Titus 2

1 But speak thou the things which befit the sound doctrine:

συ δε λαλει α πρεπει τη υγιαινουση διδασκαλια

2 that aged men be temperate, grave, soberminded, sound in faith, in love, in patience:

πρεσβυτας νηφαλιους ειναι σεμνους σωφρονας υγιαινοντας τη πιστει τη αγαπη τη υπομονη

3 that aged women likewise be reverent in demeanour, not slanderers nor enslaved to much wine, teachers of that which is good;

πρεσβυτιδας ωσαυτως εν καταστηματι ιεροπρεπεις μη διαβολους μη οινω πολλω δεδουλωμενας καλοδιδασκαλους

4 that they may train the young women to love their husbands, to love their children,

ινα σωφρονιζωσιν τας νεας φιλανδρους ειναι φιλοτεκνους

5 [to be] soberminded, chaste, workers at home, kind, being in subjection to their own husbands, that the word of God be not blasphemed:

σωφρονας αγνας οικουρους αγαθας υποτασσομενας τοις ιδιοις ανδρασιν ινα μη ο λογος του θεου βλασφημηται

6 the younger men likewise exhort to be soberminded:

τους νεωτερους ωσαυτως παρακαλει σωφρονειν

7 in all things shewing thyself an ensample of good works; in thy doctrine [shewing] uncorruptness, gravity,

περι παντα σεαυτον παρεχομενος τυπον καλων εργων εν τη διδασκαλια αδιαφθοριαν σεμνοτητα αφθαρσιαν

8 sound speech, that cannot be condemned; that he that is of the contrary part may be ashamed, having no evil thing to say of us.

λογον υγιη ακαταγνωστον ινα ο εξ εναντιας εντραπη μηδεν εχων περι υμων λεγειν φαυλον

9 [Exhort] servants to be in subjection to their own masters, [and] to be well-pleasing [to them] in all things; not gainsaying;

δουλους ιδιοις δεσποταις υποτασσεσθαι εν πασιν ευαρεστους ειναι μη αντιλεγοντας

10 not purloining, but shewing all good fidelity; that they may adorn the doctrine of God our Saviour in all things.

μη νοσφιζομενους αλλα πιστιν πασαν ενδεικνυμενους αγαθην ινα την διδασκαλιαν του σωτηρος {VAR1: υμων } {VAR2: ημων } θεου κοσμωσιν εν πασιν

11 For the grace of God hath appeared, bringing salvation to all men,

επεφανη γαρ η χαρις του θεου η σωτηριος πασιν ανθρωποις

12 instructing us, to the intent that, denying ungodliness and worldly lusts, we should live soberly and righteously and godly in this present world; (aiōn g165)

παιδευουσα ημας ινα αρνησαμενοι την ασεβειαν και τας κοσμικας επιθυμιας σωφρονως και δικαιως και ευσεβως ζησωμεν εν τω νυν αιωνι (aiōn g165)

13 looking for the blessed hope and appearing of the glory of our great God and Saviour Jesus Christ;

προσδεχομενοι την μακαριαν ελπιδα και επιφανειαν της δοξης του μεγαλου θεου και σωτηρος ημων ιησου χριστου

14 who gave himself for us, that he might redeem us from all iniquity, and purify unto himself a people for his own possession, zealous of good works.

ος εδωκεν εαυτον υπερ ημων ινα λυτρωσηται ημας απο πασης ανομιας και καθαριση εαυτω λαον περιουσιον ζηλωτην καλων εργων

15 These things speak and exhort and reprove with all authority. Let no man despise thee.

ταυτα λαλει και παρακαλει και ελεγχε μετα πασης επιταγης μηδεις σου περιφρονειτω