< Psalms 3 >
1 A Psalm of David, when he fled from Absalom his son. LORD, how are mine adversaries increased! many are they that rise up against me.
Sálmur eftir Davíð þegar hann flúði frá Absalon, syni sínum. Ó, Drottinn, það eru svo margir á móti mér, svo margir sem gera uppreisn gegn mér.
2 Many there be which say of my soul, There is no help for him in God. (Selah)
Menn segja að Guð muni alls ekki hjálpa mér.
3 But thou, O LORD, art a shield about me; my glory, and the lifter up of mine head.
En, Drottinn, þú ert skjöldur minn, sæmd mín og von. Þú lætur mig bera höfuðið hátt, þrátt fyrir allt.
4 I cry unto the LORD with my voice, and he answereth me out of his holy hill. (Selah)
Ég hrópaði til Drottins og hann svaraði mér frá musteri sínu í Jerúsalem.
5 I laid me down and slept; I awaked; for the LORD sustaineth me.
Þá lagðist ég fyrir og sofnaði í friði. Síðar vaknaði ég öruggur, því að Drottinn gætir mín.
6 I will not be afraid of ten thousands of the people, that have set themselves against me round about.
Nú er ég óhræddur, jafnvel þótt tíu þúsund óvinir umkringi mig!
7 Arise, O LORD; save me, O my God: for thou hast smitten all mine enemies upon the cheek bone; thou hast broken the teeth of the wicked.
Ég mun hrópa til Drottins: „Drottinn, rís þú upp! Bjargaðu mér, þú Guð minn!“Og hann mun slá óvini mína og brjóta tennur illvirkjanna.
8 Salvation belongeth unto the LORD: thy blessing be upon thy people. (Selah)
Hjálpin kemur frá Guði. Blessun hans hvílir yfir þjóð hans.