< Psalms 37 >

1 [A Psalm] of David. Fret not thyself because of evil-doers, neither be thou envious against them that work unrighteousness.
Öfundaðu aldrei vonda menn,
2 For they shall soon be cut down like the grass, and wither as the green herb.
því að fyrr en varir eru þeir fallnir og visna eins og grasið.
3 Trust in the LORD, and do good; dwell in the land, and follow after faithfulness.
Treystu heldur Drottni, vertu góðgjarn og sýndu kærleika. Þá muntu búa öruggur í landinu og farnast vel.
4 Delight thyself also in the LORD; and he shall give thee the desires of thine heart.
Þú skalt gleðjast í Drottni – og hann mun veita þér það sem hjarta þitt þráir.
5 Commit thy way unto the LORD; trust also in him, and he shall bring it to pass.
Fel Drottni framtíð þína, áform þín og verk, og treystu honum. Hann mun vel fyrir öllu sjá.
6 Add he shall make thy righteousness to go forth as the light, and thy judgment as the noonday.
Heiðarleiki þinn og hreinskilni verða öllum augljós, og Drottinn mun láta þig ná rétti þínum.
7 Rest in the LORD, and wait patiently for him: fret not thyself because of him who prospereth in his way, because of the man who bringeth wicked devices to pass.
Hvíldu í Drottni og treystu honum. Bíð þess í þolinmæði að hann hefjist handa. Öfunda ekki vonda menn sem vegnar vel.
8 Cease from anger, and forsake wrath: fret not thyself, [it tendeth] only to evil-doing.
Láttu af reiðinni! Slepptu heiftinni. Vertu ekki svekktur og áhyggjufullur – slíkt leiðir ekki til góðs.
9 For evil-doers shall be cut off: but those that wait upon the LORD, they shall inherit the land.
Þeir sem illt fremja verða þurrkaðir út, en þeir sem treysta Drottni eignast landið og gæði þess.
10 For yet a little while, and the wicked shall not be: yea, thou shalt diligently consider his place, and he shall not be.
Innan skamms verða guðleysingjarnir á bak og burt. Þegar þú leitar þeirra eru þeir horfnir.
11 But the meek shall inherit the land; and shall delight themselves in the abundance of peace.
En hinir hógværu fá landið til eignar, þeir munu hljóta blessun og frið.
12 The wicked plotteth against the just, and gnasheth upon him with his teeth.
Drottinn hlær að þeim sem brugga launráð gegn hans trúuðu.
13 The Lord shall laugh at him: for he seeth that his day is coming.
Hann hefur þegar ákveðið daginn er þeir verða dæmdir.
14 The wicked have drawn out the sword, and have bent their bow; to cast down the poor and needy, to slay such as be upright in the way:
Óguðlegir hyggja á illt gegn réttlátum, undirbúa blóðbað.
15 Their sword shall enter into their own heart, and their bows shall be broken.
En þeir munu farast fyrir eigin sverði og bogar þeirra verða brotnir.
16 Better is a little that the righteous hath than the abundance of many wicked.
Betra er að eiga lítið og vera guðrækinn, en óguðlegur og hafa allsnægtir,
17 For the arms of the wicked shall be broken: but the LORD upholdeth the righteous.
því að óguðlegir munu falla, en Drottinn annast sína trúuðu.
18 The LORD knoweth the days of the perfect: and their inheritance shall be for ever.
Daglega skoðar Drottinn réttlætisverk trúaðra og reiknar þeim eilíf laun.
19 They shall not be ashamed in the time of evil: and in the days of famine they shall be satisfied.
Hann styður þá í kreppunni og heldur lífinu í þeim í hallæri.
20 But the wicked shall perish, and the enemies of the LORD shall be as the excellency of the pastures: they shall consume; in smoke shall they consume away.
Vantrúaðir farast og óvinir Guðs visna eins og grasið. Eins og sinu verður þeim brennt, þeir líða burt eins og reykur.
21 The wicked borroweth, and payeth not again: but the righteous dealeth graciously, and giveth.
Guðlaus maður tekur lán og borgar ekki, en hinn guðrækni er ónískur og gefur með gleði.
22 For such as be blessed of him shall inherit the land; and they that be cursed of him shall be cut off.
Þeir sem Drottinn blessar eignast landið, en bannfærðum verður útrýmt.
23 A man’s goings are established of the LORD; and he delighteth in his way.
Drottinn stýrir skrefum hins guðrækna og gleðst yfir breytni hans.
24 Though he fall, he shall not be utterly cast down: for the LORD upholdeth him with his hand.
Þótt hann falli þá liggur hann ekki flatur því að Drottinn reisir hann á fætur.
25 I have been young, and now am old; yet have I not seen the righteous forsaken, nor his seed begging [their] bread.
Ungur var ég og nú er ég gamall orðinn, en aldrei sá ég Drottin snúa baki við guðhræddum manni né heldur börn hans biðja sér matar.
26 All the day long he dealeth graciously, and lendeth; and his seed is blessed.
Nei, guðræknir menn eru mildir og lána og börn þeirra verða öðrum til blessunar.
27 Depart from evil, and do good; dwell for evermore.
Viljir þú búa við frið og lifa lengi, þá forðastu illt en gerðu gott,
28 For the LORD loveth judgment, and forsaketh not his saints; they are preserved for ever: but the seed of the wicked shall be cut off.
því að Drottinn hefur mætur á góðum verkum og yfirgefur ekki sína trúuðu, hann mun varðveita þá, en uppræta niðja óguðlegra.
29 The righteous shall inherit the land, and dwell therein for ever.
Hinir réttlátu fá landið til eignar og búa þar mann fram af manni.
30 The mouth of the righteous talketh of wisdom, and his tongue speaketh judgment.
Guðrækinn maður talar speki, enda réttsýnn og sanngjarn.
31 The law of his God is in his heart; none of his steps shall slide.
Lögmál Guðs er í hjarta hans og hann kann að greina gott frá illu.
32 The wicked watcheth the righteous, and seeketh to slay him.
Ranglátir menn njósna um réttláta, vilja þá feiga.
33 The LORD will not leave him in his hand, nor condemn him when he is judged.
En Drottinn stöðvar áform illvirkjanna og sýknar réttláta fyrir dómi.
34 Wait on the LORD, and keep his way, and he shall exalt thee to inherit the land: when the wicked are cut off, thou shalt see it.
Óttastu ekki, því að Drottinn mun svara bæn þinni! Gakktu hiklaust á hans vegum. Á réttum tíma mun hann veita þér velgengni og uppreisn æru. Þá muntu sjá illvirkjunum útrýmt.
35 I have seen the wicked in great power, and spreading himself like a green tree in its native soil.
Ég sá vondan mann og hrokafullan – hann þandi sig út eins og laufmikið tré –
36 But one passed by, and, lo, he was not: yea, I sought him, but he could not be found.
en svo var hann horfinn! Ég leitaði eftir honum, en fann hann ekki framar.
37 Mark the perfect man, and behold the upright: for the latter end of [that] man is peace.
En hvað um hinn ráðvanda og hreinskilna? Það er önnur saga! Því að góðir menn og friðsamir eiga framtíð fyrir höndum.
38 As for transgressors, they shall be destroyed together: the latter end of the wicked shall be cut off.
Illum mönnum verður útrýmt og þeir eiga enga framtíðarvon.
39 But the salvation of the righteous is of the LORD: he is their strong hold in the time of trouble.
Drottinn bjargar hinum guðræknu. Hann er þeim hjálp og skjól á neyðartímum.
40 And the LORD helpeth them, and rescueth them: he rescueth them from the wicked, and saveth them, because they have taken refuge in him.
Þeir treysta honum og því hjálpar hann þeim og frelsar þá frá vélráðum óguðlegra.

< Psalms 37 >