< Psalms 73 >

1 A Psalm of Asaph. Surely God is good to Israel, [even] to such as are pure in heart.
Sa pagkamatuod ang Dios mao ang maayo sa Israel, Bisan kanila nga mga ulay ug kasingkasing.
2 But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
Apan alang kanako, daw mahidalinas na ang akong mga tiil; Diriyut na mahiligas ang akong mga lakang.
3 For I was envious at the arrogant, when I saw the prosperity of the wicked.
Kay nasina ako sa mga palabilabihon, Sa diha nga natan-aw ko ang kauswagan sa mga dautan.
4 For there are no bands in their death: but their strength is firm.
Kay walay mga kahapdos ang ilang kamatayon; Apan hinonoa ang ilang kusog nagapadayon.
5 They are not in trouble as [other] men; neither are they plagued like [other] men.
(Sila) wala sa kalisdanan ingon sa uban nga mga tawo; Ni (sila) gihampak sama sa ubang mga tawo.
6 Therefore pride is as a chain about their neck; violence covereth them as a garment.
Busa ang palabilabi maingon sa kulentas sa ilang liog; Ang pagpanlupig nasul-ob kanila ingon sa usa ka bisti.
7 Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
Ang ilang mga mata nagbudlat sa katambok: Ang anaa kanila labaw sa kay sa ikatagbaw sa pangandoy sa kasingkasing.
8 They scoff, and in wickedness utter oppression: they speak loftily.
Nanagyubit (sila) ug diha sa kadautan nanaglituk (sila) ug pagdaugdaug: Nanagsulti (sila) nga mapahitas-on.
9 They have set their mouth in the heavens, and their tongue walketh through the earth.
Ginapatunong nila ang ilang mga baba ngadto sa kalangitan, Ug ang ilang dila nagasuroy latas sa yuta.
10 Therefore his people return hither: and waters of a full [cup] are wrung out by them.
Tungod niana ang iyang katawohan mingbalik dinhi; Ug ang mga tubig sa usa ka copa nga puno gititi nila.
11 And they say, How doth God know? and is there knowledge in the Most High?
Ug (sila) nagaingon: Unsaon sa pagkahibalo sa Dios? Ug aduna bay kahibalo ang Hataas Uyamut?
12 Behold, these are the wicked; and, being alway at ease, they increase in riches.
Ania karon, kini mao ang mga dautan; Ug, sanglit anaa kanunay sa kasayon, (sila) ming-uswag sa mga bahandi.
13 Surely in vain have I cleansed my heart, and washed my hands in innocency;
Sa pagkamatuod kawang lamang ang paghinlo ko sa akong q2 kasingkasing, Ug ang paghunaw sa akong mga kamot sa pagka-inocente;
14 For all the day long have I been plagued, and chastened every morning.
Kay gihampak ako sa tibook nga adlaw, Ug gicastigo sa matag-buntag.
15 If I had said, I will speak thus; behold, I had dealt treacherously with the generation of thy children.
Kong nag-ingon pa unta ako: Magasulti ako niini: Ania karon, ako nagmabudhion sa kaliwatan sa imong mga anak.
16 When I thought how I might know this, it was too painful for me;
Sa diha nga naghunahuna ako unsaon ko sa pagkahibalo niini, Kini mahapdos kaayo nga buhat alang kanako;
17 Until I went into the sanctuary of God, and considered their latter end.
Hangtud nga miadto ako sa balaang puloy-anan sa Dios, Ug nagpamalandong sa katapusan nilang sangputanan.
18 Surely thou settest them in slippery places: thou castest them down to destruction.
Sa pagkamatuod gayud gibutang mo (sila) sa mga dapit nga madanglog: Gisalikway mo (sila) ngadto sa pagkalaglag.
19 How are they become a desolation in a moment! they are utterly consumed with terrors.
Naunsa nga sa pagkadali (sila) nahimong usa ka awa-aw! Nangaut-ut gayud (sila) uban ang mga kalisang.
20 As a dream when one awaketh; so, O Lord, when thou awakest, thou shalt despise their image.
Ingon sa usa ka damgo sa diha nga ang usa ka tawo mahagmata, Ingon niini, Oh Ginoo, sa diha nga ikaw mahagmata, pagatamayon mo ang ilang larawan.
21 For my heart was grieved, and I was pricked in my reins:
Kay gisakit ang akong kalag, Ug ako mibati ug kangutngut sa akong kasingkasing:
22 So brutish was I, and ignorant; I was [as] a beast before thee.
Pagkamabangis nako, ug pagkaburong; Ingon sa usa ka mananap ako sa atubangan mo.
23 Nevertheless I am continually with thee: thou hast holden my right hand.
Bisan pa niana, ako ania gihapon uban kanimo: Gikuptan mo ang too ko nga kamot.
24 Thou shalt guide me with thy counsel, and afterward receive me to glory.
Ikaw magamando kanako uban sa imong pagtambag, Ug sa ulahi pagadawaton mo ako sa himaya.
25 Whom have I in heaven [but thee]? and there is none upon earth that I desire beside thee.
Kinsa may ako sa langit kondili ikaw da? Ug walay bisan kinsa dinhi sa ibabaw sa yuta nga akong gitinguha gawas kanimo.
26 My flesh and my heart faileth: [but] God is the strength of my heart and my portion for ever.
Ang akong unod ug ang akong kasingkasing nangaluya; Apan ang Dios mao ang kalig-on sa akong kasingkasing, ug ang akong bahin sa walay katapusan.
27 For, lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go a whoring from thee.
Kay ania karon, (sila) nga nanagpahalayo gikan kanimo mangahanaw: Imong gilaglag silang tanan nga nanagpakighilawas, nga mingbulag gikan kanimo.
28 But it is good for me to draw near unto God: I have made the Lord GOD my refuge, that I may tell of all thy works.
Apan maayo alang kanako ang pagpahaduol ngadto sa Dios: Ang Ginoo nga si Jehova gihimo ko nga akong dalangpanan, Aron isugilon ko ang tanan mong mga buhat.

< Psalms 73 >