< Psalms 66 >
1 For the Chief Musician. A Song, a Psalm. Make a joyful noise unto God, all the earth:
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
2 Sing forth the glory of his name: make his praise glorious.
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
3 Say unto God, How terrible are thy works! through the greatness of thy power shall thine enemies submit themselves unto thee.
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
4 All the earth shall worship thee, and shall sing unto thee; they shall sing to thy name. (Selah)
Lofaður sért þú um víða veröld!
5 Come, and see the works of God; [he is] terrible in his doing toward the children of men.
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
6 He turned the sea into dry land: they went through the river on foot: there did we rejoice in him.
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
7 He ruleth by his might for ever; his eyes observe the nations: let not the rebellious exalt themselves. (Selah)
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
8 O bless our God, ye peoples, and make the voice of his praise to be heard.
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
9 Which holdeth our soul in life, and suffereth not our feet to be moved.
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
10 For thou, O God, hast proved us: thou hast tried us, as silver is tried.
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
11 Thou broughtest us into the net; thou layedst a sore burden upon our loins.
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
12 Thou hast caused men to ride over our heads; we went through fire and through water; but thou broughtest us out into a wealthy place.
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
13 I will come into thy house with burnt offerings, I will pay thee my vows,
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
14 Which my lips have uttered, and my mouth hath spoken, when I was in distress.
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
15 I will offer unto thee burnt offerings of fatlings, with the incense of rams; I will offer bullocks with goats. (Selah)
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
16 Come, and hear, all ye that fear God, and I will declare what he hath done for my soul.
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
17 I cried unto him with my mouth, and he was extolled with my tongue.
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
18 If I regard iniquity in my heart, the Lord will not hear:
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
19 But verily God hath heard; he hath attended to the voice of my prayer.
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
20 Blessed be God, which hath not turned away my prayer, nor his mercy from me.
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.