Psalms 83

1 A Song, a Psalm of Asaph. O God, keep not thou silence: hold not thy peace, and be not still, O God.

Usa ka awit. Ang salmo ni Asaf. O Dios, ayaw pagpakahilom! Ayaw kami pasagdi ug magpabilin nga dili mairog, O Dios.

2 For, lo, thine enemies make a tumult: and they that hate thee have lifted up the head.

Tan-awa, ang imong mga kaaway nagbuhat ug kasamok, ug kadtong nasilag kanimo mipataas sa ilang mga ulo.

3 They take crafty counsel against thy people, and consult together against thy hidden ones.

Nag-abin (sila) batok sa imong mga katawhan ug nagsabot batok sa imong mga gipanalipdan.

4 They have said, Come, and let us cut them off from being a nation; that the name of Israel may be no more in remembrance.

Miingon (sila) “Dali kamo, laglagon ta (sila) ingon nga nasod. Ug ang ngalan nga Israel dili na gayod mahinumdoman.”

5 For they have consulted together with one consent; against thee do they make a covenant:

Nagplano (sila) ug usa ka pamaagi; batok kanimo naghimo (sila) ug panag-abin.

6 The tents of Edom and the Ishmaelites; Moab, and the Hagarenes;

Naglakip kini sa mga tolda ni Edom ug sa mga Ismaelinhon, ug sa mga katawhan sa Moab ug sa mga Hagarnon, nga nakig-abin uban sa

7 Gebal, and Ammon, and Amalek; Philistia with the inhabitants of Tyre:

Gebal, sa Amonihanon, sa Amalekanhon; lakip usab niini ang Filistia ug ang mga lumulupyo sa Tiro.

8 Assyria also is joined with them; they have holpen the children of Lot. (Selah)

Nakig-abin usab kanila ang Assyria; gitabangan nila ang mga kaliwat ni Lot. (Selah)

9 Do thou unto them as unto Midian; as to Sisera, as to Jabin, at the river Kishon:

Buhata ngadto kanila ang sama sa gibuhat mo ngadto sa Midian, ug sama sa gibuhat mo sa Sisera ug sa Jabin didto sa Suba sa Kishon.

10 Which perished at En-dor; they became as dung for the earth.

Nangahanaw (sila) didto sa Endor ug nahimong sama sa patambok sa yuta.

11 Make their nobles like Oreb and Zeeb; yea, all their princes like Zebah and Zalmunna:

Himoa ang ilang kadagkoan nga mahisama kang Oreb ug Zeeb, ug ang tanan nilang mga prinsipe mahisama kang Zeba ug Zalmuna.

12 Who said, Let us take to ourselves in possession the habitations of God.

Miingon (sila) “Kuhaon nato alang sa atong kaugalingon ang sibsibanan sa Dios.”

13 O my God, make them like the whirling dust; as stubble before the wind.

O akong Dios, himoa (sila) nga daw nagkatag nga abog, sama sa uhot nga gipalid sa hangin,

14 As the fire that burneth the forest, and as the flame that setteth the mountains on fire;

sama sa kalayo nga misunog sa lasang, ug sama sa kalayo nga misilaob sa kabukiran.

15 So pursue them with thy tempest, and terrify them with thy storm.

Gukora (sila) sa kusgan mong hangin, ug hadloka (sila) sa imong bagyo.

16 Fill their faces with confusion; that they may seek thy name, O LORD.

Pun-a ang ilang mga nawong sa kaulaw aron ilang pangitaon ang imong ngalan, O Yahweh.

17 Let them be ashamed and dismayed for ever; yea, let them be confounded and perish:

Maulawan unta (sila) ug mangalisang sa walay kataposan; mangamatay unta (sila) nga walay dungog.

18 That they may know that thou alone, whose name is JEHOVAH, art the Most High over all the earth.

Unya masayod (sila) nga ikaw lang, O Yahweh, ang Labing Halangdon sa tibuok kalibotan.