Psalms 94
1 O LORD, thou God to whom vengeance belongeth, thou God to whom vengeance belongeth, shine forth.
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 Lift up thyself, thou judge of the earth: render to the proud [their] desert.
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 LORD, how long shall the wicked, how long shall the wicked triumph?
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 They prate, they speak arrogantly: all the workers of iniquity boast themselves.
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 They break in pieces thy people, O LORD, and afflict thine heritage.
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 And they say, The LORD shall not see, neither shall the God of Jacob consider.
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Consider, ye brutish among the people: and ye fools, when will ye be wise?
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 He that planted the ear, shall he not hear? he that formed the eye, shall he not see?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 He that chastiseth the nations, shall not he correct, [even] he that teacheth man knowledge?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 The LORD knoweth the thoughts of man, that they are vanity.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Blessed is the man whom thou chastenest, O LORD, and teachest out of thy law;
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 That thou mayest give him rest from the days of adversity, until the pit be digged for the wicked.
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 For the LORD will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance.
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 For judgment shall return unto righteousness: and all the upright in heart shall follow it.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Who will rise up for me against the evil-doers? who will stand up for me against the workers of iniquity?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 Unless the LORD had been my help, my soul had soon dwelt in silence.
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 When I said, My foot slippeth; thy mercy, O LORD, held me up.
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 In the multitude of my thoughts within me thy comforts delight my soul.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 Shall the throne of wickedness have fellowship with thee, which frameth mischief by statute?
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 They gather themselves together against the soul of the righteous, and condemn the innocent blood.
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 But the LORD hath been my high tower; and my God the rock of my refuge.
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 And he hath brought upon them their own iniquity, and shall cut them off in their own evil; the LORD our God shall cut them off.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
