਿਕਰੋ ਭਵਾਮੀਤ੍ਯਨੇਨਾਹੰ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਨੁਗਾਮੀ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੂਯੰ ਮਮਾਨੁਗਾਮਿਨੋ ਭਵਤ|
